تجمع سراسری معلمان در بیش از ۱۰۰ شهر
بنابر فراخوان شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، فرهنگیان شاغل و بازنشسته در بیش از ۱۰۰ شهر به خیابان آمدند و خواستار تحقق مطالبات شدند.
این تجمع بهصورت هماهنگ برگزار شد و در پایان قطعنامه پایانی قرائت گردید.
در کنار مطالبه «تحقق رتبهبندی» و «همسانسازی بازنشستگان»، مطالبه «آموزش رایگان برای کودکان» و «آزادی معلمان دربند»، از محورهای دیگر تجمع اعتراضی بود.
متأسفانه نیروهای امنیتی به تجمع مقابل اداره کل آموزش و پرورش البرز یورش بردند و ۲۰ معلم زن و مرد دستگیر شدند و علیرغم آزادی همه آنان همچنان خانم شبنم بهارفر در بازداشت است.
در نورآباد لرستان نیز آقای رادا مردانی دستگیر شده و مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.
بیشک این برخوردها برای ایجاد رعب و وحشت است اما همکاران آگاه ما میدانند برای تحقق مطالبات نباید مقهور این جو امنیتی شوند.
تجمع شنبه با تمام فشارها خوب و باشکوه بود. شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران ضمن قدردانی از تمام معلمانِ در صحنه، از آن دسته از همکارانی که بنا بر هر دلیل تاکنون پا به میدان نگذاشتهاند درخواست میکند تجمع سوم اسفند را باشکوهتر از قبل برگزار نمایند.
فراموش نکنیم «قدرت ما در اتحاد ماست»
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
قطعنامه تجمع سراسری فرهنگیان، ۳۰ بهمن ۱۴۰۰
اما ظلم و ستم حاکمیت در عرصه آموزش و پرورش محدود به فرهنگیان نیست بلکه امروز سیاستهای ویرانگر خصوصیسازی و پولیسازی آموزش باعث ایجاد تبعیض آموزشی شده است خانوادههای معلمان، کارگران و تمام زحمتکشان قادر به تأمین هزینههای آموزش فرزندان خود نیستند. بیش از هر زمان آموزش بازاری شده و تهیدستان بیش از گذشته از تحصیل محروم میشوند.
در حالی بهمن را به پایان میرسانیم و وارد آخرین ماه سال میشویم که حاکمیت به یکسال مطالبهگری مستمر و قانونی فرهنگیان شاغل و بازنشسته کمترین توجهی ننمودهاست.
بازنشستگان شریف و عزیز سالهاست که با تمام وجود از تمام راههای ممکن فریاد زدهاند که این سطح از حقوق کفاف زندگی آنان را نمیدهد. آنان جان و زندگی خود را برای تعلیم و تربیت فرزندان این سرزمین گذاشته اما امروز بهجای تکریم و حرمت و آسودگیخاطر، در تأمین ضروریات زندگی شرافتمندانه ماندهاند. قانون همسانسازی حقوق بازنشستگان به محاق رفته و هیچ مسئولی پاسخگوی این همه ظلم نیست.
از سوی دیگر مشخص شده است که لایحه رتبهبندی شاغلان بعد از فراز و فرود فراوان، هیچ تغییری در زندگی و معیشت معلمان ایجاد نخواهد کرد. دولت نه تنها حاضر نیست ۱۲/۵ هزار میلیارد تومان رتبهبندی در سال ۱۴۰۰ را تأمین کند بلکه آخرین موضعگیریهای رسمی نشان میدهد که وعده اجرای رتبهبندی در سال آینده سراب و فریبی بیش نیست.
دولت نه تنها به فکر بازنشستگان و شاغلان نیست بلکه به فکر آن افتاده که سهم مالکانه فرهنگیان در صندوق ذخیره را نیز غارت کند. این صندوق که تا دیروز تحت تأثیر منافع جناحی دولت قبلی مورد تاراج بود امروز به محل رانتخواری در دولت جدید تبدیل شدهاست.
اما ظلم و ستم حاکمیت در عرصه آموزش و پرورش محدود به فرهنگیان نیست بلکه امروز سیاستهای ویرانگر خصوصیسازی و پولیسازی آموزش باعث ایجاد تبعیض آموزشی شده است خانوادههای معلمان، کارگران و تمام زحمتکشان قادر به تأمین هزینههای آموزش فرزندان خود نیستند. بیش از هر زمان آموزش بازاری شده و تهیدستان بیش از گذشته از تحصیل محروم میشوند.
افزایش کودکان طرد شده از مدرسه، کودکان کار و خیابان و نادیده گرفتن حق تحصیل رایگان برای تمام کودکان در این سرزمین محصول تعطیلی اصل ۳۰ قانون اساسی است.
در این شرایط طبیعی است شورای هماهنگی متشکل از کانونها و انجمنهای صنفی در مقابل این همه ظلم حاکمیت سکوت نکنند. ماهیت حرفه معلمی ایجاب میکند معلمان در حالی که از حقوق خود دفاع میکنند به جامعه برای تحقق حقوق خود آگاهی بدهند. کار معلم روشنگری است وقتی هم فعالان صنفی به رسالت خود عمل میکنند و به این وضعیت اعتراض میکنند پاسخی جز زندان و بازداشت نصیبشان نمیشود.
ادامه حبس ظالمانه اسماعیل عبدی، اجرای حکم زندان لطیف روزیخواه طی روزهای گذشته در شرایط کرونایی که منجر به بیماری وی شده است. صدور حکم ۴ سال و ۶ ماه زندان برای جعفر ابراهیمی و تشدید فشار بر شعبان محمدی و ادامه حبس سایر معلمان دربند نشان دهنده ادامه سیاست سرکوب و ارعاب است.
تا جایی که نیروهای امنیتی و انتظامی مانع دیدار فعالان صنفی از سراسر کشور با مسئولان شهرستان مریوان و خانواده شعبان محمدی میشوند و بهصورت تحتالحفظ فعالان صنفی را مجبور به ترک کردستان میکنند و به این هم بسنده نکرده آنها را مجبور میکنند از استان همدان هم خارج شوند. بیشک این حرکت سرکوبگرانه از روی استیصال است آنان گمان میکنند که میتوانند جنبش معلمان را مرعوب کنند غافل از اینکه همان زمانی که آنان تعدادی از فعالان صنفی را مجبور میکردند کردستان را ترک کنند معلمان از راههای مختلف خود را به مریوان رساندند هم با خانواده معلم زندانی دیدار و اعلام همبستگی کردند هم به فرماندار مریوان پیام رساندند که ما در هیچ شرایطی مرعوب نمیشویم و هر نوع بازداشت و صدور حکم زندان و احضار و پروندهسازی مانع مطالبهگری ما نخواهد شد. چرا که شورای هماهنگی بر عهد و پیمان خود با معلمان استوار است.
در پایان رو به حاکمیت میگوییم :
• ۱. اگر قانون مدیریت خدمات کشوری و همسانسازی حقوق بازنشستگان اجرا نگردد.
• ۲. اگر لایحه رتبهبندی مطابق با خواسته اکثریت معلمان در سال ۱۴۰۰ عملیاتی نشود و بودجه آن برای سال آینده مشخص و معین نگردد.
• ۳. اگر دولت و مجلس بهدنبال برنامههای غارتگرانه برای صندوق ذخیره فرهنگیان باشند و مالکیت معلمان به صندوق را نپذیرند.
• ۴. اگر امنیت شغلی نیروهای غیررسمی، خریدخدماتی و خدمتگزاران تأمین نگردد و پاداش بازنشستگان ۱۴۰۰ پرداخت نشود.
• ۵. اگر همچنان سیاستهای پولیسازی ادامه یابد و دست حاکمیت در جیب والدین دانشآموزان باشد و حقوق دانشآموزان تأمین نگردد.
• ۶. اگر معلمان زندانی آزاد نشده و معلمان اخراجی بر سر کار خود بر نگردند و احکام صادر شده علیه معلمان لغو نگردد و احضار فعالان صنفی و پروندهسازیها ادامه داشته باشد.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران اعتراضات خود را به اشکال متفاوت و گستردهتر ادامه خواهد داد. ما از تمام ارکان قدرت میخواهیم بیش از این در مقابل اراده جنبش معلمان نایستند و به مطالبات معلمان بازنشسته و شاغل تن دهند.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران