رفیق نورالدین کیانوری ــ پرسش و پاسخ، شمارهٔ ۱، سال ۱۳۵۸ ــ س – در روزنامهٔ «مردم» امروز آمده است که حزب تودهٔ ایران از یک حزب مخالف رژیم سلطنتی به یک حزب مدافع رژیم کنونی کشور و تحکیم‌بخشندهٔ جمهوری اسلامی ایران بر مبنای جهت ضدامپریالیستی، دموکراتیک و خلقی تبدیل شده است. آیا واقعاً حزب در حال حاضر مدافع رژیمی […]

رفیق نوالدین کیانوری ــ پرسش و پاسخ، شمارهٔ ۵، بهمن ماه ۱۳۵۸ ــ س: آیا حزب تودهٔ ایران در جبههٔ متحد خلق علیه امپریالیسم و عوامل داخلی آن، نسبت به خرده بورژوازی رادیکال ایران مرزبندی مشخص و قاطعی دارد یا خیر؟ در صورت مثبت بودن جواب، مشخصات این مرزبندی را با ذکر مثال‌هایی از عملکرد حزب پس از انقلاب، توضیح دهید. […]

رفیق نورالدین کیانوری ــ پرسش و پاسخ شمارهٔ ۱۰(۲۰)، دی‌ماه ۱۳۵۹ ــ  س: در هفته‌‌های اخیر بحث‌های گرمی دربارهٔ نقش تخصص در جامعهٔ ایران درگرفته است. نظر حزب تودهٔ ایران در زمینهٔ استفاده از متخصصین چیست؟    ج: البته به نظر ما این بحث خیلی گرم «ایمان و تخصص» مسئلهٔ اساسی و عمدهٔ اختلافات نیست. بلکه بایستی به این مسئله […]

رفیق نورالدین کیانوری ــ  پرسش و پاسخ، ۲۶ تیر ۱۳۶۱ ــ پرسش: با موضعی که شورای نگهبان دربارهٔ همه قوانین و لوایح مترقی و مردمی تصویب شده در مجلس و دولت گرفته، روند آیندهٔ انقلاب ما چگونه است؟ در حقیقت روند دگرگونی‌های مهم اجتماعی بدون اجرای این قوانین غیرممکن خواهد بود، و بدون این دگرگونی‌ها مبانی عدالت اجتماعی غیرممکن است که […]

رفیق نورالدین کیانوری ــ پرسش و پاسخ، آذرماه ۱۳۵۸ ــ س ـــ آیا سرنوشت کمونیست‌های عراقی در انتظار حزب ما نیست؟ ج – رفقا ! این سؤال بسیار جدی است و من آن را مفصل‌تر پاسخ خواهم داد، زیرا عدهٔ زیادی از ما می‌پرسند: آیا ممکن نیست مبارزه‌ای که امروز در ایران جریان دارد و شما از آن پشتیبانی می‌کنید […]

رفیق نورالدین کیانوری ـــ پرسش و پاسخ ۱، ۲، ۳ (۱۳۵۸)  ـــ ـــ می دانید که اخیراً در کردستان و خوزستان جریاناتی اتفاق افتاده. حزب در بعضی موارد یا دیرتر از حد معمول عکس‌العمل نشان داده و یا پاره‌ای مسائل را با سکوت برگزار کرده‌است علت آن چیست؟ در زمینهٔ سیاست حزب دربارهٔ آزادی‎های دموکراتیک، عدهٔ زیادی ایراد گرفته‌اند که […]

سخنرانى لوئيز فرناندز در هشتمين کنگرهٔ حزب کمونيست برزيل، فوريهٔ ١٩٩٢ گزارش سياسى ارائه شده به هشتمين کنگرهٔ حزب کمونيست برزيل براين درک مارکسيستى تأکيد مى‌کند که «ديکتاتورى پرولتاريا مضمون اساسى دولت سوسياليستى است که از بطن انقلاب پديد مى‌آيد و ما را از طريق يک روند انتقالى به جامعهٔ بى‌طبقه، يعنى کمونيسم، رهنمون مى‌شود». اين اواخر، در رسانه‌هاى گروهى […]

رفیق فقید، ف.م. جوانشیر ــ یادآوری آنچه به خوانندگان تقدیم می‌شود کتاب تدوین شده‌ای نیست. یادداشت‌های شخصی است که این‌جانب همواره قبل از صحبت و بیان شفاهی، آن‌ها را برای خودم تهیه می‌کنم تا زمینهٔ بحث آماده باشد و بحث تا حد مقدور منظم‌تر انجام گیرد. قصدم این بود که سرِفرصت،‌ این یادداشت‌ها را وارسی و تدوین کرده به خوانندگان […]

نویسنده: علی پورصفر (کامران) ــ «۲۱ ژانویه ۱۹۲۴ برابر با ۱۲ جمادی‌الآخر  ۱۳۴۴ لنینِ معروف، مؤسس جمهوری شوروی، از اعاظم داهیان این عصر وفات یافت، در سن ۵۴ سالگی.» علامه محمد قزوینی، این عبارت را در همان روزی نوشت که خبر درگذشت لنین منتشر شد و چون واکنشی بلافاصله نسبت به درگذشت لنین بوده، پس بدون هرگونه تأمل و کنکاشی […]

رفیق نورالدین کیانوری ــ «حزب تودهٔ ایران چه می‌گوید؟»، پرسش و پاسخ شمارهٔ ۵، بهمن‌ماه ۱۳۵۸ ــ س: رفیق! آیا برای حزب توده ایران تضاد با امپریالیسم عمده است یا هم مبارزات ملی و هم مبارزات دموکراتیک؟ آیا می‌توان این دو بخش را از یکدیگر جدا ساخت و یکی را عمده و دیگری را غیرعمده تلقی کرد؟ ج: ببنید، رفقا! […]

برای جشن روز پیروزی نمایندگان هفت کشور مستقل مشترک‌المنافع وارد مسکو شدند. تا آنجا که به کشورهای غربی مربوط می شود آنها اعزام نمایندگان خود را ضروری ندانستند.

شناخت آینده یا “آینده شناسی” (Futurologie) دانشی است که در کار زایش است. هم‌اکنون، با آنکه چندسالی از عمر این دانش نوبنیاد نمی‌گذرد، دربارهٔ آن کتاب‌ها نوشته شده و‌دانشمندان کارشناس متعدد ظهور کرده

مبارزات جنبش‌هاى فمینیستى، تا آنجا که مبارزه‌ای براى تثبیت حقوق اجتماعى ـ قانونى زنان، رفع تبعیض جنسیتى و برقرارى تساوى حقوق مدنى زن و مرد در جامعهٔ سرمایه‌دارى است، مبارزه‌اى دموکراتیک است. اشتراک نظر جنبش فمینیستى مارکسیستى و غیرمارکسیستى در مبارزهٔ مشترک علیه تبعیض جنسیتى و محرومیت‌هاى اجتماعى زنان در جامعهٔ سرمایه‌دارى، از ماهیت و مضمون دموکراتیک این حقوق نتیجه می‌شود. در این مبارزات، برداشت لیبرالى از تساوى حقوق زنان، که به‌طور عمده در سطح ظاهر و آزادی‌هاى جنسى باقى می‌ماند، جایى نمی‌یابد. مضمون لیبرالى از آزادى زنان از این‌ دیدگاه یک‌سویه و متضاد است، زیرا آزادى اقتصادى زن در جامعهٔ سرمایه‌دارى هدف آن نیست.

حزب تودهٔ ایران به وسیع‌ترین فعالیت سازمانی ـ تبلیغی در میان قشرهای گوناگون زنان، اعم از کارگر و روشنفکر دست زد و در این زمینه سنن حزب کمونیست ایران را، که از بنیادگذاران جنبش رهایی زنان است، ادامه داد. حزب تودهٔ ایران برای نخستین بار در مجلس چهاردهم طرح حق انتخاب کردن و انتخاب شدن زن را عرضه داشت. موفقیت حزب ما در ایجاد یک نهضت بزرگ در میان زنان ایران برای احقاق حقوق حقهٔ خود قابل‌ ملاحظه است. فعالیت‌های سیاسی، تظاهراتی، مطبوعاتی و اجتماعی زنان، که بوسیله حزب رهبری می‌شد، این بخش عظیم جامعه ایران را به جاده بیداری، تلاش و تکاپو افکند. حزب همچنین در راه افشای عوام‌فریبی‌های دربار پهلوی که مدعی «نجات» زنان کشور ما بود، و در راه ارائه مشی صحیح مبارزه صنفی به زنان ایران پیکاری خستگی‌ناپذیر داشت.