گوگل گلوله‌ای هشداردهنده به جهان شلیک کرده. با این گلوله گوگل به رسانه‌ها، بلاگرها و سایر مؤلفین تولید محتوا در اینترنت هشدار داده که دیگر حاضر به تحمل نظرات معیّنی در رابطه با دخالت نظامی‌ روسیه در اوکراین نیست…. وقتی گوگل و سایر انحصارات بزرگ فن‌آوری از تحت فشار قرار دادن روشنفکر برجسته‌ای چون چامسکی ابایی نداشته باشند، این امر به‌معنی آغاز دوران جدیدی از سانسور رسمی ‌است که پس از زوال مک کارتیسم هرگز وجود نداشته است.

هیأت تحریریه نیویورک تایمز می‌نویسد: «پیروزی کامل بر روسیه ممکن نیست و اوکراین باید به صلحی تن دهد که منطبق با ارزیابی‌های واقع‌بینانۀ آمریکا و میزان توان او در ایفای تعهدات است». نیویورک تایمز یکی از مهم‌ترین مراکز فکرسازی برای طبقۀ حاکم آمریکاست و به همین دلیل نیز نمی‌توان به سادگی از کنار نظرات آن گذشت.

صرفنظر از موضع سیاسی شما، صرفنظر از اینکه به آن آگاه باشید یا نباشید، موضوع آسانژ با شما و آزادی شما در اندیشیدن، بیان کردن، نوشتن و اعتقادات شما در ارتباط است. با توانایی و قابلیّت جمعی ما در ارتباط است که نگذاریم جامعۀ ما به جامعه‌ای تبدیل شود که اطلاعات و رسانه‌ها توسط بخش کوچکی از جامعه، یعنی ثروتمندان […]

در خلال جنگ سرد که به‌نظر میامد جهان بین «ما» و «آنها» تقسیم شده است، آمریکا حتی اجازۀ خطاهای بزرگ‌تری را به خود می‌داد. ظاهراً پس از پایان جنگ سرد، دوران کوتاهِ یگانه قدرت جهان بودنِ آمریکا اعتقاد واشنگتن به پاکی و خطاناپذیری خود را راسخ‌تر کرده است. این تصورات ولی اکنون محو شده‌اند.

وزارت دفاع روسیه موفق شده طرح مزبور را بررسی و جزئیات آن را روشن نماید. رهبران حزب دموکرات، نظریه‌پرداز فعالیت‌های نظامی ــ بیولوژیکی آمریکا در اوکراین بوده‌اند، به این ترتیب که قوۀ مجریه چهارچوب قانونی برای تأمین هزینۀ تحقیقات زیست پزشکی از بودجۀ فدرال آمریکا را فراهم آورده است. سازمان‌هایی که تحت کنترل حزب دموکرات هستند، از‌جمله صندوق سرمایه‌گذاری کلینتون‌ها، راکفلرها، جرج سوروس و بایدن منابع مالی لازم را با تضمین دولتی جمع‌آوری کرده‌اند. شرکت‌های بزرگ داروسازی نیز در این طرح مشارکت داشته‌اند از‌جمله فایزر، مدرنا، مرسک و مؤسسۀ نزدیک به وزارت دفاع آمریکا، Gilead. متخصصان آمریکایی بدون رعایت استانداردهای ایمنیِ بین‌المللی مشغول به آزمایش داروهای جدید بر روی انسان‌ها بودند. در نتیجه مؤسسات غربی موفق شده‌اند هزینۀ طرح‌های تحقیقاتی را به مقدار زیاد کاهش دهند و از این مزیت در عرصۀ رقابت با سایر شرکت‌ها سود ببرند.

جنگ نیابتی واشنگتن در اوکراین تمهیدی است در راستای جهانی‌سازی تا امکان غلبه بر تداوم تاریخ، فرهنگ و جغرافیایی که مظاهر دولت‌های ملّی هستند را فراهم آورد. بیل کلینتون در خلال حملات هوایی سال ۱۹۹۹ در کوزوو، به مردم آمریکا اعلام کرد: در کوزوو مسأله بر سر جهانی‌سازی و مبارزه علیه تفکّر قبیله‌ای است. سال ۱۹۹۹ تعداد بسیار اندکی از […]

هم اکنون جهان مکانی ناپایدار است. به‌نظر می‌رسد که امور به‌سرعت در حال تغییرند و کسی نمی‌داند اتّفاق بعدی چه خواهد بود. در میانۀ این هرج‌ومرج تنها چیزی که تغییر نیافته است و احتمالاً در آینده نیز تغییر نخواهد یافت، روانشناسی انسان است.

از بدو تاًسیس مرکز به‌ظاهر غیردولتی رسانه‌ای بحران اوکراین و مرکز مطبوعاتی آن در سال ۲۰۱۴، بودجۀ این مرکز از سوی تعداد بی‌شماری از حامیان بین‌المللی تاًمین می‌شود. بنابه اظهارات خود مرکز، از‌جملۀ حامیان، آژانس ایالات متحده برای توسعۀ بین‌المللی AID، که زیرمجموعۀ وزارت امور خارجۀ آمریکاست، اندیشکدۀ «بنیاد ملی آمریکا برای دموکراسی NED»، که بودجۀ آن از سوی کنگرۀ آمریکا پرداخت می‌شود، پیمان ناتو، یونیسف، بنیاد «جرمن مارشال» آمریکا، کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، جامعۀ همکاری‌‌های بین‌المللی آلمان GIZ (نهادی دولتی در آلمان)، و همچنین سفارتخانه‌‌‌های کشور‌‌های ایالات متحده، هلند، سوئیس، فنلاند، نروژ، سوئد، آلمان و نهایتاً بنیاد ‌‌‌هانریش بل آلمان، انستیتوی بریتانیایی «هنر دولت» و اندیشکدۀ «ارزش‌‌های غرب» در جمهوری چک هستند.

اگر اندکی از وقایع نگران‌کنندۀ فعلی فاصله بگیریم، درمی‌یابیم که جنگ در اوکراین طرح روسیه نبوده است، هرچند که این روسیه بود که از ارتش اوکراین، که خود را آمادۀ حمله به شبه جزیرۀ کریمه و دونباس می‌کرد، پیشی گرفته و ابتکار عمل را به‌دست گرفت. همانطور که طرح «اندیشکدۀ تحقیق و توسعه» (۱) نشان می‌دهد، این حمله در سال ۲۰۱۹ برنامه‌ریزی و در پنجم سپتامبر همان سال به مجلس نمایندگان آمریکا ارائه شده بود.

عبارت «عملیات تحت پرچم کاذب» برگرفته از واژۀ انگلیسی «False Flags» و به‌معنی انجام عملیات نظامی‌ یا امنیتی مخفی‌ای است که به قصد پنهان نگاه داشتن هویت فاعل آن و نیل به هدفی سیاسی، نظامی‌ یا امنیتی انجام می‌گیرد.

در حالی که مناقشه بین اوکراین و روسیه در حال تشدید و توجه افکار عمومی ‌جهان به آن معطوف است، ما شاهد شواهد روز‌افزونی هستیم که نشان می‌دهند، سیا در حال ایجاد و تسلیح جنبش مقاومت در اوکراین است و چندان توجهی نیز به عواقب احتمالی آن ندارد. این موضوع به‌خصوص در این ارتباط اهمیت ویژه‌ای می‌یابد که در نظر داشته باشیم که مامورین سابق سیا و یکی از وزرای سابق خارجه آمریکا، علناً به این نکته اشاره داشته‌اند که سیا در طرح و اجرای برنامه تدارک دیده شده برای اوکراین براساس «الگوهای سابق» یعنی جنبش‌های مقاومت تحت حمایت سیا در افغانستان و سوریه عمل می‌کند. با در نظر گرفتن این موضوع که جنبش‌های ذکر شده در کشورهای مزبور منجر به جنگ شده‌اند، نمی‌توان برای اوکراین آینده خوشی پیش‌بینی کرد.

در سال ۲۰۰۳ در عراق، برای ایالات متحده سخت‌تر بود قلمرویی به این بزرگی را تصرف کند، با اینکه آنها با ارتشی بسیار ضعیف‌تر و ناکارآمدتر روبرو بودند. پس عملیات نظامی ‌روسیه می‌بایستی رهبران سیاسی و نظامی ‌ایالات متحده را به وحشت اندازد.

و کسی که این روزها در آلمان و با این تصور به خیابان می‌رود تا علیه حملۀ پوتین شرور و به نفع دولت دموکرات اوکراین در تظاهرات شرکت کند، در اصل به نفع یک رژیم نازی و علیه کشوری تظاهرات می‌کند که در صدد نازی‌زدایی از اوکراین است. اینکه روسیه راه دیگری جز مداخلۀ نظامی ‌نیافت، در کنار مسائل عدیدۀ دیگر به این مسأله نیز باز‌می‌گردد که غرب به این دولت نازی از سال ۲۰۱۴، پنجاه میلیارد کمک نظامی ‌کرده است، به جای اینکه با آن مقابله کند. ولی آلمانی‌هایی که علیه پوتین تظاهرات می‌کنند هیچکدام از اینها را نمی‌دانند، همانطور که نمی‌دانند اوکراین به قطعنامۀ مبارزه با ناسیونال سوسیالیسم رأی منفی می‌دهد.