ویدئوی دومین میزگرد سایت «۱۰ مهر»
دومین میزگرد در تاریخ ۲۷ فوریه ۲۰۲۲ (۸ اسفند ۱۴۰۰) با شرکت آقایان مرتضی محیط، مصطفی دانش، گودرز اقتداری و همچنین سه تن از اعضای تحریریه سایت «۱۰ مهر»، آقایان محمد حقیقت، اردشیر جم‌نشان و افشین رازانی (بهمن آزاد) برگزار شد.
در جریان نخستین میزگرد، همه ما به اتفاق و از زوایای مختلف، مخالفت خویش را با شعار «سرنگونی جمهوری اسلامی» و شعارهای مشابه آن اعلام داشتیم.
به‌نظر ما قبل از هر موضوعی، این نکته مطرح می‌شود که وقتی ما در شرایط کنونی مخالف براندازی نظام حاکم بر کشورمان هستیم، چارچوب کلی مبارزه برای خواست‌های توده‌های مردم باید به شکلی تعیین شود که استقلال و تمامیت ارضی میهن‌مان را به مخاطره نیندازد، و معیارها و ملاحظات سیاسی حاکم بر چنین مبارزاتی چه باید باشد؟ این مطلب به‌ویژه از این نظر حائز اهمیت است که در دو دهه اخیر امپریالیسم با سوار شدن بر خواست‌های به‌حق مردم، به سازماندهی «انقلاب‌های رنگی» در کشورهای مختلفی پرداخته است. امپریالیسم در میهن ما نیز با تشدید فشارهای اقتصادی قصد برانگیختن شورش‌های کور در جامعه و بهره‌گیری از شرایط ناشی از تشدید نارضایتی توده‌های مردم را دارد. لذا چارچوب کلی مبارزاتی باید به‌گونه‌ای باشد که از یک‌سو خطر چنین «انقلاب‌های رنگی» نیز مد نظر قرار گیرد و همچنین از دیگر سو، مبارزه برای خواست‌های بنیادی توده‌های زحمتکش مردم به‌دست فراموشی سپرده نشود. پرسش بعدی این است که چگونه مبارزات توده‌های مردم برای تحقق خواست‌هایشان سازمان می‌یابد و تجربه مشخص توده‌ها در این زمینه در سال‌های اخیر چیست؟ و بالاخره این پرسش مطرح می‌شود که در راستای مبارزه برای خواست‌های مردم، برخورد ما به حاکمیت و جناح‌های آن با کدام معیارها تعیین و تعریف می‌شود؟
نظری درباره ی میز گرد
اگر را در مواد قانون اساسی چگونه باید دید؟در سال (۱۳۵۷) گفته شد ما در مرحله ملی دموکراتیک هستیم.یعنی هژمونی با جهت گیری سرمایه داری ملیِ ضد امپریالیستی است.یعنی مواد قانون اساسی با نظر سوسیالیستی مطرح نشد وتصویب نشد.وقتی در موادی از قانون به اگر می رسیم عدم مغایرت با مالکیت مطرح است و بر خلاف گفته ی رفیق حقیقت در پرسش از رفیق افشین با پیروی از ولایت فقیه همراه نبود و در جهت خواست صرفا اسلامی تصویب نشده است.سرمایه چنین می خواست.امپریالیسم در گوادلوپ چنین پذیرفت، که جای گزین شاه این گونه مورد قبولش بود.اما از نظر حزب توده ی ایران، مگرهمه ی این پذیرش ها پایان انقلاب بود؟خیر بلکه آغاز سازمان دهی بود.چیزی که هنوز دکتر محیط الویت را در آگاهی بخشی میان محیط های غیر سازمان دهی شده وغیر کارگری می پسندد.وقتی رفیق افشین از مرکزیت یگانه در آن شرایط ایران به خمینی اشاره می کند، تعمیم آن در ابعاد بزرگ ترمی شود، مرکزیت انقلاب جهانی علیه اردوگاه امپریالیستی که هنوز ما به روشنی از مدافعان آگاهی بخشی علمی نمی شنویم
… بالاخره خوندن جلد چهارم “تاریخ بیست ساله ایران” را تموم کردم. آفرین …👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼🌸
از داخل و خارج، صد ساله به ما دروغ گفتن. سانسور، خفقان، وحشت، خرافات و فقر پخش کردند …
و بما دروغ گفتند …دروغ در مورد خودشون و دنیا، دروغ در مورد خودمون، دروغ در مورد گذشته و آینده.
بیخود نیست 100 ساله تلاش کردیم و بجائی نرسیدیم…
👈🏼👈🏼 با داده های دروغ، با خواسته های دروغ، با هویت دروغ نمیشه به جائی رسید.
❤️❤️ ایرانی مذهبی و غیر مذهبی، بخوان!
کتاب “تاریخ بیست ساله ایران” نوشته حسین مکی و
“تاریخ مشروطه ایران” نوشته احمد کسروی را بخوان…
تا بتونی دروغهاشون رو دور بریزی!
کتابهای ساده ای هستند!! پی دی اف مجانی در اینترنت، یا بیا پی.