شانزدهمین اجلاس بین‌المللی احزاب کمونیستی و کارگری
سخنرانی نمایندهٔ حزب کمونیست فدراسیون روسیه؛ بیانیهٔ احزاب در همبستگی با مبارزات خلق‌های آمریکای لاتین و منطقهٔ کارائیب؛ طرح پیشنهادی احزاب کمونیست برزیل و مکزیک
متن سخنرانی آرتیوم پروکوفیو(Artyom Prokofiev) عضو کمیتهٔ مرکزی حزب کمونیست فدراسیون روسیه، ۵ دسامبر ۲۰۱۴
سال آینده شاهد ۷۰ـ‌مین سالگرد پیروزی بزرگ بر فاشیزم خواهیم بود. پنج سال قبل شاهد فعالیت‌های خصمانه‌ای برای بی‌اعتبار کردن نقش مردم شوروی و جنبش مقاومت در نیل به این پیروزی بودیم. فکر می‌کنیم این فعالیت‌ها مجدداً آغاز شوند. در این ارتباط پیشنهاد می‌کنیم در برنامهٔ عمل خود برای سال ۲۰۱۵، مراسم ۷۰ـ مین سالگرد را به‌طور مشترک برگزار کنیم. اعتقاد داریم که اقدام‌های مشترک ما پاسخ محکمی به تجاوزات نیروهای فاشیستی و افراطی خواهد بود که مجدداً قد برافراشته‌اند.
رفقای عزیز،
این دومین مرتبه‌ای است که اجلاس بین‌المللی احزاب کمونیستی و کارگری در آمریکای لاتین تشکیل می‌شود. این رویداد برای جنبش ما اهمیت تاریخی دارد. احزاب کمونیست این قاره با الهام از انقلاب کوبا، سال‌هاست مبارزه علیه دیکتاتوری، و برای کسب آزادی و حقوق طبقهٔ کارگر را آغاز کرده‌اند.
امروزه در بسیاری از کشورها کمونیست‌ها در شکل بخشیدن و اجرای سیاست‌های اصلاحی در راستای منافع ملت‌های خود و سیاست خارجی مستقل نقش مهمی ایفا می‌کنند.
حزب کمونیست فدراسیون روسیه به تمام شرکت کنندگان در این اجلاس خوش‌آمد می‌گوید و برای‌شان آرزوی موفقیت می‌کند. به‌ویژه مایلیم از رفقای اکوادوری که برای شرکت ما در این اجلاس تلاش شایانی به‌عمل آورده‌اند سپاسگزاری کنیم.
ما همواره تأکید کرده‌ایم که اجلاس‌های بین‌المللی ضروری و دارای اهمیت‌اند، چرا که نه تنها موجب تبادل اطلاعات می‌شوند، بلکه سبب می‌شوند در مورد رویدادها و پدیده‌هایی که در جهان رخ می‌دهند به ارزیابی‌های مشترک برسیم. این امر در ارتباط با رویدادهای گاه فاجعه‌باری که در نواحی متعدد دنیا روی می‌دهند بسیار ضروری است. ما در هر یک از اجلاس‌ها چنین رفتار کرده‌ایم و کوشیده‌ایم در مقابل پیامدهای منفی آن‌ها اقدام مشترک انجام دهیم.
در بسیاری از موارد ارزیابی‌های ما درست بوده‌اند. با این وجود ،گسترش رویدادها ایجاب می‌کند این مسائل را مجدداً مورد بررسی قرار دهیم. برای نمونه، در اجلاس‌های لبنان و لیسبون در مورد بهار عربی گفتگوی مفصلی انجام شد. از نظر برخی‌ها این جنبش نوعی انقلاب بود. واقعیت نشان داد که چنین نبوده است. تمام خاورمیانه در آتش افراطی‌گری محاصره شده است. متأسفانه، ما موفق نشده‌ایم به پیشنهاد رفقای عرب در مورد تشکیل سمیناری به‌منظور بررسی این مشکلات جامهٔ عمل بپوشانیم.
مدت‌هاست در مورد بازگشت فاشیزم و رشد ناسیونالیسم و بیگانه‌ستیزی در اروپا هشدار داده‌ایم. در آن زمان تعداد انگشت‌شماری می‌توانستند تصور کنند که تمام این‌ها در آینده خود را به اشکال مختلف و با ابعاد گسترده نشان خواهند داد، پدیده‌ای که در اوکراین روی داد. امروزه وظیفه ما دفاع از حزب کمونیست اوکراین و مردم اوکراین است.
سال آینده شاهد ۷۰ـ‌مین سالگرد پیروزی بزرگ بر فاشیزم خواهیم بود. پنج سال قبل شاهد فعالیت‌های خصمانه‌ای برای بی‌اعتبار کردن نقش مردم شوروی و جنبش مقاومت در نیل به این پیروزی بودیم. فکر می‌کنیم این فعالیت‌ها مجدداً آغاز شوند. در این ارتباط پیشنهاد می‌کنیم در برنامهٔ عمل خود برای سال ۲۰۱۵، مراسم ۷۰ـ مین سالگرد را به‌طور مشترک برگزار کنیم. اعتقاد داریم که اقدام‌های مشترک ما پاسخ محکمی به تجاوزات نیروهای فاشیستی و افراطی خواهد بود که مجدداً قد برافراشته‌اند.
رفقا،
در تمام اجلاس‌ها، دربارهٔ یکی از موضوع‌های مهمی که در برابر احزاب کمونیستی و کارگری قرار دارند به بحث می‌پردازیم، و موضوع کلیدی عبارت است از نقش این احزاب در مبارزه برای کسب حقوق طبقهٔ کارگر و تمام افرادی که با دسترنج خود زندگی می‌کنند. برای CPRF این موضوع در اولویت قرار دارد. مشکل این است که حزب ما فاقد تجربهٔ سازماندهی مبارزهٔ طبقه کارگر در کسب حقوق خود، و فاقد تجربهٔ تعامل با اتحادیه‌های کارگری است.
سال‌ها در دوران ساختمان سوسیالیسم، ما به اتحادیه‌های کارگری به‌عنوان «مکتبی برای ترویج کمونیسم» نگاه می‌کردیم. در روسیه تجربه‌ای در مورد تشریک مساعی و همکاری با اتحادیه‌های کارگری در نظام‌های سرمایه‌داری نداریم. حزب ما حزب طبقهٔ کارگر است و مبارزه برای حقوق طبقهٔ کارگر در رأس فعالیت‌های آن قرار دارد.
در اواخر اکتبر امسال پلنوم کمیتهٔ مرکزی CPRF این موضوع را مورد توجه قرار داد «موقعیت طبقهٔ کارگر در روسیه و وظایف CPRF در افزایش نفوذ خود در میان پرولتاریا». موضع حزب این است که سرمایه‌داری که در روسیه احیا شده است سرمایه‌داری واپس‌گرا و انگلی، سرمایه‌داری الیگارشی و کمپرادور است که قائم به ذات نیست و از لحاظ تاریخی دوران آن سپری شده است.
اکنون روسیه شاهد عقب‌نشینی موقتی سوسیالیسم و احیای قدرت مالکیت خصوصی است. سرمایه‌داری کشور را به دو طبقهٔ اصلی تقسیم کرده است: بورژوازی و پرولتاریا. رویدادهای سال‌های اخیر تأییدی است بر این که طبقهٔ کارگر به سوسیالیسم علاقه‌مند است و بزرگ‌ترین گروه اجتماعی در روسیه را تشکیل می‌دهد. این بدین معنی است که می‌تواند رهبری مبارزه در گذار بنیادی جامعه را بدست گیرد.
به اعتقاد حزب ما طبقهٔ کارگر همچنان از این شانس واقعی برخوردار است که در مبارزه علیه بورژوازی پیشگام باشد. هدف سیاسی حرکت به‌سوی ساختمان سوسیالیسم عبارت است از نابودی دیکتاتوری سرمایه‌داری. حزب ما اعتقاد دارد که تنها از راه دیکتاتوری پرولتاریا این جایگزینی امکان‌پذیر است. از نظر CPRF این امر نه تنها توانایی دفاع از بنیان‌های سوسیالیسم در مقابل حملات سرمایه‌داری را امکان پذیر می‌کند، بلکه بالاتر از همه، ویژگی خلاقانه آن است که پیروزی سوسیالیسم را تضمین می‌کند.
در این مبارزه شعار «پرولتاریای جهان متحد شوید» بیش از همیشه مصداق دارد.
سپاسگزارم
همبستگی با مبارزات خلق‌های آمریکای لاتین و منطقه کارائیب
حزب کمونیست برزیل، حزب کمونیست کوبا ـ ۹ دسامبر ۲۰۱۴
در فضای جنگ‌طلبی و خیزش ارتجاعی جدید، ما با ضد حمله نئولیبرالی علیه آمریکای لاتین و کارائیب مواجه‌ایم، که هدف اصلی آن، هجوم به روند پیشرفت در منطقه‌ای است که سیاست‌های اجتماعی را مورد حمایت قرار می‌دهد واز منافع ملی و همچنین از وحدت اقتصادی، سیاسی و اجتماعی در راستای منافع خلق‌ها دفاع می‌کند.
این راز فاش شده‌ای است که اولویت امپریالیسم در انجام اقدامات خرابکارانه است. این اقدامات مبتنی بر ابزارهای سنتی مداخلهٔ آمریکا هستند، اعم از سازمان سیا تا سازمان کمک‌های آمریکایی USAID، و همچنین بورژوازی ملی که با سرمایهٔ ایالات متحده پیوند نزدیک دارد.
هدف این خرابکاری‌های رسوا، افزایش بی‌ثباتی سیاسی و اجتماعی به‌منظور توجیه سناریوهای منجر به تغییر رژیم‌های مترقی از طریق روش‌های خشونت‌آمیز بوده است.
ایالات متحده همچنین برای افزایش تعداد موافقت‌نامه‌های دو جانبه تجارت آزاد با کشورهای آمریکای لاتین مانور می‌دهد و تلاش می‌کند تا آن‌ها را با بلوک‌های متحدشان ارتباط دهد، همانند پیمان اتحادیه اروپا و ایالات متحده.
در این زمینه، نیروهای مختلف سیاسی آمریکای لاتین و جنبش‌های ناهمگون اجتماعی،علیه سلطهٔ چند ملیتی‌ها، امپریالیسم و منویات سیاسی و میلیتاریستی‌شان، ازطریق مقابله با تداوم سرسختانه ساختارهای اقتصادی نئولیبرالی، فعالانه مبارزه می‌کنند.
سوابق چندین سالۀ حاکمیت‌های مترقی و انقلابی در امریکای لاتین حاکی از پیشرفت‌های برجسته در زمینهٔ کاهش فقر و دستیابی به پیشرفت در زمینهٔ حقوق اجتماعی و کار، تحکیم ادغام آمریکای لاتین و کارائیب و اعادهٔ حاکمیت ملی است، که واکنش‌های خشونت‌آمیز الیگارشی ملی را برانگیخته است، به‌نحوی که تلاش‌های خود برای بازسازی پروژه‌های نئولیبرالی‌شان در این بخش از جهان را تشدید می‌کنند.
امروزه ما مبتنی بر تجربیات انقلابی خود در مسیر رشد و ترقی قرار گرفته‌ایم. برقراری حاکمیت ملی حاصل عوامل مختلف، از جمله آرمان‌ها و مبارزات خلق در منطقه به‌منظور دفاع از حاکمیت ملی بوده است. تلاش برای استقلال اقتصادی و تقویت دولت‌ها، تلاش برای پایان دادن به نئولیبرالیسم و جستجوی جایگزین در مسیر غلبه بر سرمایه‌داری، استقرار سازوکارهای اقتصادی منطقه‌ای، استقلال‌طلبی و حمایت ازهمبستگی در میان هم ترازها از قبیل ALBA، UNASUR، MERCOSUR، BANCO DEL SUR ، ELAC، و مبارزه علیه استعمار و مقاومت در مقابل اخاذی اقتصادی، راه دستیابی به حاکمیت ملی را هموار کرده است. چنین تجربیاتی این قاره را به ارسال نشانه‌های جدید امید در جستجوی عدالت اجتماعی قادر کرده است و، در واقع، به یک رفراندوم سیاسی به‌نفع تغییرات مورد خواست کارگران و مردم تبدیل شده است.
نیروهای شورشی کلمبیایی و خلق کلمبیا، با بهره‌مندی از پشتیبانی یک جنبش گسترده بین‌المللی همبستگی، برای برقراری صلحی توأم با حاکمیت ملی، دموکراسی و عدالت اجتماعی در کلمبیا مبارزه می‌کنند.
خلق سوسیالیست کوبا علیه محاصرهٔ اقتصادی مبارزه می‌کند. به‌رغم اتفاق آرای تقریباً بین‌المللی درخصوص مردود دانستن محاصرهٔ اقتصادی، تجاری و مالی علیه کوبا و به‌طور عمده به‌منظور کنارگذاشتن این سیاست، محاصره همچنان با تمام قوت و در نقض آشکار اصول منشور سازمان ملل متحد ادامه دارد. آزار و اذیت مؤسسات تجاری، مالی و بانکداری که روابط‌شان را با کوبا حفظ می‌کنند، تشدید شده است.
احزاب کمونیست و کارگری امضاکننده زیر، همبستگی خود را با مبارزات خلق‌های آمریکای لاتین و منطقۀ کارائیب اعلام می‌کنند:
کشورها
کوبا، برزیل، آرژانتین، استرالیا، بحرین، بلژیک، بولیوی، برزیل، بریتانیا، شیلی، کلمبیا، کاستاریکا، کرواسی، قبرس، جمهوری چک، اکوادور، فنلاند، فرانسه، هندوستان، عراق، ایرلند، ایتالیا، کشور کره، لائوس، لبنان، مالت، پاکستان، پاناما، پرو، فیلیپین، پرتغال، روسیه، آفریقای جنوبی، اسپانیا، سوریه، اروگوئه، ایالات متحدهٔ آمریکا
احزاب
حزب کمونیست کوبا، حزب کمونیست برزیل، حزب کمونیست آرژانتین، حزب کمونیست استرالیا، تریبون دموکرات پیشرو، حزب کارگران بلژیک، حزب کمونیست بولیوی، حزب کمونیست برزیل، حزب کمونیست بریتانیا، حزب کمونیست شیلی، حزب کمونیست کلمبیا، ارتش خلقی کلمبیا – فارک FARC-EP، حزب پیشتاز خلق کاستاریکا، حزب سوسیالیست کارگری کرواسی، حزب کمونیست قبرس، حزب کمونیست بوهم ـ موراویا، حزب کمونیست اکوادور، حزب کمونیست فنلاند، حزب کمونیست فرانسه، حزب کمونیست هند، حزب کمونیست عراق، حزب کمونیست ایرلند، حزب کمونیست احیا (ایتالیا)، حزب کمونیست ایتالیا (PdCI)، حزب کارگران کره، حزب انقلابی لائوس، حزب کمونیست لبنان، حزب کمونیست مالت، حزب کمونیست پاکستان، حزب مردم (پاناما)، حزب کمونیست پرو، حزب کمونیست پرو (پتریا روجا)، حزب کمونیست فیلیپین (PKP-1930)، حزب کمونیست پرتغال، حزب کمونیست فدراسیون روسیه، حزب کمونیست آفریقای جنوبی، حزب کمونیست اسپانیا، حزب کمونیست کاتالونیا، حزب کمونیست (متحد) سوریه، حزب کمونیست اروگوئه، حزب کمونیست ایالات متحدهٔ آمریکا
در همبستگی با مبارزات طبقه کارگر و مردم آمریکای لاتین
طرح پیشنهادی ارائه شده توسط حزب کمونیست مکزیک و حزب کمونیست برزیل
۹ دسامبر ۲۰۱۴
احزاب کمونیست و کارگری گردآمده در گوایاکیل در نشست شانزدهم، همبستگی انترناسیونالیستی خود را با مبارزات کارگران و خلق‌های آمریکای لاتین برای ایفای حقوق‌شان، علیه استثمار سرمایه‌داری، علیه مداخلات امپریالیستی اعلان می‌کنیم. ما به‌ویژه بر همبستگی خود با خلق کوبای سوسیالیستی، علیه محاصرهٔ امپریالیستی، «موضع مشترک» اتحادیه اروپا، و مداخلات مختلف ایالات متحده تصریح می‌کنیم. ما خواهان آزادی سه انقلابی کوبایی زندانی شده در ایالات متحده هستیم.
در آمریکای لاتین، همچون سایر نقاط جهان، طبقه کارگر با یورش سرمایه مواجه است که، برای تضمین منافع خود، در پی کاهش ارزش نیروی کار است، استثمار را تشدید و منابع طبیعی را غارت می‌کند.
با هماهنگی کامل انحصارات، طرح‌های جدید و موافقت‌نامه‌هایی تصویب می‌شوند که نظام سرمایه‌داری را در مرحلهٔ امپریالیستی تقویت می‌کنند، اتحادیه‌های بین دولتی‌ای امضا می‌شوند که در خدمت نیازهای طبقهٔ کارگر و بخش‌های مردمی نیستند. انحصارات معادن، به‌جای حق طبقهٔ کارگر، آنان را استثمار و به‌جای دادن حق دهقانان از آن‌ها سلب مالکیت می‌کنند.
تضاد سرمایه / کار تشدید می‌شود، و به‌طورهمزمان محدودیت‌های دولت‌های جایگزین سرمایه‌داری را آشکارمی‌کند. در این دولت‌ها سود‌های سرمایه در حالی تقویت می‌شوند که سیاست‌های رفاهی، مشکلات عمیقی را که طبقهٔ کارگر با آن‌ها مواجه است در نهایت حل نشده باقی گذاشته‌اند، زیرا هدف آن‌ها صرفاً مهار کردن مبارزهٔ طبقاتی است. این خطر وجود دارد که در چندین کشور جنوبی از طرف دولت‌های جایگزین ـ از قبیل پیش‌روندگی تدریجی ـ سازماندهی مجددی بتواند ایجاد شود که به تداوم سرمایه‌داری بیانجامد.
در چندین کشور، به‌ویژه در ونزوئلا، بولیوی و اکوادور، مداخلات و برنامه‌های بی‌ثبات‌سازی توسط مراکز امپریالیستی و نیروهای ارتجاعی، رو به افزایش‌اند. در عین‌حال، برخی از سیاست‌های دولتی با انتظارات مردم تطبیق ندارند، که می‌تواند به تضعیف حمایت مردمی منجر شود.
امروزه، نادرستی مواضع «سوسیالیسم قرن بیست و یکم» ثابت می‌شود، به‌همین دلیل اکنون همبستگی با نیروهایی که برای سرنگونی روابط سرمایه‌داری و قدرت سرمایه می‌رزمند دارای اهمیت بیشتری است.
ما همبستگی خود با مبارزه ارتش خلق کلمبیا ـ فارک را که برای صلح توأم با عدالت اجتماعی مبارزه می‌کند، و با تلاش‌های جنبش خلق کلمبیا به‌منظور رسیدن به یک راه‌حل سیاسی و اجتماعی در درگیری‌ها به‌نفع مردم، مجدداً اعلام می‌کنیم. ما کشتارها، آزار و اذیت و تهدیدات علیه فعالان جنبش خلقی، سازوکارهای غیرقانونی نظامی، وجود هزاران نفرآواره، و معرفی ارتش خلق کلمبیا ـ فارک به‌عنوان یک سازمان تروریستی را محکوم می‌کنیم. ما خواهان آزادی زندانیان سیاسی کلمبیایی هستیم که در سیاه‌چال‌های کشور خود نگه‌داری می‌شوند و همچنین آزادی کسانی که در ایالات متحده محبوس شده‌اند.
ما تروریسم دولتی در مکزیک را که علیه دانش‌آموزان Ayotzinapa اعمال شده است محکوم می‌کنیم.
ما تبدیل پاراگوئه به سکوی استراتژیک برای اقدامات امپریالیستی در مخروط جنوبی (جنوب آمریکای لاتین) را تقبیح می‌کنیم.
ما اشغال نظامی‌هائیتی توسط سربازان کشورهای آمریکای جنوبی، تحت فرمان برزیل را که بیش از ده سال به طول انجامیده است محکوم می‌کنیم.
در سناریوی فعلی، طبقهٔ کارگر و احزاب پیشتاز آن، احزاب کمونیستی و کارگری، نیروی بی‌بدیل ایجاد تغییرات عمیق و رادیکال‌اند. ما همبستگی انترناسیونالیستی خود را با احزاب کمونیستی که با حملات دولتی و سازوکارهای غیرقانونی مواجه‌اند اعلان می‌کنیم.
ما هرگونه تهدید و نمایش ضد کمونیسم را محکوم می‌کنیم.
ما همبستگی کامل خود را با حزب کمونیست اکوادور، علیه کسانی که به‌دنبال ایجاد یک جایگزین با نام آن هستند اعلان می‌کنیم.
احزابی که بیانیه را امضا کرده‌اند:
حزب کمونیست برزیل (PCB)، نیروهای انقلابی مسلح کلمبیا ـ ارتش خلقی فارک FARC-EP، حزب کارگران سوسیالیست کرواسی، حزب کمونیست دانمارک، حزب کمونیست اکوادور، حزب کمونیست متحد گرجستان، حزب کمونیست آلمان، حزب کمونیست یونان (KKE)، حزب کمونیست مجارستان، حزب کارگر کره، جبهه سوسیالیست خلق لیتوانی، حزب کمونیست مالت، حزب کمونیست مکزیک، حزب کمونیست نروژ، حزب کمونیست پاکستان، حزب کمونیست فلسطین، حزب کارگران کمونیست روسیه (RKRP)، حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی اتحادیه احزاب کمونیست (CPSU)، حزب کمونیست مردم اسپانیا (PCPE)، حزب کمونیست سریلانکا، حزب کمونیست سوریه (متحد)، حزب کمونیست ترکیه