فراخوان برای خلع سلاح هسته‌ای اسرائیل *
ما امضاکنندگان این بیانیه خرابکاری در تأسیسات غنی‌سازی نطنز در تاریخ بیست و یکم فروردین ماه سالجاری را به‌مثابه نوعی ترور هسته‌ای شدیداً محکوم می‌کنیم. این حمله تقریباً از سوی عموم، و از‌جمله از سوی رسانه‌های اسرائیلی، به رژیم مزبور نسبت داده شده، و ارتکاب آن توسط اسرائیل از سوی مقامات اطلاعاتی ایالات متحده و اسرائیل نیز مورد تأیید قرار گرفته است. اینگونه خرابکاری‌ها، با خطر جدی نشت مقادیر قابل‌توجهی مواد رادیو اکتیو، می‌تواند جان ھزاران انسان بیگناه را در معرض نابودی قرار دھد و با آلودگی غیر‌قابل جبران محیط زیست، باعث بیماری‌ها و عوارض ژنتیکی دیرپا، و سبب ابتلائات متعدد در نسل‌های آتی شود. به استناد راستی‌آزمایی‌های مکرر «آژانس انرژی اتمی»، برنامه هسته‌ای ایران صلح‌آمیز و تحت پادمان دقیق آن سازمان است. حال آنکه اسرائیل، این تنها دولت مجهز سلاح‌های هسته‌ای در خاورمیانه، دارای زرادخانه بزرگی از سلاح‌های هسته‌ای است و به‌همین علت پیوستن به «معاهده عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای» را نپذیرفته است. سکوت مرگبار به‌اصطلاح «جامعه جهانی» در قبال این ترور هسته‌ای اسرائیل می‌تواند باعث اشاعه و استمرار چنین سنت مرگباری شود و با دامن زدن به زنجیره‌ای بی‌پایان از کنش و واکنش‌های تلافی‌جویانه و مسابقه تسلیحاتی، صلح و امنیت منطقه را با تهدیدی جدی مواجه کند. از این‌رو، ما خواهان اقدامات مسئولانه سازمان ملل و شورای امنیت در محکومیت قاطعانه و پاسخگویی اسرائیل برای ارتکاب حملات خطرناک مکرر و عمیقاً غیرمسئولانه به تأسیسات هسته‌ای غیرنظامی ایران و قتل دانشمندان ایرانی بوده، از اعضای سازمان ملل می‌خواهیم که، در راستای تلاش دیرینه برای ایجاد خاورمیانه‌ای عاری از سلاح‌های هسته‌ای، به‌فوریت نسبت به خلع سلاح هسته‌ای اسرائیل و قرار دادن برنامه هسته‌ای آن رژیم تحت نظارت و پایش «آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای» اقدام نمایند.
• پروفسور یرواند آبراهامیان (استاد برجستهٔ تاریخ، کالج باروک دانشگاه شهر نیویورک)
• پروفسور افشین ادیب ـ مقدم (استاد اندیشهٔ جهانی و فلسفه‌های تطبیقی، دانشکدهٔ مطالعات شرق و آفریقا، لندن)
• دکتر بهمن آزاد (دبیر اجرایی شورای صلح ایالات متحده)
• اَجَمو باراکا (سازمان‌دهندهٔ کشوری «اتحاد سیاهان برای صلح»)
• دکتر کاترین براون (انگلستان)
• دکتر ریموند براون (مشاور بازنشستهٔ روان‌گردانی، انگلستان)
• نوام چامسکی (استاد بازنشستهٔ دانشگاه ام.آی.تی.، استاد افتخاری دانشگاه آریزونا)
• شیلا کومبه (فعال سیاسی، بنیان‌گذار انجمن فروم برای پایان دادن به جنگ)
• دکتر رقیه دانشگری (فعال سیاسی، آلمان)
• دکتر ریموند دین (آهنگ‌ساز، نویسنده، و فعال سیاسی، ایرلند)
• پروفسور عباس عدالت (استاد علوم رایانه‌ای و ریاضی، امپریال کالج لندن؛ بنیان‌گذار «کارزار علیه تحریم و دخالت نظامی در ایران»)
• پروفسور مارسلو فرادا دِ نولی (روانپزشک، استاد بازنشستهٔ همه‌گیر شناسی، بنیان‌گذار «پزشکان سوئدی برای حقوق بشر»)
• دکتر نورمن فینکل‌استاین (استاد پیشین علوم سیاسی، فعال سیاسی و نویسنده)
• مارگارت فلاورز (مدیر «مقاومت مردمی»، ایالات متحده)
• راجر هَریس (عضو هیأت رهبری «گروه کار برای قارهٔ آمریکا»)
• کریس هِجِز (مدیر سابق میز خاورمیانهٔ «نیویورک تایمز»)
• جو لاوریا (سردبیر کل «کونسورسیوم نیوز»)
• الکساندر مرکوریس (سردبیر کل «دوران»)
• دکتر مرتضی محیط، (تحلیل‌گر اجتماعی و سیاسی، ایالات متحده)
• گارت پورتر (ژورنالیست، تاریخ‌دان، نویسنده)
• ویجِی پراشاد (تاریخ‌دان، ژورنالیست، مدیر اجرایی «سه‌قاره: انستیتوی مطالعات اجتماعی»، سردبیر کل انتشارات «لفت وورد»)
• دکتر سامی رمضانی (مدرس جامعه‌شناسی، فعال سیاسی، نویسنده)
• مهرناز شهابی (فعال صلح و فرهنگی، انگلستان)
• مهرداد شهابی (فعال صلح و فرهنگی، ایران)
• دکتر محمدرضا طاهریان (فعال فرهنگی، ایران)
• کارول ترنر (معاون صدر «کارزار برای خلع سلاح هسته‌ای»، لندن)
• فرشید واحدیان (فعال سیاسی و فرهنگی، ایالات متحده)