«رنه گونزالس» یکی از«پنج کوبایی» آزاد شد، فشار ادامه دارد

اِکِله شپرز ۱۳ مه ۲۰۱۳ «رنه گونزالس»، یکی از پنج کوبایی که از سال ۱۹۹۸ در آمریکا زندانی بودهاند، اکنون آزاد است و به کوبا بازگشته است. اما چهار نفر دیگر باید سالهای طولانی دیگری در زندان بهسر برند، مگر آن که مردم آگاه ماجرایی را که منجر به دستگیری آنها شد  برای عموم مردم روشن کنند و فشار افکار عمومی به دولت اوباما سبب آزادی این افراد شود. طی سالیان گذشته ماجرای دستگیری پنج کوبایی، علت محاکمه آنها در میامی، با وجود جو تبعیضآمیز حاکم بر آنجا و دلیل محکومیتهای شدید پنج کوبایی روشن شده است. این پنج نفر [عامل نفوذی کوبا] در شبکهٔ کوباییها و آمریکاییهای کوباییالاصل بودند که زیر نظارت جناح راست تبعیدیهای کوبایی در فلوریدای جنوبی قرار دارد؛ شبکهای که سالها حملههای تروریستی علیه کوبا را آغاز کرده بود. معروفترین این حملهها عملیات بمبگذاری در هواپیمای مسافربری کوبا در سال ۱۹۷۶ بود که به کشته شدن ۷۳ مسافر و خدمهٔ پرواز منجر شد. اما پس از آن نیز بمبگذاریهایی که هدف آنها مقصدهای گردشگری در کوبا بود، انجام شده بود که در یکی از آنها یک مسافر ایتالیایی به نام «فایبو د سلمو» کشته شد. کوبا بهطور مکرر از دولت ایالات متحده درخواست کرده بود که گروههای سازماندهندهٔ این عملیات را تعطیل کند. دو نفر از طراحان این بمب گذاری، به نامهای «اورلاندو بوش» و «لوئیس پوسادا کاریلز»، نه در ایالات متحده تحت تعقیب قرار گرفتند و نه به  کوبا یا ونزوئلا (جایی که عملیات تروریستی در آن طراحی شده بودند) تحویل داده شدند. «بوش» در ۲۰۱۱ فوت کرد، اما «پوسادا»، عضو مؤثر پیشین سازمان سیا، با آرامش خاطر در فلوریدا زندگی میکند. این پنج کوبایی در آمریکا جاسوسی نمی کردند، و هیچ کاری که به منافع شهروندان آمریکایی آسیب وارد کند انجام نمیدادند. در حقیقت اطلاعاتی که آنها جمع آوری میکردند از طریق خود دولت کوبا به «اف. بی . آی» تحویل داده میشد و از این سازمان درخواست می شد که در مورد آن اقدام کند. اما در حقیقت آژانسهای امنیتی آمریکا خودشان با این گروهها و رهبران افراطی تبعیدی آنها بهدلیل ماهیت مشابهشان روابط ناسالمی برقرار کرده بودند. حامیان پنج کوبایی خاطرنشان میکنند که یکی از مقامات بلندپایهٔ «اف. بی. آی.» در منطقه، بهنام «هکتور پسکوئرا»، در طرز تفکر تبعیدیهای راست کوبایی نقش قابل توجهی داشته است. بدیهی است که نظر وی محکوم کردن این پنج نفر بود و مشکل میتوانست دادستان کل سابق آمریکا، «جانت رینو» را با خود همنظر کند. به این ترتیب این پنج نفر دستگیر شدند، بهمدت طولانی در سلولهای انفرادی حبس شدند و مورد اعمال خشونتبارقرار گرفتند، در دادگاه محاکمه شدند و حکمهای سنگین به آنها داده شد. به اعتراضهای وکیل مدافع آنها در مورد این که محاکمه این پنج نفر در میامی، که تحت سلطه تبعیدیهای راست است، نمیتواند عادلانه باشد اعتنایی نشد. بعدها مشخص شد که دولت آمریکا به برخی از روزنامه نگاران میامی پول داده است تا  در مورد ماجرای این پنج نفر غوغا بهراه بیاندازند. حکم ۵ نفر در ۸ ژانویه ۲۰۰۱ به آنها ابلاغ شد. «گونزالس» به خاطر «توطئه عمومی و توطئه بهعنوان یک عامل خارجی ثبت نام نکرده» به ۱۵ سال زندان محکوم شد. او از ۲۷ اکتبر ۲۰۱۱ بهطور مشروط بیرون از زندان بوده است و سال گذشته توانست برای دیدن برادر در حال مرگ خود بهمدت کوتاهی به کوبا بازگردد. این امکان پس از اعتراضها علیه دولت آمریکا، با اجازهٔ یک قاضی به وی داده شد. امسال مجدداً به او اجازه دادند که پس از مرگ پدرش برای دیدار با خانواده به کوبا برود و دولت آمریکا به درخواست وی برای اقامت در کوبا اعتراض نکرد، مشروط به این که اواز  شهروندی آمریکاییاش چشم پوشی کند (او در شیکاگو متولد شد و دارای تابعیت دوگانه بود). «رامون لابانینو سالازار» بهخاطر توطئه عمومی، توطئهٔ جاسوسی، داشتن هویت دروغین و توطئه بهعنوان یک عامل خارجی ثبت نام نکرده مجرم شناخته شد. او به زندان ابد بهاضافهٔ ۱۸ ماه محکوم شد، اما در دادگاه تجدید نظر حکم او به ۳۰ سال تقلیل پیدا کرد. بنابراین ۱۷ سال دیگر از حکمش باقی مانده است. «آنتونیو هوئررو رودریگز» بهخاطر توطئهٔ عمومی، توطئهٔ جاسوسی، و توطئه بهعنوان یک عامل خارجی ثبت نام نکرده مجرم شناخته شد. پس از دادگاه تجدید نظر، او به ۲۱ سال و ۱۰ ماه زندام محکوم شد ، بنابراین ۹ سال از محکومیت وی باقی است. فرناندو گونزالس یورت بهخاطر توطئهٔ عمومی، توطئه بهعنوان یک عامل خارجی ثبت نام نکرده و داشتن هویت دروغین مجرم شناخته شد، پس از دادگاه تجدید نظر، محکومیت ۱۷ ساله گرفت که ۴ سال از آن باقی مانده است. تراژیکترین پرونده مربوط به «هراردو هرناندز» است که ابتدا به توطئهٔ عمومی، توطئهٔ جاسوسی، توطئهٔ قتل، داشتن هویت دروغین، و توطئه بهعنوان یک عامل خارجی ثبت نام نکرده متهم شد، اما ۷ ماه پس از دستگیریاش دو اتهام قتل دیگر نیز به اتهامهای او افزودند. بدون هیچ دلیلی، دولت آمریکا ادعا کرد که «هرناندز» میدانسته است که هواپیمای گروه «برادران برای نجات»، که بهطور غیرقانونی بهسطوح بالای حریم فضایی کوبا نفوذ کرده بود تا جزوهها و مدالهای مذهبی فرو بریزند، در ۲۴ فوریه ۱۹۹۶ توسط جتهای جنگندهٔ کوبا هدف تیراندازی قرار خواهد گرفت، و از اینرو در این قتل سهیم است. در حقیقت همه، از جمله دولت آمریکا میدانستند که احتمال چنین اتفاقی وجود دارد، و مقامات مسؤول بهراحتی میتوانستند از طریق ابطال مجوز «برادران» از این حادثه جلوگیری کنند. «هرناندز» توانایی جلوگیری از این حادثه را نداشت. اما، با وجود این، او در نتیجهٔ این محاکمه مضحک به دوبار حبس ابد به اضافهٔ ۱۵ سال محکوم شد. دردناکتر اینکه، دولت همچنان اجازه نمی دهد همسر وی، «آدریانا پرز»، به ملاقات وی در زندان برود. اینها کسانیاند که باید مدال افتخار بگیرند، نه اینکه در سیاهچالهای ایالات متحده زنده بهگور شوند. سه تن از اینان («گونزالس لورت» ، «رنه گونزالس» و «هرناندز») داوطلبانه در مأموریتی از سوی کوبا برای دفاع از آنگولا در مقابل تجاوز رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی شرکت داشتند. همهٔ آنها همبستگی کامل را حفظ کردهاند، اگرچه مطمئناً همچنان تلاشهایی انجام میشود تا آنها در مقابل یکدیگر قرار بگیرند. زمانی که بهآنان گفته شد «گونزالس» آزاد شده است، هرناندز مصرانه اظهار داشت که آنها اکنون «چهار کوبایی» نیستند ، و پنج کوبایی همواره پنج باقی خواهند ماند. در سطح جهان جنبشی برای آزادی پنج کوبایی وجود دارد که در کشورهای زیادی مشغول فعالیتاند و بر حمایت دوستان برجستهٔ آزادی انسان اتکا دارند، از جمله هنرمندانی مانند «دَنی گلاور»، رهبران کارگری همچون «دولورس هوئرتا»، شاعرانی مثل «آلیس والکر»، و برندگان جایزهٔ نوبل که تعدادشان کمتر از ده نیست . یکی از ایدههای تحقق آزادی این پنج نفر مبادلهٔ انسانی آنها با «آلن گروس» (Alan Gross)، مقاطعه کار دولتی آمریکایی است که بهخاطر فعالیتهای غیر قانونی خود در جهت بی ثبات کردن کوبا، در حال گذراندن محکومیت ۱۵ سالهٔ خود در کوبا است. دولت کوبا بهطور جدی آمادگی خود را برای چنین مبادلهای اعلام است، اما ایالات متحده تاکنون پاسخی نداده است. از ۳۰ ماه مه تا ۵ ژوئن، در واشنگتن دی.سی.، مراسمی با عنوان «پنج روز برای پنج کوبایی»، با سخنرانان بسیار و رویدادهای فرهنگی برگزار خواهد شد.