پنتاگون و ارتش حشرات
دسته‌های حشرات حامل ویروس‌های عفونت‌زا که از لحاظ ژنتیکی تغییر شکل یافته‌اند و به محصولات یک کشور حمله می‌کنند و تولیدات غذایی آن را از بین می‌برند: صحبت درباره یک فیلم تخیلی نیست، بلکه درباره آنچه در آژانس پنتاگون برای طرح‌های پژوهشی علمی پیشرفته در حال آماده شدن است. (طرح دارپا)
این مطلب در نشریه «ساینس»، یکی از برجسته‌ترین نشریات علمی، توسط پنج دانشمند از دو دانشگاه آلمانی و یک دانشگاه فرانسوی به اطلاع عموم رسیده است. در سرمقاله ۵ اکتبر این نشریه، این دانشمندان این موضوع را به‌شدت زیر سئوال می‌برند که هدف طرح گفته شده به‌نام «حشرات بالدار»، تنها بر‌اساس برنامه مسئولان آن مورد‌نظر باشد: حفاظت از کشاورزی ایالات متحده از شر عوامل بیماری‌زا با به‌کارگیری حشرات به‌عنوان حامل ویروس‌های عفونت‌زا که از لحاظ ژنتیکی تغییر شکل یافته باشند و با استقرار در گیاهان، کروموزوم‌های آنها را تغییر می‌دهند. پنج دانشمند یاد شده مدعی هستند که توان حشرات «بسیار محدود» است.
بر عکس، در دنیای علمی، ادراک گسترده‌ای را می‌توان یافت که برنامه مذکور برای توسعه عوامل بیماری‌زاست و حامل‌های آنها هدفی متخاصم دارند یعنی به‌وجود آوردن یک سیستمِ سلاح بیولوژیکی. پیمانی که سلاح‌های بیولوژیکی را محدود می‌کرد و در سال ١٩٧۵ امضاء شده بود، با طرح حشرات بالدار آمریکا نقض می‌شود. به‌ویژه از هنگامی که ایالات متحده از بازرسی از آزمایشگاه‌های خود سر باز زده است.
پنج دانشمند تأکید می‌ورزند که «به صورت ساده با پراکندن حشرات به‌عنوان وسیله حامل، طبقه نوینی از سلاح‌های بیولوژیکی به‌وجود می‌آید که در انواع گیاهان حساس کشاورزی بسیار مسریست.
سناریوی حمله به محصولات غذایی روسیه، چین و کشورهای دیگر که توسط پنتاگون و گروه‌های حشراتی که حامل ویروس‌های بیماری‌زا که از لحاظ ژنتیکی تغییر یافته باشند، جزو سناریوهای فیلم‌های تخیلی نیست. برنامه «دراپا» تنها برنامه‌ای نیست که حشرات را با هدفی جنگجویانه به‌کار می‌گیرد. آزمایشگاه نیروی دریایی ایالات متحده پژوهشی به دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیز برای تبدیل ملخ‌ها به پهبادهای بیولوژیکی سفارش داده است.
به کمک یک الکترود کوچک که در مغز ملخ کار گذاشته می‌شود و یک فرستنده ریز در پشت حشره، متصدی بر روی زمین می‌تواند آنچه را که گیرنده‌های ملخ در حال ضبط هستند، درک کند. این حشرات دارای توان بویایی بالایی هستند و قادرند بلافاصله انواع مختلف مواد شیمیایی را در هوا دریابند: چیزی که اجازه می‌دهد انبارهای مواد منفجره و مواد دیگر را شناسایی کنند و آنها را به کمک بمباران هوایی یا موشک نابود نمایند.
سناریوهای باز هم بیشتر نگران‌کننده از سرمقاله پنج دانشمند در نشریه ساینس روشن می‌شود. این دانشمندان تأکید می‌ورزند که برنامه دراپا نخستین برنامه‌ای است درباره توسعه ویروس‌های از لحاظ ژنتیکی تغییر شکل یافته برای پراکنده شدن در محیط و می‌توانند ارگانیسم‌های دیگر را «نه فقط در زمینه کشاورزی» عفونی کنند. به‌عبارت دیگر، در بین ارگانیسم‌های مورد‌نظر ویروس‌های عفونت‌زای حمل شده توسط حشرات، ارگانیسم بشری نیز می‌تواند قرار داشته باشد.
می‌دانیم که طی جنگ سرد، در آزمایشگاه‌های ایالات متحده و دیگر کشورها پژوهش‌هایی درباره باکتری‌ها و ویروس‌ها انجام شده است که در صورت پراکنده شدن توسط حشرات (شپش، مگس، کنه) باعث ایجاد اپیدمی در کشور دشمن می‌شود. در بین آنها می‌توان از باکتری «یرسینیا پستیس» نام برد که باعث طاعون خیارکی می‌شود (که در سده‌های میانی به‌نام «مرگ سیاه» معروف بود) و ویروس ابولا که مسری و مرگ‌آفرین است.
با در اختیار داشتن فنون امروزین، می‌توان انواع عوامل جدید بیماری‌زا تولید نمود که در صورت پراکندن آنها توسط حشرات، جمعیت مورد هدف هیچ‌گونه دفاعی در مقابل آنها نداشته باشد.
مصیبتی که در قصص انجیل با اراده پروردگار توسط دسته‌های عظیم پشه، مگس و ملخ بر روی مصر باستان فرود آمد، امروزه می‌تواند واقعاً بر روی تمام دنیا با اراده بشری فرود آید. این را پیامبران نمی‌گویند، بلکه دانشمندانی که انسان مانده‌اند.