فراخوان برای تداوم کارزار بین‌المللی در محکومیت یورش به حزب توده ایران
حزب کمونیست اتحاد شوروی ضمن پیروی از اصول انترناسیونالیسم پرولتری، صدای خود را به دفاع و پشتیبانی از حزب توده ایران بلند می‌کند و برخی اقدامات عملی، در جهت نجات زندگی رفیق کیانوری و دیگر شخصیت‌های رهبری حزب و در جهت رساندن کمک‌های ضروری به اعضای آن به‌عمل می‌آورد. رسانه‌های شوروی تضییقات و سرکوب مقامات ایرانی علیه حزب توده ایران را محکوم و دلایل اصلی عملیات کمونیسم‌ستیزی و شوروی‌ستیزی به‌راه انداخته شده در ایران را آشکار و فاش می‌کنند.
گزارش‌های رسیده از ایران حاکی از آن هستند که حکومت اسلامی همچنان به تضییقات و سرکوب علیه گردان پیشرو نیروهای دمکراتیک چپ و یکی از قدیمی‌ترین احزاب سیاسی ایران، حزب توده ایران ادامه می‌دهد. در اواخر ماه ژوئیه سال ۱۹۸۳ موج جدیدی از بازداشت‌ها سراسر کشور را فراگرفت. در تهران محاکمه قریب‌الوقوع رهبری حزب توده ایران اعلام شد. در این دوران سخت برای دوستان ایرانی، کارزار همبستگی وسیع با حزب توده ایران حائز اهمیت زیادی است. حزب توده ایران توسط کمونیست‌های ایران و دیگر شخصیت‌های دارای روحیات ترقی‌خواهانه و دمکراتیک در اکتبر سال ۱۹۴۱ تأسیس شد. طی سال‌های طولانی این حزب علیه شاه و دیکتاتوری نظامی ــ پلیسی او مبارزه کرد، میتینگ‌ها و اعتراضات در دفاع از دمکراسی و استقلال ملی کشور سازمان داد. در سال ۱۹۴۹ حزب توده ایران قدغن و رهبری این حزب دستگیر و به زندان انداخته شد، سازمان‌های حزبی در سراسر کشور درهم کوبیده شدند، نشریات و روزنامه‌های این حزب بسته و چاپخانه‌های آن از بین برده شدند. اما این حزب در شرایط سخت و دشوار نیز به‌طور مخفی به مبارزه خود ادامه داد. پس از پیروزی انقلاب ضدِ سلطنتی و ضدِ امپریالیستی سال ۱۹۷۹ در ایران حزب توده ایران فعالیت علنی خود را از سر گرفت و آنرا به تحکیم پیروزی انقلاب، تعمیق ابعاد و جنبه‌های اجتماعی آن، به افشاء دسایس امپریالیسم، مقدم بر همه آمریکا و به اشاعه ایده سوسیالیسم علمی در میان توده‌ها سوق داد. همه فعالیت حزب در چارچوب‌های قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، که در تدوین آن حزب سهم خود را ادا کرده بود، انجام گرفت. حزب کتمان نکرد که طرفدار حفظ مناسبات دوستانه، حسن همجواری و توسعه همه جانبه همکاری متقابل ایران با اتحاد شوروی و دیگر کشورهای سوسیالیستی به‌مثابه قابل اعتماد‌ترین متحدان مردم ایران در مبارزه ضدِ امپریالیستی، است. این خط مشی حزب توده ایران موجب واکنش و مقاومت شدید نمایندگان نیروهای راست و محافظه‌کار در رهبری ایران شد و از اواسط سال ۱۹۸۱ این نیروها حزب را زیر فشار فزاینده‌ای قرار دادند. روزنامه «مردم» ارگان مرکزی حزب توده ایران و مجله «دنیا» ارگان تئوریکی حزب را بستند و دفتر مرکزی حزب را غارت کردند. در شب پنجم و ششم فوریه سال ۱۹۸۳ حکومت ایران تمامی رهبری حزب توده ایران واقع در شهر تهران، از‌جمله دبیر اول کمیته مرکزی حزب رفیق «نورالدین کیانوری» را دستگیر کردند. موج دوم بازداشت‌ها در اواخر ماه آوریل سراسر کشور را فراگرفت و در جریان آن فعالین حزبی ایالتی، شهری و واحدهای سازمانی منطقه‌ای و همچنین فعالین حزب به زندان انداخته شدند. چهارم ماه مه انحلال حزب توده ایران اعلام شد. همزمان به همه اعضای حزب دستور صادر شد که خود را تا پانزده ژوئن سال ۱۹۸۳ به ارگان‌های اسلامی معرفی کنند. پس از پایان این مهلت بازداشت‌های جدید در کشور آغاز شد. تاکنون بیش از ۸/۵ هزار نفر از اعضای آن پشت میله‌های زندان هستند، که نسبت به آنها شکنجه‌های روحی و جسمی، دیگر روش‌های غیر‌انسانی اعمال می‌شوند. همه این زندانیان را محاکمه و دادگاهی سخت و خشن تهدید می‌کند. طبق گزارشات مطبوعات خارجی برخی از آنها یا در اثر شکنجه کشته شدند یا بدون محاکمه اعدام شده‌اند. به‌عنوان اتهام اصلی علیه اعضای حزب توده ایران از تز کاملاً دروغین و تحریک‌آمیز استفاده می‌شود که گویا آنها به نفع اتحاد شوروی «جاسوسی» می‌کردند. کاملاً روشن است که ۸۵۰۰ عضو بازداشت شده حزب توده ایران به‌راحتی و در حقیقت نمی‌توانستند جاسوس باشند، به‌ویژه اینکه آنها عهده‌دار پست‌های مهم دولتی نبودند و دسترسی به راز و سری نداشتند. تهمت‌های بسته شده به آنها در حکم تکرار اراجیف مبتذل و قدیمی در مورد «وابستگی حزب توده ایران به مسکو» است. این دروغ به‌کار گرفته شده توسط مرتجعین ایران تصادفی نیست: آنها می‌خواهند همزمان هم به نیروهای چپ ایران ضربه بزنند، و هم مشکلاتی را برای توسعه روابط شوروی و ایران ایجاد کنند و نسبت به سیاست اتحاد شوروی در برابر ایران، بین ایرانیان بی‌اعتمادی به‌وجود بیاورند. اما علی‌رغم سرکوب‌ها، هزاران عضو و هواداران وفادار به آرمان‌های حزب با عزم راسخ به مبارزه خود برای ایجاد جبهه متحد خلق در دفاع از دستاوردهای انقلاب که در برابر تعرض ارتجاع ایران ایستادگی می‌کند، ادامه می‌دهند. در این شرایط به‌ویژه ادامه کمک‌رسانی فعال بین‌المللی و پشتیبانی از حزب توده ایران از سوی احزاب کمونیستی و کارگری برادر، که اکثر آنها همبستگی خود را با حزب توده ایران اعلام کرده‌ا‌ند، حائز اهمیت زیادی است. حزب کمونیست اتحاد شوروی ضمن پیروی از اصول انترناسیونالیسم پرولتری، صدای خود را به دفاع و پشتیبانی از حزب توده ایران بلند می‌کند و برخی اقدامات عملی، در جهت نجات زندگی رفیق کیانوری و دیگر شخصیت‌های رهبری حزب و در جهت رساندن کمک‌های ضروری به اعضای آن به‌عمل می‌آورد. رسانه‌های شوروی تضییقات و سرکوب مقامات ایرانی علیه حزب توده ایران را محکوم و دلایل اصلی عملیات کمونیسم‌ستیزی و شوروی‌ستیزی به‌راه انداخته شده در ایران را آشکار و فاش می‌کنند. در آینده نیز ما به این خط مشی پایبند خواهیم بود. امیدواریم که کارزار بین‌المللی برای حمایت‌های اخلاقی و سیاسی از رفقای ایرانی ادامه داشته باشد.