سلاح‌ورزی رفت، امّا هم او و هم عقبه‌اش هنوز هم نمی‌خواهند عقب‌نشینی کنند
بعد از ماه‌ها جنگ و گریز بین اتاق بازرگانی و دولت برای برکناری حسین سلاح‌ورزی که ما در همین زمینه مطلبی در ۲۱ دی ماه ۱۴۰۲، دربارهٔ اتاق بازرگانی نوشتیم، بالاخره بعد از چند روز و در اول بهمن ماه، انتخابات اتاق بازرگانی برگزار و آقای صمد حسن‌زاده به ریاست اتاق انتخاب شد.
تجارت نیوز، که خود را متعلق به بخش خصوصی می‌داند، بلافاصله این خبر را با آب و تاب مورد نظر خود با چنین تیتری بازتاب داده است: «رئیس پارلمان بخش خصوصی سرانجام تغییر کرد / آشنایی با رئیس هشتاد سالهٔ اتاق بازرگانی ایران / صمد حسن‌زاده کیست؟»
تجارت نیوز سپس ناراحتی خود را از تغییر حسین سلاح‌ورزی و این‌که حتی گزینهٔ مورد نظر او هم نتوانست انتخاب شود چنین نشان می‌دهد:
«ریاست حسین سلاح‌ورزی بر اتاق بازرگانی ایران قبل از این‌که به یک سالگی برسد پایان یافت. دولت سیزدهم که در طول ۲.۵ سال فعالیت خود هنوز از پس حل مشکلات اقتصادی نظیر تورم، رکود، نابسامانی ارزی، تراز تجاری منفی، هر شنبۀ سیاه بورس، گرانی کالاهای مختلف و … برنیامده، طی هفت ماه اخیر تمام همّ و غم خود را روی ابطال انتخابات اتاق بازرگانی ایران گذاشت تا بخش خصوصی را به تاریکخانهٔ دولت تبدیل کند.
«حالا پس از آن‌که دولت با استفاده از اهرم‌های فشار و سوءاستفاده از قدرت نه بزرگ خود را به آرا و خواسته قانونی فعالان بخش خصوصی نشان داد، سرانجام امروز موفق شد تا انتخابات ریاست اتاق بازرگانی را تکرار کند و شوی به‌انفعال کشیدن بخش‌های غیردولتی، یا به‌عبارت دقیق‌تر غیرخودی، را به‌نمایش بگذارد.»
شاید چنین متنی از تجارت نیوز دور از انتظار نباشد، امّا جای تعجب اینجاست که خبرگزاری ایلنا، که به‌طور رسمی خبرگزاری کار ایران است، خبر را در بخش اقتصاد خود از تجارت نیوز نقل کرده است تا همجمه‌های آن را بهتر و بیشتر بنماید.
دلیل همهٔ این ناراحتی‌های عقبهٔ قدرتمند سلاح‌ورزی، علاوه بر کنار گذاشته شدن این مهرهٔ «گرانبها»، شاید نگاه و دید رئیس جدید اتاق بازرگانی، صمد حسن‌زاده، نیز باشد که در اولین سخنرانی خود «بر ترمیم رابطهٔ اتاق با دولت تأکید کرد» تا مشخص شود که کشتی‌بان را سیاست دگر آمد.
از آنجا که در روزهای اخیر سلاح‌ورزی از نامزد رقیبِ حسن‌زاده، یعنی فرج‌الله معماری حمایت کرده بود، تجارت نیوز این سخنان حسن‌زاده را چنین تعبیر می‌کند: «سرانجام دولت توانست بخش خصوصی را به انحصار خود درآورد.»
و دست آخر هم تیر خلاص را می‌زند و می‌نویسد:
«به‌هر ترتیب، به‌نظر می‌رسد یک‌دست سازی ارکان مختلف پس از قوای سه‌گانه این بار به اتاق بازرگانی رسید. اتاقی که در گذشته نمادی از بخش خصوصی شناخته می‌شد، اما دولت با سیاسی کردن اتاق صنعت‌گران و تاجران نشان داد که حیاط خلوت جدیدی برای خود پیدا کرده است.
«البته امید می‌رود با توجه به این‌که حسن‌زاده خود از فعالان بخش خصوصی و صنعت‌گران ملی شناخته می‌شود ترمیم روابط با دولت را با زیرسؤال بردن استقلال این اتاق پیوند نزند و به دولت بیش از این اجازهٔ دخالت در امور جاری اتاق را ندهد.»
اما خود آقای سلاح‌ورزی هم بیکار ننشسته و در همین روز انتخابات می‌گوید: «در هفت ماهه گذشته شاهد بودیم که مجموعه‌هایی مانند وزارت صمت و برخی استانداری‌ها اسباب زحمت را برای اعضای اتاق فراهم می‌کردند و در شرکت اعضا در جلسه‌ها اعمال تصمیم می‌کردند.» و یادآور می‌شود: «اتاق همچون ۱۴۰ سال گذشته فعالیت خود را ادامه خواهد داد و من معتقدم اتاق خانهٔ بخش خصوصی خواهد ماند، هرچند دخالت‌ها در این اتاق زیاد شده است.» (ایلنا، اول بهمن ماه ۱۴۰۲)
وی در جای دیگری، و از موضع قدرت، ضمن برشمردن وظایفی برای هیأت رئیسهٔ جدید، می‌گوید: « آنچه در دو و نیم سال گذشته بر اتاق رفته در کتابی ۱۸۰ صفحه‌ای و مستندی سه ساعته تشریح خواهد شد. این کتاب و فیلم مستند سندی ارزشمند است که چرایی اتفاقات دو و نیم سال گذشته را روایت می‌کند و به‌عبارت دیگر جعبهٔ سیاه اتاق بازرگانی در دو و نیم سال گذشته به‌حساب می‌آید.» و تصریح می‌کند: «من همیشه اعلام کردم که هیچ‌چیز باعث کناره‌گیری من نمی‌شود، مگر خواست هیأت مدیره. اما بعد از ملاقات طولانی هیأت رییسه با رییس شورای عالی نظارت، عنوان شد که رییس جمهور محترم درخواست برگزاری انتخابات امروز را داشتند.» (ایلنا، اول بهمن ماه ۱۴۰۲)
آفای سلاح‌ورزی قطعاً عقبهٔ قدرتمندی دارد که نه در پشت او، بلکه در پشت آن خطی که او و امثال مرعشی در حزب کارگزاران پیش می‌برند، سینه می‌زنند. آقای حسین مرعشی، دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی، دربارۀ برکناری حسین سلاح‌ورزی در سیزدهم آبان ماه ۱۴۰۲، می‌گوید: «خیلی روشن است، در واقع دولت‌ها در ایران به‌طور کلی میل دارند به این‌که همه‌چیز تحت کنترل خودشان باشد. دولت آقای رئیسی هم از این جهت پیروی کرد. برخی از دولت‌ها این توانایی را داشتند که برای هدایت انتخاب رئیس اتاق بازرگانی یک دخالت ارشادی یا غیرمستقیم داشته باشند. دولت آقای رئیسی به‌دلیل آن‌که توان تأثیرگذاری کمی به‌طور کلی داشت، به ابزارهای غیرقانونی متوسل شد، و یکی از مهم‌ترین ابزارهای بخش خصوصی را علناً از کار انداخته است.»
در هر صورت، فعلاً انتخابات برگزار و رئیس جدید هم انتخاب شده است، هرچند با توجه به حضور قدرتمند نئولیبرال‌های فربه، انتظار آن‌چنان معجزی از اتاق بازرگانی، که در حال حاضر بخش عظیم اقتصاد ایران را زیر چتر خود دارد و از بنگاههای بزرگ صنعتی و تجاری میلیاردها پول می‌گیرد، نمی‌رود، امّا همین تغییر هم اگر، هرچند بطیئ، منجر به گشایشی در سطح بزرگتر جامعه و دهک‌های پائین‌تر شود، و سمت و سوی عدالت‌محوری به‌خود بگیرد، می‌توان به فال نیک گرفت. واقعیت این است تا زمانی که سرمایه‌داری نئولیبرال بدون ترمز و کنترل می‌تازاند، و تحت عناوین متعدد دهن پرکن، خصوصی‌سازی‌های بی‌رویه و غیرمفید به حال جامعه و مردم ادامه دارد، امید چندانی به کم شدن فاصلهٔ دهشتناک فقر و ثروت نمی‌رود و زحمتکشان همچنان زیر فشارهای شدید اجتماعی ـ اقتصادی قرار خواهند داشت.
امید که آقای صمد حسن‌زاده، در سمت رئیس اتاق بازرگانی، تا آنجا که ممکن است، ضمن مبارزه با ریشه‌های فساد، در راه اعتلای منافع ملی مردم و میهن بکوشد. آقای حسن‌زاده اکنون ۸۰ سال سن دارد، بیشتر به‌عنوان صنعت‌گر حوزهٔ کاشی شناخته می‌شود، و مدت‌هاست در زادگاهش، یعنی تبریز، مدیرعاملی گروه صنعتی کاشی این شهر را بر عهده دارد. او تحصیلات خود را تا مقطع کاردانی ادامه داده و آخرین مدرک تحصیلی‌اش فوق‌دیپلم رشته بازرگانی است. وی به‌عنوان مدیرعامل گروه صنعتی کاشی تبریز، عناوینی چون چهرهٔ ملی حوزه صنعت و کارآفرینی و دریافت جایزه برترین رهبر کسب‌وکار در خاورمیانه و شمال آفریقا و آسیا را در کارنامهٔ خود دارد.
خودِ دولت هم با این مولدسازی نابخردانه اموال دولتی، حتا مدارس اهدایی خیّرین، و ده ها سوء مدیریت دیگه، مگه چه تفاوت اساسی با اتاق مزدور بازرگانی داره؟
با سلام واحترام.
البته باید این انتخاب را به فال نیک گرفت .
همانطور که درمتن بالا اشاره شد، تازمانیکه اتاق از لوث وجود نولیبرال ها پاک نشود ، چندان معجزی نمی توان انتظار داشت .
انتظار می رود تیری که از این کمان شلیک شده است گشایشی باشد در راستای عدالت اجتماعی و سدی درجهت ادامه ی افتصاد نولیبرال و برخوردارن فاسد وابسته به مکتب شیکاگو..که مبارک است.