همبستگی پیروز شد!
همبستگی جهانی پیروز شد و شهروندان کوبا به کشورشان بازگشتند. کوبا آغوش خود را به‌روی جراردو، رامون و آنتونیو می‌گشاید، با گرمایی انسانی و عواطفی صمیمی بازگشت آنان را به وطن خوش‌آمد می‌گوید قلب کشور کامل است. کوبا آغوش خود را به‌روی جراردو، رامون و آنتونیو می‌گشاید، با گرمایی انسانی و عواطفی صمیمی بازگشت آنان را به وطن خوش‌آمد می‌گوید.
آسمان کوبا که آنقدر حسرت دیدن‌اش را داشتند نخستین خوش‌آمد را به قهرمانان‌مان تقدیم کرد، آنگاه نسیم احساس آزادی … چشمان‌شان به دشواری باور می‌کرد آنچه در برابرشان رخ می‌نمود، قلب‌هایشان به دشواری آن همه شادی را تحمل می‌کرد. شادی دیدار مردمی باطراوت و مسرور، با بازوانی گشوده به‌روی پسران خویش، در حالی که به فنجانی قهوه دعوت‌شان می‌کردند. به محض این که خبر اعلام شد اشک از دیدگان ۱۱ میلیون کوبایی سرازیر شد. عکاس‌ها آمدند و رائول به استقبال‌شان رفت.
زمانی که الیزابت، رامون را در آغوش کشید و از شدت هیجان موهای بدن‌اش مور مور شد چه کسی چنین احساسی نداشت. وقتی جراردو بر چهره آندریانا خیره شد چه کسی از جای نجنبید و چه کسی گرمای میان میرتا و پسرش تونی را احساس نکرد … و چه بهمنی از احساسات به هنگام شنیدن فریادها “Para lo que sea”(به‌خاطر هر آنچه ممکن است لازم باشد)، نمونه بارز میهن دوستی.
در خیابان‌ها دریایی از آدم‌ها به استقبال بازگشت آنان به میهن جمع شده بودند. گوشه گوشه کشور لبریز شادی بود. احساس شکوه و عظمت میهن، دروغ نیست که ما کوبایی‌ها احساس می‌کنیم قلب‌هایمان آکنده از شادی شده است.
دعوت کنفرانس رزا لوکزامبورگ از زندانیان آزاد شده کوبایی
یونگه ولت، دسامبر ۲۰۱۴
اعلام همبستگی با پنج کوبایی که در ایالات متحده در اسارت بسر می‌بردند، از جمله محورهای اساسی بود که در طی سال‌های گذشته در جریان برگزاری کنفرانس سالانه رزا لوکزامبورگ * همواره مورد تأکید قرار می‌گرفت.
همبستگی جهانی پیروز شد و شهروندان کوبا به کشورشان بازگشتند. کنفرانس رزا لوکزامبورگ صمیمانه از آنان جهت شرکت در کنفرانس سال آینده که در روز ۱۰ ژانویه ۲۰۱۵ در برلین برگزار می‌شود دعوت بعمل آورده است.
از هنگام پیروزی انقلاب در کوبا در سال ۱۹۵۹ تا به امروز ۷۱۳ اقدام تروریستی علیه این کشور انجام شده است.
۳۵۰۰ تن در پی انجام این اقدامات تروریستی به قتل رسیده‌اند و بیش از ۲۱۰۰ تن مجروح گردیده‌اند.
در سال‌های دههٔ ۹۰ به‌رغم انجام عملیات متعدد بمب‌گذاری در هتل‌های کوبا، دولتمردان آمریکایی اقدامی جهت مبارزه با عاملین این عملیات تروریستی بعمل نیاوردند.
از این‌رو جهت مقابله با تروریسم، تعدادی از شهروندان کوبایی به درون تشکیلات تروریست ها نفوذ کردند. آن‌ها در یک گروه تروریستی ضد کمونیست در میامی رخنه کردند و یافته‌ها و اطلاعات خود را جهت پیشگیری از انجام عملیات تروریستی در کوبا در اختیار مسئولین آمریکایی قرار دادند.
ضدانقلابیون تبعیدی ساکن میامی از دهه‌های گذشته در تلاش بودند تا از طریق انجام عملیات بمب‌گذاری و کشتار سیستم سیاسی کوبا را بی‌ثبات سازند.
مهاجمان تروریست دستگیر نشدند. در عوض در روز ۱۲ سپتامبر ۱۹۹۸، ۱۰ شهروند کوبایی که در جهت افشای عملیات تروریستی در گروه‌های ضدانقلابی رخنه کرده بودند توسط «اف بی آی» به اتهام «جاسوسی» بازداشت شدند.
برخی از دستگیرشدگان به تسلیم تن در دادند و به‌دلیل همکاری با مقامات آمریکایی، مسئولین قضایی ایالات متحده مجازات‌هایی سبک برای آنان تعیین کردند. در نتیجه به حبس‌های کوتاه مدت محکوم شدند و پس از آزادی نیز با هویت جدید در آمریکا اقامت گزیدند.
اما ۵ تن از دستگیرشدگان کوبایی از هرگونه همکاری با حامیان تروریست‌ها در میامی و واشنگتن سرباز زدند. این ۵ شهروند کوبا ابتدا به مدت ۱۷ ماه در سلول‌های انفرادی محبوس شدند و سرانجام به اتهام دسیسه‌چینی مورد محاکمه قرار گرفتند و به حبس‌های طویل‌المدت و نیز حبس ابد محکوم شدند.
۲ تن از محکومین به نام‌های فرناندو گونزالس و رنه گونزالس پس از تحمل دوران محکومیت خود به کوبا بازگشتند. ۳ تن دیگر همچنان در زندان بودند.
صدور این احکام و اعمال مجازات‌های شدید، خودکامگی و ماهیت سیستم قضایی تاثیرپذیر از سیاست در ایالات متحده را برای جهانیان عیان ساخت.
در ماه نوامبر سالجاری در بسیاری از نشریات آمریکایی از جمله نیویورک تایمز پیشنهاد آزادی این ۳ شهروند کوبایی در قبال آزادی جاسوسان آمریکایی محبوس در کوبا انعکاس یافت. باراک اوباما از این امکان برخوردار بود که بدون رأی موافق کنگره که تحت نفوذ جمهوری‌خواهان است این پیشنهاد را مورد بررسی قرار دهد. آزادسازی این زندانیان از جمله شرایطی بود که عادی سازی روابط مابین دو کشور را ممکن می‌ساخت.
جای شگفتی نیست که رسانه‌های آمریکایی پس از بازگشت شهروندان کوبایی به میهن‌شان، اشاره‌ای به احکام سنگین و محدودیت‌های شهروندان کوبایی در زندان‌های آمریکایی ندارند و نمی‌نویسند که Gerardo Hernandez، زندانی محکوم به حبس ابد از شانزده سال گذشته تا به روز آزادی از دیدار همسرش محروم بوده است.
* کنفرانس رزا لوکزامبورگ هر ساله توسط روزنامه یونگه ولت (دنیای جوان) و نیز ۳۰ سازمان، اتحادیه‌ها و رسانه‌های چپ سازماندهی می‌شود.
نخستین کنفرانس در سال ۱۹۹۶ برگزار شد. در این کنفرانس‌ها قریب به ۲۰۰۰ شرکت کننده از آلمان و سایر کشورها به بحث و تبادل‌نظر در مورد تجربیات مبارزاتی نیروهای چپ در سراسر جهان می‌پردازند. افرادی که به نمایندگی از سوی جریانات گوناگون چپ و یا به‌طور انفرادی در این کنفرانس شرکت می‌کنند در پی آنند که بر سیاست‌های نئولیبرالی ویرانگر و جنگ‌افروزی امپریالیستی نقطه پایانی بگذارند.
سال ۲۰۱۵ مقارن با هفتادمین سالگرد رهایی اروپا از شر فاشیسم است. بدین مناسبت «صلح را جایگزین ناتو سازیم»، شعار اصلی کنفرانس سالجاری را تشکیل می‌دهد.
در سال‌های گذشته سیاست‌مداران، اندیشمندان و نویسندگان برجسته‌ای همچون آنجلا دیویس و نوام چامسکی در این کنفرانس شرکت کرده‌اند.
رنه گونزالس، پیش از آزادی رفقای در بند خود پیشنهاد کنفرانس رزا لوکزامبورگ را جهت شرکت در این کنفرانس پذیرفته بود.
هر ساله پس از اتمام کار کنفرانس به‌منظور بزرگداشت یاد رزا لوکزامبورگ و کارل لیبکنشت راه‌پیمایی و تظاهرات باشکوهی در برلین انجام می‌شود.
