برنامۀ پوتین برای اوکراین چیست؟

اندرو ناپولیتانو: سلام بر همگی شما، امروز چهارشنبه بیست و چهارم ماه مه، ساعت ۴:۱۵ بعد از ظهر در شهر زوریخ سوئیس و ساعت ۱۰:۱۵ دقیقه در ساحل شرقی ایالات متحدۀ آمریکاست، جایی که با «ری مک‌گاورن» صحبت خواهیم کرد. ممنون از شما دوست گرامی که امروز با ما هستید.

ری مک‌گاورن: سلام، خوش آمدید.

اندرو ناپولیتانو: چرا پرزیدنت پوتین عملیات نظامی در اوکراین را آغاز کرد؟

ری مک‌گاورن: اگه بخوام کوتاه جواب بدم: چون گزینۀ دیگه‌ای نداشت، هیچ گزینۀ دیگه‌ای برای دفاع از روسیه وجود نداشت. می‌دونید من به این باور دارم که پوتین تونست تشخیص بده که مهم‌ترین مسؤولیت اون دفاع از روسیه اس. پوتین هفت سال تموم، از زمانی که ما دولت کیف رو ساقط کردیم، هرکاری رو که تونست کرد و نهایتاً متوجه شد که سرش کلاه گذاشتن. اون خودش اعتراف کرد که سرش کلاه گذاشتن.

با توافقنامۀ مینسک قرار بود جنگ در شرق اوکراین تموم بشه و خودمختاری نسبی به «دونیتس» و «لوکانس» داده بشه. و حامیان اصلی این توافقنامه قرار بود بر اجرای اون نظارت کنن. سال پیش، همین حامیان اصلیِ توافقنامۀ مینسک: آنگلا مرکل از آلمان، فرانسوا اولاند از فرانسه و پروشنکو رئیس جمهور سابق اوکراین، همگی اعتراف کردن(ها‌هاها) که می‌خواستن از توافقنامۀ مینسک استفاده کنن، وقت بخرن و بعد با دادن تسلیحات به اوکراین، ارتش این کشور رو به استاندارد ناتو برسونن و این طوری پوتین رو فریب دادن.

پوتین خودش هم اعتراف کرد که فریب خورده و نخواهد گذاشت که یه بار دیگه سرش کلاه بذارن. اون تهدید و خطر بلاواسطه رو تشخیص داد، اگه کسی ادعا می‌کنه که پوتین امکان دیگه‌ای داشت، وظیفه داره توضیح بده که پوتین چه گزینه یا گزینه‌های دیگه‌ای داشت.

روز دوشنبه من از «جان مرشهایمر» پرسیدم: شما دربارۀ کسانی که میگن پوتین گزینه‌های دیگه‌ای غیر از جنگ داشت چی فکر می‌کنید؟ «مرشهایمر» خیلی مختصر و مفید جواب داد: «پوتین هیچ راه دیگه‌ای نداشت، اون خیلی تلاش کرد، او مصمم بود توافقنامۀ مینسک رو اجرا کنه ولی به اون حقه زدن و ضمناً دید که در مرزهای اوکراین با روسیه چکار می‌کنن، اون هیچ راه دیگه‌ای نداشت.»

اندرو ناپولیتانو: پوتین در اون هفت سال برای دفاع از مردم روسیه، برای دفاع از وطنِ خود، کاری جز آماده ساختن کشور برای دفاع نکرد، در حالی که غرب اوکراین رو مسلح کرد و تحت بهانۀ محافظت از کشورهای اروپای شرقی در مقابل ایران، سلاح‌های تهاجمی در این کشورها مستقر کرد. پوتین چه جایگزینی به‌جای عملیات نظامی داشت؟ اون چکار کرد؟ سازمان اطلاعات و امنیت روسیه حتماً به پوتین گفت که چه وقایعی در حال اتفاقه.

ری مک‌گاورن: خُب، دوباره میگم، من دنبال جایگزین‌‌هایی هستم که برای پوتین قابل انتخاب بودن، اون می‌تونست مسیر صلح رو انتخاب کنه، صلح همیشه یه گزینه اس. چرا پوتین از راهی که بدون توسل به زور باشه اقدام نکرد.

خود من آدم صلح‌دوست و مخالف اِعمال زورم، ولی در مورد وقایعی که در دنیا اتفاق میفتن قضاوت اخلاقی نمی‌کنم. قضاوت اخلاقی کار ما مأمورین امنیتی نیست، ما به فاکت‌ها نگاه می‌کنیم.

درست یه ماه پیش همین فاکت‌هایی رو که الان بهشون اشاره کردم کامل توضیح دادم: موضوع بر سر پایگاه‌های نظامی در اطراف روسیه اس، در رومانی، لهستان، اینا هستن که برای روسیه تهدید حساب میشن و بخشِ دیگۀ مشکل موشک‌های قاره‌پیما هستن. با یه حمله، موشکا ظرف هفت دقیقه تو مسکو هستن و کار مسکو ساخته اس. اگه آمریکا موشکای ماورای صوت داشته باشه که احتمالاً این روز هم خواهد رسید، فقط پنج دقیقه لازمه تا موشکا به مسکو برسن، درسته؟ یه ماه پیش من همۀ این فاکت‌ها رو گفتم.

اندرو ناپولیتانو: خُب، حالا برای این که همه درست متوجه بشن موضوع چیه من تکرار می‌کنم: موشکا پنج دقیقه بعد از شلیک به مسکو می‌رسن؟

ری مک‌گاورن: بله کاملاً درسته.

اندرو ناپولیتانو: خُب پوتین نه‌تنها اینا رو می‌دونست بلکه حدود شش ماه قبل از عملیات نظامی اینو روشن و واضح گفت. شایدم چهار یا پنج ماه پیش از عملیات نظامی بود، اگه تاریخ رو اشتباه می‌کنم شما تصحیح کنید.

ری مک‌گاورن: پوتین بارها اینو گفت. آخرین بار قبل از عملیات ویژه بود، درست در ۲۱ دسامبر ۲۰۲۱.

اندرو ناپولیتانو: بسیار خوب.

ری مک‌گاورن: پوتین خیلی دقیق و مشخص هم گفت، هم راجع به اون موشکا و هم راجع به اون چیزایی که موشکا رو باهاش پرتاب میکنن. پوتین با فرماندهان ارتش، ژنرال‌ها و وزیر دفاع خودش صحبت کرده بود و در سخنرانیش گفت: «شما هم می‌دونید که پرتاب موشک ۵ یا ۷ دقیقه طول می‌کشه تا به مسکو برسه. بنابراین ما سند کتبی می‌خوایم، ما تضمین لازم داریم. و من این آدمای خودمونو مجسم می‌کردم که تو فکرشون این بود: درسته ولادیمیر، (‌هاهاها). مگه قراردادِ موشک‌های بالیستیک (ABM) کتبی نبود؟ مگه قرارداد منع موشک‌های هسته‌ای میان برد (INF) کتبی نبود؟

اندرو ناپولیتانو: مگه توافقنامۀ مینسک کتبی نبود؟

ری مک‌گاورن: بله درسته و همۀ این قرارداها و توافقنامه‌ها رو شورای امنیت ملی ایالات متحدۀ آمریکا تأیید کرده بود! خُب حالا منظورم از گفتن اینا چیه؟ پوتین ۲۱ دسامبر این صحبت‌ها رو کرد و بعد قیافۀ اینا (آمریکایی ها) رو دید و فکر کرد که باید یه کار بهتری بکنه. اون فوراً به واشنگتن تلفن زد، روز سی‌ام دسامبر، یعنی ۹ روز بعد از سخنرانیش و گفت: «ببینید، ما باید با هم صحبت کنیم!» و آدمای دور و بر بایدن گفتن: «اوه، یه دقیقه صبرکنین، مذاکره کننده‌های ما نهم و دهم ژانویه در ژنو خواهند بود، چرا الان صحبت کنیم؟» و پوتین گفت:‌«لطفاً، لطفاً! من باید با بایدن صحبت کنم.» خُب پوتین از بایدن چی شنید؟ اون به بایدن گفت: «گوش کنید، من شدیداً تحت فشارم، من به یه قولی، تعهدی، از شما نیاز دارم، این که شما بگید این نوع موشک‌ها رو حداقل در اوکراین مستقر نمی‌کنید. می‌تونید این کار رو برای من بکنید؟ و بایدن جواب داد: «البته! و جمله‌اش دقیقاً این بود: «واشنگتن قصد نداره موشک‌های تهاجمی در اوکراین مستقر کنه.» نقطه تمام. بعد در اون مذاکرات در ژنو این موضوع به‌کلی کنار گذاشته شد، مذاکره‌کننده‌های آمریکا اصلاً حاضر نشدن دربارۀ این موضوع صحبت کنن.

شش هفته بعد، پس از این که پوتین برای آخرین بار با بایدن صحبت کرد، از این شاکی بود که بایدن حتی حاضر نشده دربارۀ این موضوع صحبت کنه.

بنابراین یه سری مسائلی بودن که پشت سرهم اتفاق افتادن و من همیشه این نکات رو تکرار می‌کنم. مهم‌ترین مسأله این بود که پوتین تونست «شی‌جین‌پین» رو قانع کنه سیاست همیشگی چین رو که باید با غرب روابط صلح‌آمیز داشت و کشورها باید به مرزهای همدیگه احترام بزارن رو کنار بزاره.

می‌دونید پوتین چهارم فوریه برای افتتاح بازی‌های زمستانی المپیک در چین بود و به «شی‌جین‌پین» گفت: «اونطور که معلومه نیروهای ناتو آماده‌ان به «دونیتس» و «لوگانسک» حمله کنن. اونا هنوزم می‌خوان با توافقنامۀ مینسک سر من کلاه بذارن. موشکای میان بردشون هم اونجان، ما نمی‌دونیم چی توی رومانی و لهستان هست، من می‌خوام اون جا برم، نظر شما چیه؟

من البته اون‌جا نبودم که بشنوم ولی فکر می‌کنم «شی‌جین‌پین» که می‌دونست بعد از روسیه نوبت چینه احتمالاً گفته: «ولادیمیر منظورت بعد از تموم شدن بازی‌های المپیکه دیگه مگه نه؟ و جواب پوتین احتمالاً این بوده: «اوه بله، البته».

المپیک بیستم فوریه تموم شد. روز ۲۱ فوریه مسکو استقلال «دونیتس» و «لوگانسک» رو به‌رسمیت شناخت و روز بعد این دو از روسیه تقاضای کمک کردن و دو روز بعد عملیات نظامی انجام شد.

حالا این به اون معناس که من عملیات نظامی رو توجیه می‌کنم؟ نه!

ولی به این معناست که من فاکت‌ها رو قید می‌کنم. من میگم این اون دلیلیه که پوتین وارد اوکراین شد. اگه شما این صحبت‌های منو توجیه عملیات ویژه ارزیابی می‌کنین، خُب این نظر شماست.

اندرو ناپولیتانو: بذارید من بگم معنی این مسائل چیه، یعنی این نکته هم مهمه که این وقایعی رو که شما توضیح دادید هیچ‌کجا، در هیچ رسانۀ آمریکا، گفته و نوشته نشده و اونایی که بایدن رو تشویق می‌کنن، چه جمهوری خواهان محافظه کار و چه دموکرات‌ها که همیشه برای رئیس جمهور دموکرات کف می‌زنن و هورا می‌کشن، هیچ‌کدوم از این وقایع اطلاع ندارن. حتی به اونا گفته نشده که غرب چطوری به پوتین خیانت کرد، چطور غرب خودشو هفت سال آمادۀ جنگ کرد. درست میگم یا دارم اغراق می‌کنم؟

ری مک‌گاورن: درست میگید. و این دلایلِ تعیین‌کننده بودن که ما رو به این نقطۀ تعیین‌کننده رسوندن. این آدمای دوروبر بایدن بهش خواهند گفت که تنِش رو هی بیشتر کنه، درسته؟ چینی‌ها یه حرف خوبی دارن و میگن وضعیتی که برای هیچ طرفی عاقبت خوشی نداره.

برای همین مردم آمریکا باید بدونن، باید بفهمن که همۀ داستان بهشون گفته نشده. پوتین امکان دیگه‌ای نداشت. خیلی خوب بود که پوتین «گاندی» یا «مارتین لوترکینگ» بود، خُب این به‌نفع کی بود؟ به‌نفع مردم روسیه حتماً نبود، درسته؟ برای این که پوتین وظیفۀ خودش دونست از مردم روسیه دفاع کنه.

اندرو ناپولیتانو: این سؤال رو یه بار دیگه هم طرح کردم. برنامۀ غرب اینه که از اوکراین به عنوان دژکوب علیه روسیه استفاده کنه، یا غرب می‌خواد از اوکراین به عنوان دژکوب علیه پوتین استفاده کنه؟

ری مک‌گاورن: کاملاً روشنه، بذارید من از تنها رئیسِ رو راستِ یه سازمان اطلاعاتی نقل قول کنم که این صحبت‌ها رو دو سال بعد از کودتایی که ما در کیف ترتیب دادیم کرده،. بدارید من دو جمله از صحبتای این رئیس سازمان اطلاعات رو براتون بخونم. این جمله‌ها از رئیس سازمان اطلاعان ارتش (DIA) است که الان به حاشیه رونده شده، یعنی این سازمان رو دیگه کسی به بازی نمی‌گیره. اسم رئیس سازمان «وینسنت استوارت» از نیروی دریایی آمریکاس. خُب، من صحبتای اونو از روی متن می‌خونم. حالا گوش کنید به صحبتاش:

«کرملین معتقد است که ایالات متحدۀ آمریکا در حال فراهم آوردن زمینه‌های لازم برای تغییر رژیم در روسیه است، اعتقادی که با وقایع اتفاق افتاده در اوکراین قوی‌تر شده است. مسکو در پس بحران اوکراین عامل تعیین‌کننده را ایالات متحده می‌داند و معتقد است که ساقط کردن رئیس جمهور سابق اوکراین پرزیدنت «یانوکویچ» تازه‌ترین گام در جهتِ تلاش برای تغییر رژیم در روسیه است.»

این جملات از گزارشی هست که ژنرال مزبور و رئیس وقت سازمان اطلاعات ارتش به تقاضای کنگره تهیه و در اون‌جا قرائت کرد و گفت که برآورد اون‌ها از موضوع چیه.

بعد از این گزارش، سازمان اطلاعات ارتش توسط آدمایی مثل «جان برنن» و دیگرانی که طرز فکرشونو به دیگران دیکته می‌کنن به حاشیه رونده شد.

اندرو ناپولیتانو: این گفته‌های رئیس سازمان اطلاعات ارتش رو من اصلاً نشنیده بودم. بعد از صحبت با شما و صحبت ‌هایی که در ماه‌های گذشته با «لاری جانسون»، «فیل جرالدی»، «تونی شیفر»، «کلنل دیویس» و «کلنل مک گریگور» داشتم و با توجه به همۀ نکاتی که از همۀ شما شنیدم این موضوع توضیح دقیق و گویاییه که چرا به این نقطه‌ای که الان هستیم رسیدیم. و شما الان به من و به همۀ کسایی که برنامه رو می‌بینن و میشنَون می‌گید که این ژنرال نیروی دریایی که من علی‌رغم علاقه‌ام به دونستن مسائل تا به‌حال چیزی ازش نشنیدم، به حاشیه رونده شده چون احتمالاً بعد از ادای سوگند صحبت ‌هایی کرده یا در گزارشی به کنگره این مسائل رو گفته که هم‌طراز ادای سوگنده، درسته؟

ری مک‌گاورن: درسته، حالا بذارید فکر کنیم در دسامبر ۲۰۱۵ هستیم، یعنی تقریباً دو سال بعد از کودتا در کیف. چرا این لحظه مهمه و باید روش فکر بشه؟ و چرا این‌قدر با جزئیات راجع به سازمان امنیت ارتش صحبت می‌کنم که به حاشیه رونده شده؟ چون درست یک سال بعد، سازمان سیا یه تعداد تحلیل‌گر رو دست‌چین کرد که بگن: «روسیه ایمیل‌های کمیتۀ ملی حزب دموکرات (DNC) رو هک کرده و سازمان اطلاعات ارتش روسیه (GUR) مسؤول این کاره. حالا حدس بزنید چی شد؟ سازمان اطلاعات ارتش آمریکا در این مسأله دخالت داده نشد، با این سازمان اصلاً مشورت نشد.

اندرو ناپولیتانو: چون این سازمان حتماً این ادعا رو با دلایل محکم رد می‌کرد.

ری مک‌گاورن: خُب منم همینطور فکر می‌کنم. ولی نکته این‌جاست که صلاحیت تحت نظر گرفتن فعالیت‌های روسیه به عهدۀ سازمان اطلاعات ارتشه.

این واقعیت که سازمان اطلاعات ارتش و وزارت خارجه کنار گذاشته شدن و این واقعیت که «جیمز کلاپر» با افتخار اعلام کرد که «همۀ ۱۷ سازمان اطلاعات و امنیت آمریکا موافق با این گزارش و هم‌نظر با ما هستند» رو در نظر بگیرین و این که «کلاپر» بعد‌ها مجبور شد اقرار کنه که دروغ گفته. فقط سه تا تحلیل‌گر بودن که انتخاب شده بودن تا این بازی رو به‌راه بندازن که گویا روسیه ایمیل‌های حزب دموکرات رو هک کرده. الان دیگه می‌دونیم که ایمیلی هک نشده بوده چون ما شهادت مدیر مؤسسه‌ای رو داریم که موضوع هک رو بررسی و بعد از ادای سوگند نتیجۀ تحقیقیات رو گفت. اسم اون «شون هنری» و اسم مؤسسه «Crowdstrike» بود و مشخص شد که این ادعا از همون اول فاسد بوده. «شون هنری» آدم معتبریه که سابقاً در ادارۀ فدرال بازرسی کار می‌کرد.

اندرو ناپولیتانو: این «جیمز کلاپر» همونیه که در کمیسیون اطلاعات و امنیت سنا پس از ادای سوگند به سناتور «وایدن» و دیگر اعضای کمیسیون گفت که دولت ایالات متحده میلیون‌ها شهروند خودش رو استراق سمع نکرده و اعضای کمیسیون قبلاً از این آدم حرفای دیگه‌ای شنیده بودن و می‌دونستن که داره دروغ میگه ولی به‌روی خودشون نیاوردن چون ظاهراً نمی‌خواستن موضوع آشکار بشه.

این صحبت‌ها رو بایدن کرده، یک سال پیش و حدس بزنید نسبت به چی هشدار میده؟ سه جملۀ آخر مهمن، گوش کنید ببینید چی میگه:

«جنگ علیه اوکراین هیچ‌وقت پیروزی به‌ارمغان نخواهد آورد. دموکرات‌ها در مقابل این چالش قرار دارند که جهان را به سمت صلح و امنیت هدایت کنند. ما قوی خواهیم بود و هیچ‌گاه دچار تردید نخواهیم شد. ولی ببینید این ایده، این تصور، که ما سلاح‌های تهاجمی به اوکراین می‌فرستیم، هواپیما، تانک و یه لشگر خلبان آمریکایی و نیروهای آمریکایی…. خودتان را گول نزنید، صرفنظر از این که شما چه بگویید، این جنگ، جنگ جهانی سوم خواهد بود. درسته؟»

خُب این رئیس جمهور آمریکاس که این حرفا رو می‌زنه و قاعدتاً باید بدونه ژنرال «استوارت» چی گفته. اون می‌دونه کی در کیف کودتا کرد، رئیسش «باراک اوباما». اون از مسلح کردن اوکراین توسط غرب اطلاع داره، حرفاشو میشه باور کرد؟

ری مک‌گاورن: حرفای اون موقعش قابل باوره و منطق توش داره، ما پیش کسوتای سیا [۳] به بایدن هشدار دادیم که اون نمی‌تونه هردو چیز را باهم داشته باشه. یعنی نمی‌تونه هم جنگ سوم جهانی رو نخواد ولی همزمان طوری اوضاع را بحرانی کنه که تا حالا کرده.

اندرو ناپولیتانو: کاملاً درسته.

ری مک‌گاورن: من از یه دوست روانشناسی پرسیدم: «چی فکر می‌کنید؟ شما کارای بایدن رو زیر نظر دارید، اون واقعاً عاقله؟» دوست روانشناس من گفت: «تشخیص اون خیلی سخته ولی در اصل تفاوتی نمی‌کنه. مشاورای بایدن همون کسایی هستن که وقتی اون عاقل بود هم بهش مشاوره میدادن. فقط مشاورا نیستن که یه چیزیشون میشه، بلکه بایدن هم همینطور.»

و اگه شما به‌جای پوتین بودید، آدم چطوری می‌تونه خودشو آمادۀ مقابله با کسایی بکنه که دیوونه هستن و یه همچی توانایی هسته‌ای دارن که ما داریم؟ بنابراین اوضاع اصلاً خوب نیست.

ولی ماه‌های آینده نشون خواهد داد که این دیوونه‌ها آتش جنگ رو شعله‌ورتر می‌کنن؟ کافیه بگم که پوتین و نیروهای نظامیش خودشونو آماده خواهند کرد. آی مردم زیر میز تحریرتون قایم شین!

اندرو ناپولیتانو: بایدن پوتین رو جنایتکار جنگی خطاب کرد. بایدن باعث شد که دیوان کیفری بین‌المللی حکم جلب پوتین رو صادر کنه. البته این حکم جلب اهمیت چندانی نداره مگر این که پوتین به اروپای غربی سفر کنه. چطور آمریکا می‌تونه روابط سیاسی معقولانه‌ای با مسکو داشته باشه وقتی رئیس جمهورش این حرفا رو می‌زنه؟ اونی که خویشتنداری از خودش نشون میده پوتینه. و کسی که هرچی که اون لحظه به ذهنش میاد میگه بایدنه.

ری مک‌گاورن: ما پیش کسوتای سازمان سیا، اون‌موقع که بایدن به عنوان رئیس جمهور انتخاب شده بود ولی هنوز در سمتش مستقر نشده بود بهش هشدار دادیم، ما بهش گفتیم: «توی این تله نیفتید که همینطوری به پوتین فحش بدید.» دو ماه بعدِ این هشدار «جرج استفانو پولوس» از بایدن پرسید: «شما معتقدید که پوتین یه قاتله؟» و بایدن جواب داد: «اوه البته اون یه قاتله.» و از اون موقع اوضاع دیگه به سرازیری افتاده. حق با شماست، دیگه روابط سیاسی بین آمریکا و روسیه وجود نداره. وزیر خارجۀ ما با «لاوروف» حرف نمی‌زنه.

روس‌ها آمریکاییا رو جدی نمی‌گیرن و این مشکل رو از بحران کوبا هم بدتر می‌کنه. اون‌موقع ما تلگراف داشتیم و حداقل می‌تونستیم تماس مستقیم با مسکو داشته باشیم. اگه الان بالنی تو آسمون دیده بشه، منظورم بالن چینی نیست ها! اگه واقعاً به نقطه‌ای برسیم که مردم از یه درگیری هسته‌ای وحشت داشته باشن، ما هیچ امکان مطمئنی برای تماس نداریم. حتی اگه امکان تماسی هم باشه ذره‌ای اعتماد وجود نداره، مثل اعتمادی که سال ۱۹۶۲ بین جان اف. کندی و نیکیتا خروشچف بود.

اندرو ناپولیتانو: این صحبتای جو بایدنه که هفتۀ پیش در اجلاس سران «جی ـ ۷»، اونم تو هیروشیمای متروکه گفته: «ایالات متحدۀ آمریکا و متحدان ما آموزش خلبان‌های اوکراین برای هدایت هواپیماهای جنگندۀ نسل چهارم، از جمله «اف ـ ۱۶» را آغاز خواهند کرد تا نیروی هوایی اوکراین را در چارچوب مشارکتی طولانی مدت برای دفاع از اوکراین تقویت کنند.»

اندرو ناپولیتانو: تصور من اینه که بایدن هشدار خودش در مورد جنگ جهانی سوم رو فراموش کرده. «کلنل مک‌گریگور» میگه که با بعضی از توپخانه‌های فوق پیشرفته‌ای که بایدن به اوکراین فرستاده فقط آمریکاییا می‌تونن کار کنن. و خلبان‌های آمریکایی خواهند بود که هواپیماهای «اف ـ ۱۶» رو هدایت خواهند کرد. و چه اتفاقی خواهد افتاد اگه بعضی از اونا توی تابوت به آمریکا برگردن، چون روس‌ها این هواپیماها رو صرفنظر از این که چه کسی خلبانش باشه خواهند زد؟

ری مک‌گاورن: در رابطه با هواپیماهای «اف ـ ۱۶» خیلی مشکلات وجود داره. بذارید من تعدادیشو بگم. خلبان‌ها یکی از این مشکلات هستن، مشکل دیگه فرودگاه هان، این هواپیماها از کجا می‌خوان پرواز کنن؟ این فرودگاه‌ها اهدافِ نظامی ان، هدف راحتی برای انتقام جویی روس‌ها هستن.

اندرو ناپولیتانو: طبق قوانین جنگ اونا اهداف قانونی هستن.

ری مک‌گاورن: بله طبیعیه و می‌دونید انجام دادن همۀ این کارا چقدر طول می‌کشه؟ خُب، دوستانِ من، از جمله «داگلاس مک گریگور»، میگن که آموزش دادن به خلبان‌ها خیلی طول می‌کشه. این مسألۀ آموزش حتی مهم‌تر از تعمیر و نگهداری هواپیماهاس. برای یه ساعت پرواز چهار ساعت کار لازمه؟ درسته؟

اینا دارن دیر به مهمونی میان، ما پیش کسوتای سیا پنج ماه پیش اینو به بایدن گفتیم. گفتیم این تجهیزاتی که شما قصد دارید به اوکراین بفرستید خیلی دیر خواهد بود. چون روس‌ها بعد از گرفتن «باخموت» بقیۀ اوکراین رو تا «دنیپر» خواهند گرفت و بعد خواهند گفت: «خُب حالا حاضرید با صداقت مذاکره کنید؟ ما بازم می‌تونیم پیشروی کنیم ولی اول در «دنیپر» توقف می‌کنیم و شاید هم حاضر به مذاکره بشیم ولی اول یه تضمین لازم داریم که شما دوباره به ما حمله نخواهید کرد.»

اندرو ناپولیتانو: صحبت کردن با شما همیشه باعث خوشحالیه. از وقتی که برای این کار گذاشتید متشکرم.
ری مک‌گاورن: بله با کمال میل.

اندرو ناپولیتانو: اگه از این ویدیو خوشتون اومد اونو با دوستاتون به اشتراک بذارید، همینطور که ما این کار رو از سوئیس خواهیم کرد. ممنون.

ـــــــــ
۱. اندرو ناپولیتانو قاضی سابق دادگاه عالی نیوجرسی و تحلیل‌گر ارشد سیاسی و حقوقی در شبکۀ فاکس نیوز آمریکاست.
۲. ری مک‌گاورن عضو سابق سازمان اطلاعات و امنیت آمریکا «سیا» بود و به‌هنگام بازنشستگی از رئیس جمهور وقت آمریکا «جرج دبلیو. بوش» نشان افتخار دریافت کرد. در جریان جنگ عراق او منتقد سیاست‌های ایالات متحدۀ آمریکا شد و در سال ۲۰۰۶ در اعتراض به شکنجۀ مردم عراق توسط نیروهای نظامی آمریکا نشان افتخار خود را پس داد.
۳. پیش‌کسوتان سازمان «سیا» به گروهی از اعضای سابق این سازمان گفته می‌شود که سال ۲۰۰۳ گرد هم آمدند و موضعی انتقادی نسبت به سیاست‌های خارجی ایالات متحدۀ آمریکا دارند. (Veteran Intelligence Professionals for Sanity – VIPS)

منبع: Seniora.org, 26 Mai, 2023
https://seniora.org/politik-wirtschaft/putins-plan-fuer-die-ukraine-jetzt-ray-mcgovern

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *