حضور نیروهای نظامی ایالات متحده در عراق مانعی بر سر راه جنگ با ایران است

Print Friendly, PDF & Email

نویسنده: اسکات هورتون ــ

روز دوشنبه نیویورک تایمز در گزارشی به این موضوع اشاره کرد که احتمال کشته شدن نیروهای نظامی آمریکا با خمپاره و موشک‌های شبه‌نظامیان شیعی در عراق و سوریه روز به‌روز بیشتر می‌شود، چون طی سه ماه گذشته نیروهای محلی شیعی به‌تلافی خشونت‌های اسرائیل درغزه آن‌ها را بارها مورد حمله قرار داده و مصدوم کرده‌اند. (داعش هم قطعاً برای حمله به شیعیان و متهم کردن آنها انگیزه دارد)

سال‌ها پیش ژنرال «ماتیس» گفته بود: «من، به‌عنوان فرمانده سنتکام، روزانه برای امنیت نیروهای نظامی آمریکا هزینه پرداخت می‌کنم، زیرا آمریکایی‌ها طرفدار اسرائیل به‌حساب می‌آیند و حتی عرب‌های معتدل همسو با ما هم نمی‌توانند علناً به طرفداری از کسانی برخیزند که کوچک‌‌‌ترین احترامی برای فلسطینی‌ها قائل نیستند.»

نکته اینجاست که با تشدید درگیری اسرائیل با حزب‌الله و سوریه، و تشدید عملیات ایالات متحده در سوریه و عراق (دو هفته پیش نیروهای آمریکایی با حمله‌ای پهبادی یکی از رهبران شیعی را در عراق به قتل رساندند، امری که منجر به درخواست دولت عراق از آمریکا برای خارج کردن نیروهای نظامی خود از عراق شد)، و همچنین در یمن، خطر واقعی جنگی منطقه‌ای علیه همۀ کشورهای شیعی و شبه‌نظامیان و گروه‌های مبارز غیردولتی بسیار بالاست.

نیویورک تایمز نوشته است که رژیم بایدن اعلام کرده است که اگر آمریکایی‌ها در عراق کشته شوند، او ضرورت سیاسی گسترش جنگ به ایران، یا حداقل حملاتی محدود به ایران، را حس خواهد کرد.

اگر این واقعه اتفاق بیفتد، به احتمال زیاد «آیت‌الله» وارد جنگ خواهد شد و بقیۀ نیروهای موسوم به محور مقاومت یا هلال شیعی را فراخواهد خواند تا به او بپیوندند.

حتی اگر روسیه و چین نظاره‌گر این جنگ باشند هزینۀ جنگ برای ایالات متحده گزاف خواهد بود. نیروهای نظامی، هواپیماها، ملوانان، و دیگر نیروهای ایالات متحده در عراق، کویت، قطر، بحرین، امارات متحده و عربستان سعودی، و ایضاً کل تجهیزات و تأسیسات آمریکا در سنتکام، مرکز نیروهای هوایی و ناوگان پنجم آمریکا که در قطر و بحرین مستقر هستند، مورد تهدید قرار خواهند گرفت.

ایران هزاران موشک در اختیار دارد که قادرند اهداف فوق‌الذکر را مورد حمله قرار دهند. و ایران دارای سیستم دفاع هوایی است که قادر است بسیاری از هواپیماها و سلاح‌های هوایی و دریایی را پیش از این‌که وارد حریم هوایی ایران شوند نابود کند.

دولت و ارتش عراق به‌احتمال زیاد در کنار ایران خواهند ایستاد و در همکاری با نیروهای شبه‌نظامی وارد کردستان عراق خواهند شد، و نیروهای آمریکایی را مجبور به ترک عراق خواهند کرد. این امر در مورد سوریه نیز صادق است.

(بگذریم از این‌که ممکن است نیروهایی شبیه به حزب‌الله در اروپا یا آمریکا دست به عملیاتی بزنند، یا این خطر که مردم پادشاهی‌های دیکتاتورِ سنّیِ تحت امر آمریکا را سرنگون و افرادی را جایگزین آن‌ها کنند که کسی نمی‌تواند پیش‌بینی کند چه کسانی خواهند بود.)

بدین ترتیب، «بایدن» باید چکار کند؟ کل نیروی دریایی و هوایی ما (و احتمالاً حتی تفنگداران دریایی و فرماندهی عملیات ویژه (SOCOM) را علیه یمن، لبنان، سوریه، عراق و ایران به‌کار گیرد؟ و همۀ این‌ها فقط به‌خاطر حمایت از پاکسازی قومی اسرائیل در غزه؟

در سال ۲۰۰۷ فرماندهان ارتش به جرج دبلیو. بوش گفتند به‌هیچ‌وجه! فرماندهان ارتش نمی‌خواهند جنگی را آغاز کنند که نمی‌دانند آیا در هر مرحله از جنگ بر آن کنترل خواهند داشت یا نه. در مورد فعلی هم فرماندهان می‌دانند که چنین کنترلی را نخواهند داشت.

من برای بررسی توانایی رهبری پرزیدنت بایدن تقاضای اخذ رأی اعتماد می‌کنم.

منبع: آنتی کریگ، ۲۳ ژانویۀ ۲۰۲۴
https://antikrieg.com/aktuell/۲۰۲۴_۰۱_۲۳_ustruppen.htm

یک نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *