هزینهای که «آزادی» ناتو برای ما دارد

نوشته: مانلیو دینوچی

 منبع: ایل مانیفستو – ۴ آوریل ۲۰۱۴

 «وضعیت در اوکرائین به ما یادآوری میکند که آزادی ما رایگان نیست و ما باید آماده باشیم که بپردازیم.» این سخنانی است که پرزیدنت اوباما، در هنگام ابراز نگرانی از اینکه برخی از کشورهای عضو ناتو قصد دارند هزینههای نظامی خود را کاهش دهند، ابراز کرد.  

او اظهار داشت که هفتهٔ آینده وزرای امور خارجه کشورهای عضو سازمان ناتو، برای تقویت حضور این سازمان در اروپای شرقی، در بروکسل گرد هم خواهند آمد تا دربارهٔ کمک به اوکرائین در جهت مدرنیزه کردن نیروهای نظامی خود تصمیماتی اتخاذ کنند. این تصمیمات هزینههای جدیدی را طلب میکند. اینگونه ما را آگاه میکنند: گویا صحبت از کاهش هزینههای نظامی در میان بود!

هزینههای نظامی ایتالیا چه مقدار است؟ بر اساس دادههای انستیتوی «سیپری»، که مرکز آن در استکهلم قرار دارد، ایتالیا در سال ۲۰۱۲، در میان کشورهایی که بیشترین هزینههای نظامی را در دنیا دارند، با ۳۴ میلیارد دلار در سال (برابر با ۲۶ میلیارد یورو از قرار نرخ ارز کنونی) به مقام دهم رسیده است. بهعبارت دیگر، این بهمعنای صرف ۷۰ میلیون یورو در روز از پول زحمتکشان برای نیروهای مسلح، خرید اسلحه و مأموریت های نظامی در خارج از کشور است.

بر اساس دادههای سازمان ناتو در همین سال، که تقریباً یک ماه پیش منتشر شد، مخارج دفاعی ایتالیا معادل ۲۰٫۶ میلیارد یورو در سال، یعنی معادل ۵۶ میلیون یورو در روز، میرسد. با وجود این، مبلغ ذکر شده شامل هزینههای نیروهای نظامی دیگری که تحت فرماندهی دائمی ناتو نیستند ولی در صورت لزوم و بر اساس شرایط میتوانند قرار گیرند، نمیشود. و همچنین هزینههای مربوط به مأموریت های خارج از کشور را، که به بودجهٔ وزارت دفاع مربوط نمیشود، در بر نمیگیرد. افزون بر آن، مبالغی خارج از بودجه، برای تأمین هزینههای برنامه های نظامی درازمدت، مانند برنامههای مربوط به هواپیماهای جنگندهٔ اف ۳۵ نیز باید در نظر گرفته شود.

مقامات رسمی تأیید میکنند که هزینههای نظامی سازمان ناتو بیش از هزار میلیارد دلار در سال یعنی برابر با ۵۷ در صد بودجهٔ نظامی کل جهان است. اما، در واقع، بودجهٔ ذکر شده بیش از این مبلغ است. به این صورت که به مخارج نظامی ایالات متحده آمریکا، که ناتو آنها را معادل ۷۳۵ میلیارد دلار در سال برآورد کرده است، هزینههای دیگری که در بودجهٔ پنتاگون وارد نمیشوند (مانند ۱۴۰ میلیاردی که هر سال برای بازنشستگی نظامیان پرداخت میشود، یا ۵۳ میلیارد دیگری که برای «برنامه ملی اطلاعات» (سازمان جاسوسی) یا باز هم ۶۰ میلیاردی که برای «امنیت ملی» هزینه میشود، را نیز باید افزود، که به این ترتیب هزینهٔ نظامی آمریکا را به بالغ از ۹۰۰ میلیارد دلار در سال، یعنی به بیش از نیمی از هزینههای نظامی کل جهان، میرساند.

هدف ایالات متحدهٔ آمریکا این است که متحدان اروپایی آن بتوانند درصد بیشتری از هزینههای نظامی سازمان ناتو را بر عهده بگیرند تا این افزایش با گسترش ناتو و توانا کردن جبههٔ شرقی اروپا همآهنگی داشته باشد. اوباما تأکید میکند که «امروز، هواپیماهای ناتو در آسمانهای منطقهٔ بالتیک جولان میدهند و ما حاضریم بیش از اینها را بهمرحلهٔ عمل آوریم.» و سپس میافزاید: «با پیشروی در این راستا، هر یک از اعضای سازمان ناتو باید تعهد خود را افزایش دهد و با نشان دادن ارادهٔ سیاسی برای سرمایهگذاری در دفاع جمعی، هزینههایش را برعهده بگیرد.» چنین ارادهٔ سیاسیای مطمئناً از سوی «ناپولیتانو»، صدر جمهوری، و «رنزی»، رئیس دولت ایتالیا، به اوباما نشان داده شد.

و مانند همیشه، این زحمتکشان ایتالیا هستند که بهای آن را خواهند پرداخت.