هاآرتص: روسیه، چین و ایران غرب را به چالش می‌کشند
به گزارش هاآرتص، پوتین، شی جین پینگ و خامنه‌ای مطمئن شده‌اند که «نظم مبتنی بر قانون» غرب دیگر در سطح بین‌المللی قابل اجرا نیست. این به اصطلاح «نظم مبتنی بر قاعده» در واقع اجرای قوانین کشورهای غربی در سیاست بین‌الملل است.
غرب به‌عنوان بخشی از جنگ ترکیبی خود، در هفته‌های اخیر کمپین رسانه‌ای گسترده‌ای را علیه رقبای آمریکا، به‌طور دقیق‌تر، علیه روسیه، چین و ایران به‌راه انداخته است. حال روزنامه اسرائیلی هاآرتص در تحلیلی می‌نویسد که چگونه قدرت‌های بزرگ روسیه و چین و همچنین قدرت منطقه‌ای ایران اخیراً به اصطلاح «نظم مبتنی بر قانون» غرب را به چالش کشیده‌اند.
رسانه‌های غربی اخیراً مجدداً به اتفاق آرا از صف‌آرایی نظامی «عظیم» و مشکوک روسیه در مرز با اوکراین خبر داده و نسبت به «تهاجم آشکار» قریب‌الوقوع روسیه هشدار دادند. هنگامی که سربازان روسی در داخل مرزهای خود روسیه «نزدیک» مرز اوکراین گردهم می‌آیند، زنگ خطر در میان کشورهای ماوراء اقیانوس اطلس به صدا درمی‌آید.
هاآرتص می‌نویسد که رئیس‌جمهور ولادیمیر پوتین در رابطه با مناقشه اوکراین، با موضع خود دربارۀ عدم گسترش ناتو به‌سمت شرق، امتیازاتی کسب کرده است. و آن هم بدون اینکه حتی «تهدید» ادعایی خود را در مورد «تهاجم» ادعایی به اوکراین عملی کرده باشد.
پوتین با ممنوع کردن هرگونه مداخله نظامی غرب در طرف اوکراین (رهبران ناتو خود قبلاً تصریح کرده بودند که چنین هدفی ندارند) حتی بدون اینکه در این مورد دستوری صادر کرده باشد، نه‌تنها امتیازاتی به‌دست آورد، بلکه به‌طور چشمگیری وجهه دولت زلنسکی در کیف را تضعیف کرد.
بر همین اساس، جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا اخیرا به آمریکایی‌ها اطمینان داد که در صورت وقوع جنگ در اوکراین، مسئله استقرار نیروهای آمریکایی در دستور کار نخواهد بود. بایدن این موضع خود را چنین مدلل ساخت که «تعهدات اخلاقی و قانونی آمریکا» در قبال متحدانش در ناتو در منطقه، به اوکراین که عضوی از این سازمان متشکل از ۳۰ کشور نیست، نخواهد پرداخت.
از سوی دیگر، شی جین پینگ، رئیس‌جمهور چین، دلایل خوبی دارد برای اینکه بر روی «تهاجم» به تایوان شرط‌بندی نکند، در عین اینکه طبق گزارش هاآرتص، به جهانیان نشان می‌دهد که چنین تصمیمی، تصمیم او خواهد بود. تایوانی‌ها تنها تا آن زمان می‌توانند مستقل بمانند که چین مایل به آن باشد. سفارت چین اعلام کرد که «جمهوری» خودخوانده تایوان یک موجودیت جداگانه نیست، بلکه بخشی از چین است. این روزنامه اسرائیلی نوشت: گذشته از موضع سیاستمداران غربی در مورد مسئله تایوان، ایالات متحده پس از خروج از افغانستان ــ و قطعاً نه در زمان رئیس‌جمهور فعلی بایدن ــ آن هم «به نام یک کشور دور» خود را درگیر جنگی دیگر نخواهد ساخت.
طی سه سال و نیم گذشته از زمانی که دولت ترامپ که آمریکا از توافق هسته‌ای با ایران خارج شده و با تحریم‌های خود حداکثر فشار را بر ایران تحمیل کرده است، برابر گزارش هاآرتص، ایران ثابت کرده است که در مقابل فشارهای غرب مقاومت می‌کند و در عین‌حال توانمندی‌های هسته‌ای خود را تقویت و توسعه بخشیده و تسلیح نایبان خود را در سراسر منطقه پیش می‌برد.
ایران مجبور نیست تمام مسیر را طی کند تا از آستانه هسته‌ای عبور نماید. تهران برای ارتقای ذخایر اورانیوم خود به کیفیت تسلیحاتی نیازی ندارد. ایران قبلاً نشان داده است که علی‌رغم تحریم‌ها، خرابکاری‌ها و کشتار (دانشمندانش) که منتسب به اسرائیل است، می‌تواند به نقطه‌ای برسد که تنها چند ماه با قابلیت‌های نظامی هسته‌ای فاصله داشته باشد.
ایران قبلاً خود را تحت رهبری علی خامنه‌ای به‌عنوان یک کشور در آستانه هسته‌ای، تثبیت کرده است. ایالات متحده نمی‌تواند آن را تغییر دهد، و اسرائیل ــ علی‌رغم تمام لفاظی‌های تهدیدآمیز، احتمالاً توانایی کامل برای جلوگیری از این روند را ندارد.
هاآرتص می‌نویسد که با وجود بازگشت رئیس‌جمهور دموکراتی مانند بایدن به کاخ سفید، احیای نظم مبتنی بر قوانین در غرب، دیگر امکان‌پذیر نیست. بنابر نظرات هاآرتص، پوتین، شی جین پینگ و خامنه‌ای یقین حاصل کرده‌اند که نظم جهانی غرب دیگر نمی‌تواند در سطح بین‌المللی مدعی باشد.
در حالی که مفهوم حقوق بین‌الملل به‌طور خاص تعریف شده است، مفهوم «نظم مبتنی بر قانون» در سیاست بین‌الملل مبهم باقی مانده است. همانطور که می‌دانیم، حقوق بین‌الملل ریشه در منشور ملل متحد دارد ــ منظور از «نظم مبتنی بر قواعد» همچنان نامشخص است. به گزارش هاآرتص، وقتی از «نظم مبتنی بر قاعده» یاد می‌شود، در واقع همیشه به اجرای قوانین دولت‌های غربی مربوط می‌شود.
* https://de.rt.com/international/129085-haaretz-russland-china-und-iran/