چامسکی: لیبرال‌ها نمی‌پذیرند که آمریکا یک «دولت تروریستی پیشرو» است
چامسکی با دیدی هوشیارانه چنین ادامه می‌دهد: «واقعاً نارضایتی‌های جدی وجود دارد ــ اتفاقاً در مورد هر دو حزب، حتی اگر اخیراً جمهوری‌خواهان از چارچوب‌های متعارف فراتر رفته باشند ــ اما در مورد وجود این نارضایتی‌های جدی بحث نمی‌شود.»
مانند بسیاری از طرفداران ترامپ، روشنفکران لیبرال آمریکایی نیز در دنیایی خیالی زندگی می‌کنند: آنها هادی و سازمان‌دهنده برجسته «تروریسم بین‌المللی» ــ دولت ایالات متحده ــ را به‌عنوان یک بازیگر اساساً خوش‌خیم تصور می‌کنند. این نظر نوآم چامسکی فیلسوف آمریکایی است که در مصاحبه با RT نظرات خود را توضیح می‌دهد.
«همان‌طور که نمی‌توانید به اوباش جمهوریخواه بقبولانید که انتخابات را باخته‌اند، همان‌طور هم نمی‌شود به روشنفکران لیبرال آمریکایی تفهیم کرد که ایالات متحده یک کشور تروریستی پیشرو است.»
این قضاوت فیلسوف، زبان‌شناس، استاد تاریخ و دانشمند علوم شناختی، نوام چامسکی در مصاحبه با کریس هجز از RT، همان‌قدر که قابل درک و قانع‌کننده است، ویرانگر هم می‌باشد.
چامسکی می‌گوید، واقعیت این است که ایالات متحده در طول تاریخ خود به‌عنوان یک کشور مستقل، همواره آغاز‌گر و تحمیل‌کننده خشونت و جنگ به دیگران چه در داخل و چه در خارج از کشور بوده است. این منتقد اجتماعی آمریكا تأكید می‌کند: به‌اصطلاح «جنگ علیه ترور»، كه در زمان رونالد ریگان هسته مرکزی سیاست خارجی آمریكا را تشکیل می‌داد، در خدمت اهداف واشنگتن برای مقابله با «مقاومت در برابر تروریسم آمریكا در آمریكای میانه و همچنین در آفریقای جنوبی» بود.
شخص نلسون ماندلا نیز تا سال ۲۰۰۸ ــ مدت مدیدی پس از انحلال رژیم آپارتاید ــ توسط ایالات متحده آمریکا به‌عنوان یک تروریست شناخته می‌شد. و جنگ مخفی آمریکا علیه نیکاراگوئه توسط دادگاه عدالت بین‌المللی به‌عنوان نقض قوانین بین‌المللی شناخته شد. چامسکی با اشاره به بولتن‌های داخلی ارتش ایالات متحده تأکید کرد: «آنچه دولت ریگان انجام داد، اوج تروریسم بود که با تعاریف خود ما صورت پذیرفت.»
«اما نیویورک تایمز سرمقاله‌ای داشت که می‌گفت ما می‌توانیم حکم دادگاه را لغو کنیم زیرا این یک اجماع خصمانه علیه ماست. چرا این یک اجماع خصمانه است؟ زیرا ایالات متحده را محکوم کرده است.»
یکی دیگر از قربانیان ایالات متحده، کوبا است که مردم آن دهه‌ها از محاصره و یک کارزار مداوم ایالات متحده برای تضعیف دولت و تحریک شورش علیه آن، رنج می‌برند. در ایالات متحده چنین تصور می‌شد که CIA یک‌بار هم توطئه‌های احمقانه‌ای انجام داده است، از آن کارهای شرورانه‌ای که در بهترین حالت ریش فیدل کاسترو را می‌سوزاند.
چامسکی می‌گوید: «خیر این چنین نبود، این یک جنگ جدی تروریستی بود که در بحران موشکی کوبا، جهان را تا مرز نابودی پیش برد.»
عدم موفقیت روشنفکران لیبرال در یافتن تصوری درست و واقعی از سیاست ایالات متحده، به‌هیچوجه صرفاً به‌دلیل کمبود کتاب‌های تاریخ نیست؛ این عدم موفقیت در دیدن واقعیات، تنها به آنچه در کشورهای خارجی اتفاق می‌افتد محدود نمی‌شود: به‌عنوان مثال، شورش‌های پایتخت در ۶ ژانویه، به‌هیچوجه ربطی به «یک جمعیت دیوانه» از طرفداران ترامپ نداشت که «از ناکجاآباد» آمدند تا شکست بخورند و شکوه دموکراسی آمریکایی را به اثبات برسانند.
چامسکی با دیدی هوشیارانه چنین ادامه می‌دهد: «واقعاً نارضایتی‌های جدی وجود دارد ــ اتفاقاً در مورد هر دو حزب، حتی اگر اخیراً جمهوری‌خواهان از چارچوب‌های متعارف فراتر رفته باشند ــ اما در مورد وجود این نارضایتی‌های جدی بحث نمی‌شود.»
قصور و کوتاهی در چنین کاری به میلیون‌ها آمریکایی صدمات جدی و ملموس وارد می‌سازد. عناصر دولت رفاه که توسط سیاستمداری چون «برنی سندرز» پیشنهاد می‌شود، در حالیکه این عناصر در کشوری چون آلمان به‌عنوان راست میانه تلقی می‌شوند، در ایالات متحده آمریکا در جریان مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری ۲۰۲۰، رادیکال نشان داده شد و این‌ها همه زیانی ندارد، اما او واقعا چه می‌گوید و چه می‌خواهد:
«آنچه “برنی سندرز” می‌خواهد ــ مراقبت‌های بهداشتی همگانی، آموزش عالی رایگان ــ است؛ چیزی که توسط احزاب محافظه‌کار در اروپا پذیرفته شده است. این اهانت به مردم آمریکاست که بگویند، “شما آنقدر عقب‌مانده و مرتجع هستید که نمی‌توانید آنچه را که مکزیک، فرانسه و برزیل در اختیار دارند، داشته باشید».