شناخت آینده یا “آینده شناسی” (Futurologie) دانشی است که در کار زایش است. هم‌اکنون، با آنکه چندسالی از عمر این دانش نوبنیاد نمی‌گذرد، دربارهٔ آن کتاب‌ها نوشته شده و‌دانشمندان کارشناس متعدد ظهور کرده

مبارزات جنبش‌هاى فمینیستى، تا آنجا که مبارزه‌ای براى تثبیت حقوق اجتماعى ـ قانونى زنان، رفع تبعیض جنسیتى و برقرارى تساوى حقوق مدنى زن و مرد در جامعهٔ سرمایه‌دارى است، مبارزه‌اى دموکراتیک است. اشتراک نظر جنبش فمینیستى مارکسیستى و غیرمارکسیستى در مبارزهٔ مشترک علیه تبعیض جنسیتى و محرومیت‌هاى اجتماعى زنان در جامعهٔ سرمایه‌دارى، از ماهیت و مضمون دموکراتیک این حقوق نتیجه می‌شود. در این مبارزات، برداشت لیبرالى از تساوى حقوق زنان، که به‌طور عمده در سطح ظاهر و آزادی‌هاى جنسى باقى می‌ماند، جایى نمی‌یابد. مضمون لیبرالى از آزادى زنان از این‌ دیدگاه یک‌سویه و متضاد است، زیرا آزادى اقتصادى زن در جامعهٔ سرمایه‌دارى هدف آن نیست.

حزب تودهٔ ایران به وسیع‌ترین فعالیت سازمانی ـ تبلیغی در میان قشرهای گوناگون زنان، اعم از کارگر و روشنفکر دست زد و در این زمینه سنن حزب کمونیست ایران را، که از بنیادگذاران جنبش رهایی زنان است، ادامه داد. حزب تودهٔ ایران برای نخستین بار در مجلس چهاردهم طرح حق انتخاب کردن و انتخاب شدن زن را عرضه داشت. موفقیت حزب ما در ایجاد یک نهضت بزرگ در میان زنان ایران برای احقاق حقوق حقهٔ خود قابل‌ ملاحظه است. فعالیت‌های سیاسی، تظاهراتی، مطبوعاتی و اجتماعی زنان، که بوسیله حزب رهبری می‌شد، این بخش عظیم جامعه ایران را به جاده بیداری، تلاش و تکاپو افکند. حزب همچنین در راه افشای عوام‌فریبی‌های دربار پهلوی که مدعی «نجات» زنان کشور ما بود، و در راه ارائه مشی صحیح مبارزه صنفی به زنان ایران پیکاری خستگی‌ناپذیر داشت.

نخستین کنگره حزب توده ایران به تاریخ ۱۰ مرداد ۱۳۲۳ برگزار شد.
گروهی از زنان نیز به این کنگره آمدند تا شادباش بگویند.
عده انگشت‌شماری زن، با ناباوری، شرمگین و سر در جبین، رو به اجتماع مردان آوردند. کوشیدند به مفهوم دعوت حزب پی ببرند و آن فراخوان را با محک تجربه بیازمایند.
آن‌ها به این نتیجه رسیده بودند که با استقبال از فراخوان حزب، راه رسیدن به حقوق خود را برگزیده‌اند.
زنی در میان اعضای کنگره نبود.

امروز، وضعیت در امتداد و پیرامون فدراسیون روسیه شبیه همان وضعیت سال ۱۹۱۷ است. و برای فنلاند و در رابطه با منطقه بالتیک (Ostsee). و در رابطه با لهستان، که به‌دنبال احیای اشتراک منافع است. و در مورد اوکراین که غرب با نیروهای پنجاه کشور کمک می‌کند تا روسیه را شکست دهد. و در رابطه با مولداوی (بسّارابیا). در عین‌حال، تنش در روابط بین جمهوری‌های قفقاز و آسیای مرکزی که بخشی از اتحاد جماهیر شوروی بودند، و در خود این جمهوری‌ها نیز تشدید می‌شود.
دلایل چیست؟ مقصر کیست؟ اغلب گفته می‌شود که این نتیجه سیاست بلشویک‌ها در زمینه دولت‌سازی و روابط ملی است. اما هرگز نمی‌گویند که این نتیجه تخریب اتحاد جماهیر شوروی است.
شما می‌توانید هر چیزی می‌خواهید بگویید. تاریخ را می‌توان بازنویسی کرد، اما نمی‌توان آن را تغییر داد. لنین و بلشویک‌ها اتحاد جماهیر شوروی را ایجاد کردند و بر ویرانی‌ها، تجاوزات و محاصره غرب غلبه کردند. این برای امروز و برای امروز ما چه معنایی دارد؟

گفتمان عمومی ‌با اولویت دادن به دوگانگی کاذب خیر و شرّ منجر به گفت‌وگوهای سطحی در مورد سیاه‌ستیزی و یهودستیزی شده است تا کارکرد امپریالیسم ایالات متحده را که کوچکترین اهمیتی برای آفریقایی یا یهودی قائل نیست، و همه درد و تلاشش برای گسترش ناتوست، نادیده بگیرد. چگونه می‌توان در حین این که به حزبی رأی میدهیم که همچنان نازی‌هایی را مسلح می‌کند که نقش مهمی ‌در خیزش جهانی فاشیسم ایفا کرده‌اند، تلاش کرد تا بحث‌های جدی در مورد یهودستیزی داشته باشد؟ آیا از مردم انتظار می‌رود که رأی ایالات متحده (و اوکراین) علیه  قطعنامه مجمع عمومی ‌سازمان ملل در محکومیت نازیسم، نئونازیسم و ​​همه اشکال نژادپرستی را نادیده بگیرند؟

به دعوت برخی از رفقای سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)، رفیق افشین رازانی (بهمن آزاد) ــ عضو تحریریه سایت «۱۰ مهر» ــ در جمع محدودی از رفقای فدایی در مورد علل و پیامدهای برچیده شدن حاکمیت سوسیالیستی در اتحاد شوروی صحبت کرد و به نقد از درک‌های نادرستی که در مورد این عقبگرد تاریخی در جنبش چپ ریشه گرفته است، پرداخت. ویدئوی این گفت‌وگو را در زیر مشاهده می‌کنید.

… کودتای ۲۸ مرداد برخلاف مشهور فقط به دست یک مشت اوباش که صبح آن روز به میدان آمده باشند، انجام نگرفت. دستگاه دولتی و به ویژه پلیس و ارتش از قبل در دست کودتاچیان بود. حکومت نظامی به کودتاچیان امکان داد که از شب پیش تمام شهر (چه تهران و چه شهرستان ها) را اشغال کنند. جو ضد توده‌ای […]