تهدید ایران با سلاح هسته‌ای توسط نتانیاهو
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، که بیش از ده ماه است در داخل کشور با مخالفت‌های جدی و تظاهرات چند هزار نفری روبروست، در سخنرانی خود در هفتاد و هشتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد در ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۳، در حالی که جمعیت قابل توجهی از یهودیان مخالف او در نزدیکی سازمان ملل تجمع کرده بودند، با صراحت کامل کشور ما را تهدید هسته‌ای کرد و گفت: «بیش از هرچیز، مهمتر از همه، ایران باید با یک تهدید هسته‌ای معتبر روبه‌رو شود. تا زمانی که من نخست وزیر اسرائیل هستم، تمام تلاشم را برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای انجام خواهم داد.»
نتانیاهو که مدت‌هاست در داخل و خارج از کشور در وضعیت ضعف قرار دارد، در دست و پا زدن‌های خود برای حفظ موقعیت دچار جنون شده و در کمال وقاحت و بی‌شرمی، آن‌هم از تریبون مجمع عمومی سازمان ملل متحد که رژیم اسرائیل تاکنون از پیوستن به اسناد الزام‌آور قانونی آن برای ممنوعیت سلاح‌های کشتار جمعی خودداری کرده و مانع ایجاد منطقهٔ عاری از سلاح‌های هسته‌ای در خاورمیانه شده است، کشور ما را تهدید به استفاده از سلاح هسته‌ای می‌کند.
این اقدام وقیحانهٔ نتانیاهو در داخل و خارج کشور ما بازتاب‌های متفاوتی داشته است. هرچند ممکن است این تهدید نتانیاهو به مذاق بخشی از اپوزیسیون خودفروخته خوش آمده باشد، امّا بخش بزرگی از میهن‌دوستان ایرانی را عمیقاً عصبانی و نگران ساخته است، به‌طوری که برخی بلافاصله خواستار آن شدند که کشور ما با توجه به چنین تهدیداتی باید هرچه سریعتر بسوی مسلح شدن به سلاح هسته‌ای حرکت کند.
از دید ما یک چنین نظری به‌هیچ‌وجه واقع‌بینانه نیست و در شرایط کنونی نمی‌تواند به‌نفع کشور و منطقه باشد. هر اقدامی در این راستا باعت تحریک‌ها و حوادث بسیار ناگوار و بزرگی، نه‌تنها در سطح منطقه که حتی در سطح جهانی، خواهد شد. آیا کسانی که از این دیدگاه حمایت می‌کنند به این فکر کرده‌اند که بعد از آن چه اتفاقی خواهد افتاد؟ به اعتقاد ما، ضمن این‌که ایران نباید به‌هیچ‌وجه دربارهٔ سطح غنی‌سازی کوتاه بیاید و در این زمینه به غرب امتیازی بدهد، باید از طریق مبارزهٔ آگاهانه و بی‌امان برای صلح، و با تکیه بر دیپلماسی، به‌دنبال همزیستی و همکاری در منطقه باشد. میدان اصلی مبارزهٔ ما، توسعهٔ صلح‌آمیز ملی و گسترش عرصهٔ اقتصادی در جهت رفاه هرچه بیشتر مردم ایران است.
ایران اکنون به جایی رسیده است که، در صورت نیاز، فاصلهٔ چندانی برای مسلح شدن به سلاح هسته‌ای ندارد، و این را دشمنان ایران زمین نیز خوب می‌دانند. امّا حرکت برای دست یافتن به سلاح اتمی در شرایط کنونی امنیت ملی ما را عمیقاً به‌مخاطره می‌اندازد. به‌دنبال چنین اقدامی، دیگر کشورهای منطقه هم سریعاً در این راستا حرکت خواهند کرد و دیری نخواهد پائید که عربستان و امارات و … نیز به آن دست خواهند یافت. در چنین حالتی، آیا از نگاه امنیت ملی ما برد کرده‌ایم یا باخته‌ایم؟
ایران در سطح منطقه دارای آن پتانسیل دفاعی نیرومندی هستیم که بتوانیم از تمامیت ارضی کشور به بهترین وجه دفاع کند. پایگاه قدرت اریان در این زمینه نه‌تنها توان بالای تسلیحاتی، نیروهای میهن‌دوست نظامی و مردم همیشه در صحنهٔ ما، بلکه مردان و زنان غیور فلسطین، لبنان و سوریه و … هستند که سال‌هاست به‌وسیلهٔ رژیم اسرائیل مورد تجاوز و قتل و غارت قرار می‌گیرند.
«سرکیس نعوم» در تاریخ ۱۸ اکتبر ۲۰۰۶ (۲۶ مهرماه ۱۳۸۵)، یعنی بعد از شکست ارتش اسراییل در جنگ تموز در تابستان همان سال، مقاله‌ای با عنوان «اندیشه‌برانگیز و عبرت‌آموز» چنین مطرح کرد: «آیا منطقه به عصر ایرانی وارد می‌شود؟!» اکنون هفده سال پس از نشر مقالهٔ «سرکیس نعوم»، همهٔ نشانه‌ها گواه آغاز عصری جدید در منطقه است؛ عصری که در آن، دیگر اسراییل، چنان‌که شیمون پرز در کتاب «خاورمیانهٔ جدید» آرزو داشت، محور و مرکز منطقه نخواهد بود؛ عصری که سایهٔ سنگین امریکا بر منطقه بسیار سبک شده است!»*
با حرکتی که به سمت جهانی چند قطبی شکل گرفته و هر روز حرکت شتاب بیشتری می‌گیرد، سایهٔ آمریکا بازهم سبک‌تر خواهد شد. از این رو، از رجز خوانی‌های نتانیاهو نباید هراسید و به‌خاطر این تهدیدها نباید برای مسلح شدن به سلاح هسته‌ای تبلیغ کرد، بلکه باید از آن این بهره گرفت و رژیم جنایتکار و اتمی اسرائیل را در سطح منطقه و جهان بیش از پیش منزوی کرد. این آن سیاستی است که باید در مقابل رژیم اسرائیل در پیش گرفته شود.
ما ضمن حفظ و تقویت قدرت نظامی کشور برای مقابله با هرنوع تهدید، باید بتوانیم برای ایجاد آرامش و رفاه، توسعهٔ ملی و امنیت کشور، منطقه‌ای عاری از سلاح‌های هسته‌ای داشته باشیم. ایالات متحده و اسرائیل مسبب و بانی بسیاری از نابسامانی‌ها و کشمکش‌های موجود در منطقه‌اند. از همین رو، ما خواهان جدی خروج آمریکا از منطقه و افشای هرچه بیشتر و پر رنگ‌تر جنایات رژیم نژادپرست اسرائیل و انزوای جهانی آن هستیم.
ـــــــــــــ
* سیتاد از مقالهٔ «پیشنهاد مهاجرانی به بنیامین نتانیاهو»، اعتماد آنلاین