اگر جنگ اوکراین به یک رویارویی مستقیم با روسیه و استفاده از بمب اتمی‌ بیانجامد، همۀ ما از بین خواهیم رفت. اگر روسیه به هر ترتیبی مغلوب شود یا وادار به عقب‌نشینی گردد، صاحبان صنایع جنگی، فشار علیه نظام سیاسی و اقتصادی جهان را تشدید خواهند کرد تا آنجایی که حتی هوایی را که ما استنشاق می‌کنیم بسته‌بندی کرده و به بهایی به ما خواهند فروخت که ما قادر به پرداخت آن نخواهیم بود.

ساکنان اروپای شرقی، این «اروپایی‌های جوان» هنوز برای خودشان کشف نکرده‌اند که برای اروپای غربی افراد درجه دوم بوده و خواهند ماند، از‌جمله به دلیل عدم تمایلشان به ترک «تعصب‌های قدیمی» (ایمان به خدا و نهاد خانواده) و وارد شدن به منطقه «رهایی از همجنس‌گراستیزی و دگرباشی».

مجلس فدرال آلمان با افزودن تبصره‌ای به مادۀ ۱۳۰ قانون مجازات، امکان تفسیر موسعی از «تأیید»، «انکار» یا ناچیز جلوه دادن «جنایت جنگی، جنایت علیه بشریت، نسل‌کشی» و سایر جرایم مندرج در قانون کیفری بین‌المللی را فراهم آورد که با توجه به فضای سیاسی حاکم بر جامعه می‌تواند منجر به صدور احکام کیفری علیه اشخاص حقیقی و حقوقی و تحدید هرچه بیشتر آزادی بیان، عقیده و آزادی مطبوعات شود.

دیمیتری پسکوف سخنگوی کاخ کرملین درباره اقدام تروریستی دولتی علیه پایپ لاین‌های گاز جریان شمالی (نورداستریم ۱ و ۲) گفت که جهان در تعجب فرو خواهد رفت اگر حقیقت موضوع گفته شود. دیده می‌شود که راز بزرگی در پشت این حادثه تروریستی دارای ابعاد جهانی و تاریخی نهفته است. در این ماجرا همه چیز عجیب است؛ از خاموشی ظاهری با خشم فروخورده روسیه در قبال این حادثه بسیار تکان‌دهنده در عرصه ژئوپولیتیک گرفته تا شیرین‌زبانی‌های بلندپروازانه زلنسکی و وزیر خارجه سابق لهستان، همه رسانه‌های یک سر و صد زبان غربی و غیره.

رسانه‌های غرب به‌طور فزاینده‌ای در مورد انحطاط محافل حاکم در کشورهای خود، درباره غیبت و فقدان رهبران سیاسی واقعی می‌نویسند. «فرانک فوردی» در مجله اینترنتی بریتانیایی «Spiked» ( مجله آنلاین بریتانیایی که به سیاست، فرهنگ و جامعه می‌پردازد. این مجله در سال 2001 تأسیس شد. مترجم) می‌گوید: «در سال‌های آینده از رهبران و دیپلمات‌های ما فقط می‌توان انتظار اشتباه و خودزنی را داشت».

ما در حال اداره کردن کشور هستیم یا در حال نابود کردن آن؟ این سئوال به جایی است که باید طرح کنیم. اگر دولتِ آلمان را «اولاف شولتز»، معاون و وزیر خارجۀ وی با استقلالِ رأی و عقل و منطق اداره می‌کردند نباید به مسیر فعلی ادامه می‌دادند. در این مسیر خطرِ توقفِ کاملِ همۀ خدمات اجتماعی، کمبود برق، کمبود گاز، کمبود مواد ضروری برای وسایل نقلیۀ دیزلی و بسیاری خطرات دیگر در کمین است.
کشور آلمان در سراشیبی سقوط است. وضعیت موجود را نمی‌توان فقط با جهل و نادانیِ مسئولین توجیه کرد. باید هویت مسئولینِ ایجادِ وضعیت موجود را افشا کرد و آن‌ها را به پاسخگویی واداشت. هیچیک از ما نمی‌توانیم ادعا کنیم که «ما نمی‌دانستیم».

این حقایق نشان‌دهنده تغییر آشکار توازن قوا است. اما برای دستیابی به یک مزیت قابل توجه، هنوز به تلاش‌های جدی از سوی مردم و دولت‌ها نیازمند است که علاقه‌ای به بازگشت هژمونی (PaxAmericana) ندارند.

در ۱۱ سپتامبر، مبارزات انتخاباتی ۲۰۲۲ به پایان رسید. تشدید تضادهای سیستمی ‌سرمایه‌داری و دور جدیدی از رویارویی با غرب، برگزاری آن را در شرایط اقدامات بسیج نظامی‌ از پیش تعیین کردند.

این هشدار امکانی را برای اوکراین (یا آنچه که از کشور اوکراین باقی مانده) فراهم خواهد آورد راهی برای برقراری صلح بیابد. من بعید می‌دانم که اوکراین و غرب اهمیت این موقعیت مثبت را درک کنند. حملات به اتباع جدیدالورودِ روسیه ادامه خواهند یافت و روسیه واکنش نشان خواهد داد. برخلاف شش ماه گذشته که روسیه با خویشتنداری عمل کرد، این بار احتمالاً تاکتیک تهاجمی‌تری را در پیش خواهد گرفت که شاملِ از کار انداختن سیستم تأمین برق اوکراین، حمله به مراکز فرماندهی و از جمله حمله به اقامتگاه اصلی زلنسکی در کیف خواهد بود. این حملات منجر به تشدید بیش از پیش مناقشه خواهد شد ولی اوکراین و ناتو امکانات محدودی برای واکنش خواهند داشت. چرا؟

امروز جنگ سرد درست مثل سریال‌های ‌هالیوودی دوباره و با تمامی‌ قدرت به صحنه بازگشته و نقش اصلی در این سریال را رئیس‌جمهور روسیه، پوتین به‌عهده دارد و مجتمع نظامی‌ ــ صنعتی با اشتهای تمام مشغول تیز کردن دندان‌ها برای بلعیدن لقمه است.
رؤسای دولت‌ها و حکومت‌های اروپا به شهروندان، مؤسسات و شرکت‌ها تذکر می‌دهند که خود را آمادۀ رکود تورمی ‌نمایند و همزمان کنسرن‌های بزرگِ انرژی سودهایی با ارقامی‌ نجومی‌ می‌برند.
درست مانند بحران اقتصادی پانزده سال پیش که باید مردم کمربندهای خود را سفت می‌کردند، بحران فعلی هم شرایط مطلوبی برای تقسیمِ مجددِ ثروت به نفع طبقات حاکم آماده کرده است.

در جریان عملیات نظامی ‌ویژه نیروهای مسلح روسیه در اوکراین، تسلیحاتی که غرب در اختیار طرف اوکراینی قرار می‌دهد، نقش ویژه‌ای به‌لحاظ روانشناسی ایفا می‌کند. از آغاز عملیات نظامی ‌ویژه نیروهای مسلح روسیه، تسلیحاتی که ایالات متحده آمریکا و ناتو وعده رساندن آنرا به «قربانی تجاوز روسیه» داده بودند، از ابزاری برای انجام یک کارزار نظامی‌ به یک استدلال سیاسی تبدیل شده است.

ارسال گاز روسیه به اروپا از خط لولۀ «نورد استریم یک» کاهش یافته و دلیل آن توربین گازی است که در کانادا تعمیر شده و اکنون به‌جای تعبیه در خط لولۀ روسیه در آلمان خاک می‌خورد. روسیه اشکال را در فقدان اسناد و مجوزهای لازم برای تحویل توربین به روسیه می‌بیند و آلمان این ادعای روسیه را رد می‌کند. علی‌ایحال واقعه‌ای که در گذشته اتفاق افتاده توجیه‌گر رفتار محتاطانۀ امروز روسیه است: ۴۰ سال پیش انفجاری در روسیه رخ داد که مسبب آن سازمان سیا بود.