فراخوان فعالیت ضدجنگِ هنرمندان و فعالان مدنی

در روزهای اخیر متاسفانه اوضاع در حال افتادن روی ریلی است که احتمال جنگ را افزایش می‌دهد و پنجره‌ی فرصت کنونی برای بازگرداندن شرایط به ریل دیپلماسی معلوم نیست تا کی باز بماند. هزینه‌های هر نوع جنگ و افزایش تنش میان آمریکا و ایران چنان سهمگین و بلندمدت است که حتی اگر احتمال آن بسیار کم باشد برای پیشگیری از آن باید با توان بیشتری مداخله‌ی جمعی کرد.

جامعه‌ی ایران جامعه‌ی توانمندی است و برای کاهش این احتمال می‌تواند نقش موثری ایفا کند. مثلا ایران بیش از پنج هزار کارگردان سینما و مستند دارد. در بحبوحه‌ی مساله‌ای چنین ملی و سرنوشت‌ساز کجایند این کارگردانان؟ ساختن ویدیو-فیلم‌کوتاه‌های موثرِ ضد جنگ و انتشار آن در رسانه‌های پرمخاطب و موثر جهانی در این روزها می‌تواند در جنگ تمام‌عیار رسانه‌ای که جنگ‌طلبان و ایران‌ستیزان به راه انداخته‌اند فضاساز باشد.

جامعه‌ی ایران صدها نویسنده و تحلیل‌گر و استاد علوم سیاسی و فعال سیاسی خوش‌قلم دارد. این روزها وقت آن است که برای رسانه‌ها، به ویژه رسانه‌های سازنده‌ی افکار عمومی جهانی و موثر بر تصمیم‌سازان در آمریکا، بنویسند.

جامعه‌ی ایران صلح‌طلب است و این آمریکا بود که از برجام یک‌جانبه خارج شد. صدای این صلح‌طلبی را ولی باید با مشارکت تعداد بیشتری از شهروندان مسئول در رسانه‌های اجتماعی و تجمع‌های ضدجنگ بلند و موثر کرد.

صدها هزار ایرانی ساکن آمریکا هستند. وقت آن است که برای تشکیل یک کمپینِ تاثیرگذارِ ضدجنگ از سرمایه‌ها، ارتباطات و حوزه‌ی نفوذشان استفاده کنند.

اگر جنگی دربگیرد، علاوه بر هزینه‌های انسانی‌اش، بر فقر شدید می‌افزاید و اولین قربانی‌اش دموکراسی‌خواهی و عدالت‌جویی مسالمت‌آمیز است. ایران‌دوستان و صلح‌طلبان، چه اصلاح‌طلب باشند، چه اصولگرا، چه میانه‌رو و چه حامی تحولات ساختاری خشونت‌پرهیز، باید برای «ایران» و کاهش احتمال جنگ و منازعات پرهزینه و گشایش روزنه‌های دیپلماسی در این روزها نقش فعالانه‌تر و خلاقانه‌تری ایفا کنند، اگر می‌خواهند بعد از این‌که دیر شد بابت کم‌تحرکی در این روزها حسرت نخورند.

شخصا تا چند هفته پیش احتمال جنگ را ناچیز می‌دیدم و فکر می‌کردم بهتر است هراس از جنگ را نیفزاییم. تحولات اخیر ولی واقعا احتمال بروز جنگ را افزایش داده است و ضروری است همه‌ی صلح‌طلبان ایرانی که می‌فهمند چنین جنگی چقدر به ضرر ایران و جهان است ابتکار عمل خلاقانه‌ی جنگ‌ستیزانه‌ی بیشتری از خود نشان دهند و برای تاثیر بر افکار عمومی در جهان، به ویژه آمریکا، تلاش جمعی بیشتری کنند. همه‌ی نقدهای واردی که به سیاست‌ها، نهادها و روندهای مدیریت اقتصاد، فرهنگ، سیاست خارجی و سیاست داخلی در ایران داریم، نافی اولویت پیشگیری از جنگ و مقابله با اقدامات زورگویانه و خصمانه‌ی دولت ترامپ علیه ایران در این روزهای سرنوشت‌ساز نیست. هنرمندان، نویسندگان، ورزشکاران، پویشگران، اندیشمندان، فعالان مدنی و سیاسی و شهروندان مسئول ایرانی در هر کجای جهان می‌توانند در کنار هم نقشی تعیین‌کننده برای پیشگیری از جنگ و باز کردن درهای دیپلماسی و رفع تحریم‌ها ایفا کنند. ماجرا همان ماجرای مادر واقعی و ناواقعی است. نمی‌توان منتظر نشست که مادرانِ مدعی جلوی قربانی شدن ایران را بگیرند. ایران‌دوستان باید خود برای نجات کشور مشارکت مسئولانه کنند. وقت تنگ است. صلح‌طلبان ایرانی باید متحد و فعال شوند.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *