وانگ یی، مشاور دولتی و وزیر امور خارجه چین در دیدار با وزیر امور خارجه هند در روز پنجشنبه، در مورد بحران اوکراین، سه نگرانی را مطرح کرد و پس از آن در جریان نشست وزرای خارجه گروه ۲۰ با دیپلمات‌های روسیه دیدار کرد. وانگ گفت چین از استفاده از بحران برای تحریک ذهنیت جنگ سرد، و مقایسه بحران اوکراین با مسأله تایوان مخالف است، همچنین استفاده از این بحران به‌عنوان بهانه‌ای برای اعمال تحریم‌های یک‌جانبه علیه چین و سایر کشورها را برنمی‌تابد.

واقعاً تکان‌دهنده است که محور ناتو ــ اتحادیه اروپا، هفته‌به‌هفته به‌سمت جنگی علنی علیه روسیه پیش می‌رود. این سناریو که قبلاً یک جنگ نیابتی بود، مدتی است که به یک جنگ مستقیم تبدیل شده است.
محاصره کالینینگراد، به‌مثابه یک تحریک عمدی، یک حمله مستقیم به خاک فدراسیون روسیه است.

این دو خطا به‌طور مداوم اجرا می‌شوند. روسیه اکنون تحریم‌‌شده‌ترین کشور تاریخ است و سیاستمداران غربی هنوز فکر می‌کنند دور دیگری از «تحریم‌های سخت» این کار را انجام خواهد داد. و پوتین سقوط خواهد کرد. اما هرچه تحریم‌ها بیشتر باقی بماند، روسیه ضدِ تحریم‌تر می‌شود.

ارسال مجموعه‌ای از اسلحۀ نیرومند هویتزر ام-۷۷۷، به ارزش سیصد میلیون دلار، برای اوکراین، پیروزی بزرگی برای لابی‌گر‌های شرکت بی-اِ- اِی سیستمز (از این به بعد بی-ا-ای) بود. این شرکت یکی از شرکت‌های بزرگ صنایع نظامی ‌است که از کشتار و ویرانی اوکراین فربه می‌شوند.

از نظر فنی، مجموعه‌ای از کانتینرها را به تصویر بکشید که از سن پترزبورگ به آستاراخان می‌روند. از آنجا محموله از طریق دریای خزر به بندر انزلی ایران حرکت می‌کند. بعد از طریق زمین به بندرعباس منتقل می‌شود. و سپس در خارج از کشور به Nava Sheva، بزرگ‌ترین بندر دریایی هند می‌رسد. اپراتور اصلی خطوط کشتیرانی جمهوری اسلامی ‌ایران (گروه IRISL) است که در روسیه و هند شعبه دارد.
و این ما را به آنچه جنگ‌ها از این به بعد در پی خواهد داشت می‌رساند: کریدورهای حمل‌ونقل ــ نه تسخیر سرزمینی.

اگرچه مشکل عظیم پناهجویان سوریه پیامدهای مستقیم سیاست حزب عدالت و توسعه در ترکیه است، هم دولت و هم مخالفان سعی می‌کنند از راه‌حل آن اجتناب کنند: پایان دادن به جنگ در سوریه.

من حتی یک لحظه باور نمی‌کنم که سرویس‌های اطلاعاتی ایالات متحده نمی‌دانند در اوکراین و کیف چه می‌گذرد. آنها می‌دانند که اوکراین در جنگ شکست خورده است و باید هرچه زودتر به‌دنبال صلح باشد.
آنها همچنین به کاخ سفید این واقعیت را اعلام کرده‌اند وگفته‌اند کلاً طرح استفاده از اوکراین برای تحریک خرس روسی از ابتدا احمقانه بود. اکنون سئوال این است که چه کسی تقصیر این خطا را به‌عهده خواهد گرفت، و گناه آن به گردن چه کسی می‌افتد؟

گزارش روزنامه ایندیپندنت، از افزایش روزافزون تعداد فراریان از جبهه صحبت می‌کند. این تعداد فعلاً چیزی نیست، اما به‌محض شکسته شدن خط مقدم، بدل به سِیلی خواهد شد. انتظار می‌رود که این اتفاق در پایان این ماه رخ دهد…. بازی انداختن گناه باخت به گردن دیگری آغاز شده است. زلنسکی کسی است که در این بازی قرعه به‌نام او خواهد افتاد. «پرزیدنت بایدن» اکنون به این بازی در مقصر جلوه دادن زلنسکی پیوسته است.

پیش‌بینی گراهام از تجزیه روسیه محقق نشد، اما به همین دلیل نیست که او و همکاران اندیشکده‌اش «به‌طور جدی و سیستماتیک امکان جهانی بدون روسیه را بررسی نکرده‌اند». آنها تنها راه دیگری را برای رسیدن به این هدف پیشنهاد می‌کنند، یعنی پایان دادن به تهاجم نیروهای مسلح روسیه در اوکراین و کشاندن کشورمان به باتلاق مذاکرات طولانی دیپلماتیک، که طی آن نیروهای مسلح اوکراین این فرصت را خواهند داشت تا به حالت اولیه بازگردند و توانایی مبارزه خود را گسترش دهند.