اوکراین: بدون مهمات، تلفات بیشتر، خطوط ضعیفِ جبهه جنگ
گزارش روزنامه ایندیپندنت، از افزایش روزافزون تعداد فراریان از جبهه صحبت می‌کند. این تعداد فعلاً چیزی نیست، اما به‌محض شکسته شدن خط مقدم، بدل به سِیلی خواهد شد. انتظار می‌رود که این اتفاق در پایان این ماه رخ دهد…. بازی انداختن گناه باخت به گردن دیگری آغاز شده است. زلنسکی کسی است که در این بازی قرعه به‌نام او خواهد افتاد. «پرزیدنت بایدن» اکنون به این بازی در مقصر جلوه دادن زلنسکی پیوسته است.
وضعیت واقعی جنگ در اوکراین، که من حدود دو ماه پیش تشریح کرده بودم، اکنون به رسانه‌ها و شبکه‌های اصلی ارتباط جمعی رسیده است. رژیم زلنسکی در اوکراین از آن شرایط موجود و وضعیت فعلی جنگ در اوکراین استفاده نموده تا جهت دریافت اسلحه و مهمات بیشتر، به غرب التماس کند.
• اوکراین در خطر شکست در جنگ از روسیه: یک مقام نظامی (نشریه هفتگی «نیوزویک»)
• کمبود مهمات توپخانه روحیه سربازان خط مقدم اوکراین را تضعیف کرده است (روزنامه «نیویورک تایمز»)
• اوکراین: مهمات ما تقریباً به پایان رسیده و برای ادامه جنگ: مترجم به سلاح‌های غرب متکی هستیم (روزنامه «گاردین»)
• مهمات اوکراین در حال اتمام است زیرا دورنمای جنگ ناامیدکننده است (روزنامه «واشنگتن پست»)
• و بسیاری موارد مشابه دیگر
دانیلیوک، مشاور دولت اوکراین، گفت: احتمال شکست اوکراینی‌ها درحال افزایش است. او گفت: «روس‌ها از توپخانه‌های دوربُرد علیه ما استفاده می‌کنند، اغلب بدون هیچ پاسخی، زیرا ما امکانات لازم را نداریم. آنها می‌توانند از ده‌ها کیلومتر دورتر حمله کنند و ما نمی‌توانیم پاسخ شلیک آنها را بدهیم. ما همه مختصات همه اهداف مهم آنها را می‌دانیم، اما ابزاری برای حمله نداریم.»
دانیلیوک گفت که اوکراین اکنون تقریباً به‌طور کامل مهمات سیستم‌های تسلیحاتی دوران شوروی را که ستون اصلی زرادخانه این کشور بودند تمام کرده است و کشورهای اروپای شرقی که همان سیستم‌ها را حفظ می‌کردند، ذخایر مازادشان برای اهدا را تمام کرده‌اند. او ادامه داد که اوکراین باید فوراً به‌سمت سیستم‌های (تسلیحاتی) غربی با برد طولانی‌تر و پیشرفته‌تر سوق پیدا کند، اما غرب اخیراً به تأمین این سیستم‌ها متعهد شده و آنهم نه به مقدار کافی که قادر به برابری با قدرت آتش عظیم (زرادخانه) روسیه باشد.
او گفت که روسیه روزانه ۵۰هزار گلوله توپخانه به‌سمت مواضع اوکراین شلیک می‌کند و اوکراینی‌ها فقط می‌توانند با حدود ۵ تا ۶هزار گلوله در روز متقابلاً پاسخ دهند. ایالات متحده متعهد شده است که ۲۲۰هزار گلوله مهمات ارسال کند که صرفاً برای حدود چهار روز با قدرت آتش روسیه برابری می‌کند.
روزنامه ایندیپندنت ادعا می‌کند که یک گزارش اطلاعاتی را دیده است که ارقام بدتر از اعداد فوق را نشان می‌دهد:
بر اساس اطلاعات جدید که تصویر تیره‌ای از درگیری در خط مقدم جبهه‌های جنگ نشان می‌دهد، سربازان اوکراینی با غلبه ۲۰ به یک روسیه در تسلیحات توپخانه‌ای و ۴۰ به یک آن در مهمات متحمل خسارات هنگفتی شده‌اند.
گزارش مقامات اطلاعاتی/امنیتی اوکراین و غربی همچنین نشان می‌دهد که اوکراینی‌ها در پاسخ به گلوله‌باران روس‌ها با توپخانه‌های خود، که بُرد آن بیش از ۲۵ کیلومتر نیست، با مشکلات زیادی مواجه هستند. این در حالی است که دشمن می‌تواند از ۱۲ برابر این فاصله حمله کند.
برای اولین بار از زمان آغاز جنگ، اکنون نگرانی در مورد فرار از خدمت وجود دارد. این روزنامه ایندیپندنت گزارش می‌دهد که بدتر شدن وضعیت در دونباس، با کشته شدن بیش از صد سرباز (اوکراینی) در روز، «تأثیر جدی در تضعیف روحیه نیروهای اوکراینی و همچنین تأثیر بد و نامساعد روی زرادخانه اوکراین دارد که بسیار واقعی است. موارد فرار از خدمت نیز هر هفته در حال افزایش است.»
این به‌راحتی قابل پیش‌بینی بود. همانطور که در اواسط آوریل نوشتم:
بدون سوخت، ارتش اوکراین نمی‌تواند تکان بخورد و بدون تأمین مداوم سوخت، تجهیزات و تسلیحات، به‌ویژه مقادیر زیادی مهمات توپخانه، نمی‌تواند با توپخانه روسیه که به‌شدت علیه‌اش استفاده می‌شود، مقابله کند.
تقریباً تمام مهمات و سوخت اوکراین بمباران و نابود شده است. آنچه از مرزهای غربی اوکراین می‌گذرد، برای رسیدن به خط مقدم جبهه شرق مشکل دارد و به‌هر حال برای تأمین یک ارتش فعال در حال مانور و جنگ کافی نیست.
برای مطابقت با ۵۰هزار گلوله توپخانه روسیه در روز، با وزن هر گلوله ۵۰ کیلوگرم، باید روزانه ۲۵۰۰ تُن مهمات از مرز غربی اوکراین به شرق منتقل شود. پس از رسیدن به برخی از ایستگاه‌های راه‌آهن در شرق، آنها باید در حدود ۳۵۰ کامیون بارگیری شوند تا در حالی که زیر آتش سلاح‌های دوربُرد روسیه قرار دارند، توزیع گردند.
ایالات متحده انبارهای بزرگ مهمات دارد، اما اگر مهمات جدید در مقیاس بزرگ تولید نگردد، حتی آنها نیز ظرف چند ماه خالی می‌شوند. مهمات معمولاً فقط در مقیاس کوچک اما ثابتِ چند صد عدد در هفته تولید می‌شود. غرب باید تولید خود را چنان افزایش دهد تا بتواند با عرضه آن به اوکراین نیاز این کشور را برای تقابل برابر با روسیه برطرف کند.
به گفته وزارت دفاع روسیه، توپخانه اوکراین از ابتدای جنگ تاکنون ۵۰۶ سامانه راکت پرتاب‌کنِ چندگانه و ۱۸۵۹ توپ و خمپاره‌انداز از دست داده است. البته آنطور که گزارش گردیده تعداد این تسلیحاتی که مورد اصابت قرار گرفته از بیش از ۵۰ مورد در روز، در طول زمان، تغییر نموده و اکنون تک‌رقمی شده است.
اعداد کل در گزارش روسیه بیش از حد بزرگ شده است (همانطور که معمولاً در گزارش‌های مشابه «غربی» اغراق می‌کنند). این اعداد بیش از آنچه که اوکراین در آغاز جنگ در زرادخانه‌اش داشت، را نشان می‌دهد. اما می‌توان به جرأت حدس زد که بیش از ۹۰ درصد از تسلیحات و سیستم‌های موشکی اوکراین منهدم شده است. در عین‌حال، «غرب» به اوکراین وعده حدود ۲۰۰ تسلیحات و حدود ۵۰ سامانه موشکی که نیمی از آن از نوع تسلیحات روسی است را، داده است. نیمی دیگر جدیدتر هستند و به مهمات «غربی» نیاز دارند. به‌نظر می‌رسد که آنها آهسته آهسته و به‌تدریج در حال رسیدن (به اوکراین) است.
ایالات متحده تعداد چند صد «هویتزر» سبک‌وزن ۷۷۷ ــ M (یک نوع خمپاره‌انداز با لوله کوتاه. مترجم) فرستاده است. تعدادی از آنها در جبهه شرق دیده شده که برخی از آنها در همانجا تخریب شده‌اند. برخی دیگر برای شلیک به اهداف غیرنظامی در شهر دونتسک استفاده می‌شوند. ما می‌توانیم حدس بزنیم بقیه کجاست. این «هویتزر»های ۷۷۷ ــ M سبک وزن هستند با وزن ( 4/2 تُن) زیرا عمدتاً از تیتانیوم ساخته شده است که ارزش قراضه آن ده برابر بیشتر از فولاد است. به‌نظر می‌رسد برخی از کارآفرینان در غرب اوکراین دریافته‌اند که بازیافت اسلحه‌ها (یا فروش آنها در جای دیگر) ارزش بیشتری نسبت به ارسال آنها به شرق دارد، جایی که مطمئناً ظرف چند روز از بین می‌روند.
ده روز پیش، زلنسکی، کمدین سابق و رئیس‌جمهور کنونی اوکراین اعتراف کرده بود که روزانه ۶۰ تا ۱۰۰ سرباز اوکراینی کشته می‌شوند. این عدد با شرط و شروط بسیار محاسبه شده بود ولی مشاور زلنسکی اکنون آن را دو برابر کرده است.
یکی از دستیاران ارشد رئیس‌جمهور اوکراین به بی بی سی گفته است که روزانه بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ سرباز اوکراینی در خط مقدم کشته می‌شوند.
میخایلو پودولیاک گفت که اوکراین به صدها سامانه توپخانه غربی نیاز دارد تا در جبهه شرقی منطقه دونباس با زرادخانه روسیه برابری کند.
اعداد واقعی مطمئناً بیشتر از آن چیزی است که رژیم زلنسکی هیچگاه به آن اعتراف نمی‌کند. در یک جنگی چون جنگ جهانی اول درگیری عمدتاً متکی به توپخانه (اما بدون درنظر گرفتن حملات گازی / شیمیایی) تعداد مجروحان به کشته‌ها از نظر تاریخی حدود ۴ به ۱ است و یکی از مجروحان نیز بعداً بر اثر جراحات وارده جان خود را از دست می‌دهد. این میزان تاریخی «مرگ‌های پسا جراحات جنگی» مجروحانی که بعداً بر اثر جراحات جان خود را از دست می‌دهند، با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها به نصف کاهش یافته است. اما در اوکراین ممکن است بالاتر از حد معمولِ جنگ‌های مدرن باشد زیرا زیرساخت‌های پزشکی آن در وضعیت بسیار بدی قرار دارد و بسیاری از پرسنل پزشکی از کشور فرار کرده‌اند.
بنابراین فرض کنید که آمار واقعی حدود ۳۰۰ کشته در روز به اضافه ۱۲۰۰ مجروح باشد. یک هشتم از مجروحان یعنی ۱۵۰ نفر، بعداً بر اثر جراحات، جان خود را از دست خواهند داد. این میزان تلفات از اوایل آوریل که زلنسکی مذاکرات بیشتر را رد کرد و جنگ وارد فاز فرسایشی خود شد، هر روز همین تعداد بوده است. این بدان معناست که طی دو ماه گذشته ارتش اوکراین بیش از ۱۸هزار نفر کشته و ۷۰هزار مجروح را از دست داده است. برخی از آنها نیز تا کنون جان خود را از دست داده‌اند و برخی دیگر به‌طور کامل بهبود یافته‌اند. ارتش اوکراین با حدود ۲۰۰هزار سرباز شروع به کار کرد. بعدها حدود ۳۰هزار تا ۱۰۰هزار نفر از نیروهای ویژه پاسداری از شهرهای مرزی فراخوانده شدند و به خط مقدم اعزام شدند. گزارش‌هایی مبنی بر تلفات ۶۵ درصدی برخی از این واحدهای آموزش ندیده وجود دارد.
هیچ ارتشی نمی‌تواند از همه افراد خود در خط مقدم استفاده کند. همیشه نیروهای لجستیکی و پشتیبانی زیادی مورد نیاز است.
نسبت نیروی رزمی به نیروی پشتیبانی (T/R) در ارتش می‌تواند بین ۱ به ۱۰ تا ۱ به ۲/۵ باشد. خط مقدم اوکراین احتمالاً در اختیار حدود ۲۰ درصد از ارتش اوکراین خواهد بود. یعنی این باعث می‌شود حدود ۴۰هزار نفر در طول خط مقدم فعلی که حدود ۱۰۰۰ کیلومتر است درگیر باشند. به‌دیگر سخن برای هر کیلومتر ۴۰ نفر یا ۶۴ نفر در هر مایل می‌جنگند. این یک نیروی کاملاً کم و ضعیفی است. زمان چندان زیادی طول نخواهد کشید تا این خط مقدم نیز به‌طور قطعی شکسته شود.
زلنسکی می‌تواند از طریق عقب‌نشینی به خط «دنیپر» طول خط جبهه جنگ را به نصف کاهش دهد و قدرت دفاعی آن را دو برابر کند. اما او تاکنون هرگونه درخواست عقب‌نشینی را رد کرده است. این تصمیم وی سرنوشت ارتش او را رقم خواهد زد.
من قبلاً هم در مورد تأثیر آتش توپخانه بر روحیه یک ارتش نوشته‌ام:
روحیه نمی‌تواند جایگزین قدرت آتش یک ارتش شود. وقتی سربازان زیر آتش متمرکز توپخانه قرار می‌گیرند، روحیه از بین می‌رود. روسیه از آتش متمرکز توپخانه برخوردار است.
گزارش روزنامه ایندیپندنت که در بالا نقل شد، از افزایش روزافزون تعداد فراریان از جبهه صحبت می‌کند. این تعداد فعلاً چیزی نیست، اما به‌محض شکسته شدن خط مقدم، بدل به سِیلی خواهد شد. انتظار می‌رود که این اتفاق در پایان این ماه رخ دهد.
در حالی که روزانه صدها سرباز می‌میرند، مقامات اوکراینی به ترفندهای تبلیغاتی خود ادامه می‌دهند.
اوکراینی‌ها در شبکه‌های اجتماعی از رویدادی که توسط دانشکده اقتصاد کیف و رئیس آن، تیموفی میلوانوف در ایالات متحده، ترتیب داده شده بود، خشمگین شدند. در این برنامه از شرکت‌کنندگان دعوت می‌شود تا خود را در فضای جنگ غوطه‌ور سازند، به‌ویژه برای بازدید از منطقه ویژه اعتراف‌گیری از اسرای جنگی و چگونگی صرف غذا در یک پناهگاه بمب.
خود میلوانوف این رویداد را اعلام کرد که در ۲۵ ژوئن در نیویورک در باشگاه هاروارد برگزار می‌شود.
«این رویداد شما را تغییر خواهد داد. اولویت‌های شما در زندگی تغییر خواهند کرد. شما مسئولیت تمام جهان را به‌عنوان مسئولیت خود برای پیروزی در این جنگ و متوقف کردن روسیه درک خواهید کرد و می‌پذیرید.
با غوطه‌ور شدن در تجربه جنگ و جنایات جنگی، شما در یک منطقه ویژه اعتراف‌گیری از اسرای جنگی خواهید بود، و شیوه صرف شام را در یک پناهگاه بمب تجربه می‌کنید.»
«منطقه ویژه اعتراف‌گیری از اسرای جنگی» جایی است که با اسیران جنگی قبل از انتقال به اردوگاه‌های زندان مصاحبه و دسته‌بندی می‌شوند. ارتش اوکراین از چنین مناطقی برای شکنجه زندانیان استفاده کرده است.
دو روز پیش متوجه شدم که بازی انداختن گناه باخت به گردن دیگری آغاز شده است. زلنسکی کسی است که در این بازی قرعه به‌نام او خواهد افتاد. «پرزیدنت بایدن» اکنون به این بازی در مقصر جلوه دادن زلنسکی پیوسته است:
«جو بایدن»، رئیس‌جمهور آمریکا که در جمع حامیان دموکرات که برای جمع‌آوری کمک‌های مالی گرد آمده بودند صحبت می‌کرد، گفت زمانی که سازمان امنیت ایالات متحده اطلاعات جمع‌آوری شده‌اش را مبنی بر آماده شدن روسیه برای حمله به اوکراین به «ولودیمیر زلنسکی»، رئیس‌جمهور اوکراین داد، او «نمی‌خواست آن را بشنود.»
این اظهارات در حالی بیان شد که «بایدن» در مورد فعالیت خود برای جمع‌آوری کمک و تقویت حمایت از اوکراین، در حالی که جنگ در ماه چهارم خود ادامه دارد، صحبت می‌کرد.
از زمان جنگ جهانی دوم تا کنون چنین اتفاقی نیفتاده است. می‌دانم که بسیاری از مردم فکر می‌کردند که من شاید اغراق می‌کنم. اما من می‌دانستم که ما داده‌هایی در اختیار داشتیم دال بر اینکه او ــ یعنی ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه ــ «قرار بود از مرز‌ها عبور کند و به اوکراین هجوم بَرَد»
«بایدن» گفت: «شکی وجود نداشت. «ولی زلنسکی نمی‌خواست آن را بشنود.»
اگرچه زلنسکی با رهبری خود در طول جنگ الهام‌بخش مردم بوده است، اما آمادگی یا عدم آمادگی او برای تهاجم ــ یک موضوع بحث برانگیز باقی مانده است.
به محض فرار ارتش اوکراین، این اتهام که «زلنسکی به ما گوش نکرد و به ما اطلاع نداد که اوضاع جنگ / جبهه‌ها چقدر برای ارتش اوکراین خراب است، تِم اصلی انداختن گناه به گردن دیگری خواهد بود.