ترور مردم مسکو، جنایتی تازه به‌دست مزدوران ناتو
عصر روز شنبه ۴ فروردین، جهان با دهشت دیگری از ترور مردم بی‌دفاع در یک مجتمع خرید و تفرج در حومۀ مسکو روبرو شد. این بار دست ناتو از آستین مزدوران تروریست در آمد و بیش از ۱۳۰ نفر از مردم غیرنظامی را به کشتن داد و صدها مجروح به‌جا گذاشت.
خبرگزاری‌های آمریکا، که چند روز پیش از آن از قول برخی مسؤولان کاخ سفید پیرامون وقوع حوادث خونینی در تجمعات و سالن‌های کنسرت به شهروندان خود در مسکو هشدار داده و آنها را از حضور در آن مراکز منع کرده بودند، بی‌درنگ پس از آن عملیات تروریستی اعلام کردند که ترور کار اوکراین نبوده و آن را به داعش نسبت دادند.
متیو میلر، سخنگوی وزارت خارجۀ آمریکا، بلافاصله پس از وقوع ترور گفت: ما در هفتم مارس با اطلاعات واضح و پُرجزئیات در رابطه احتمال وقوع حمله تروریستی در گردهمایی‌های بزرگ از جمله کنسرت‌ها به روسیه هشدار دادیم.
داعش نیز بدون فوت وقت با صدور اطلاعیه‌ای مسؤولیت عملیات در مسکو را به‌عهده گرفت و همۀ رسانه‌های غربی و بلندگوهای فارسی زبان آنها در لندن و واشنگتن با تأیید آن، افکار جهانی را به سمت نقش و حضور داعش در آن عملیات کشاندند.
همزمانی تقریبی ترورهای یک‌شکل در ایران و افغانستان و مسکو پس از شکست پی در پی سیاست‌های آمریکا در غرب آسیا، آشکار شدن جنگ ترکیبی سیا و موساد علیه مردم منطقه و ایران، پیروزی‌های پی در پی عملیات ویژۀ روسیه در اوکراین، و نبرد قهرمانانۀ جبهۀ مقاومت در برابر اسرائیل پس از آغاز طوفان الاقصی، تردیدی باقی نمی‌گذارد که این ترورها نه ترورهایی کور، که کشتارهایی با برنامه و سازمان‌یافته توسط مزدوران و سازمان‌های پیمانکار تروریستی هستند که از مراکز نظامی و امنیتی آمریکا و اسرائیل تأمین مالی می شوند. گفته‌های چهار مظنون دستگیر شده، که دقایقی پس از آن عملیات خونین در حال فرار به سمت اوکراین بودند، این ارزیابی را تأیید می‌کند. آنها در بازجویی‌های اولیه‌ای، که گزارش آن توسط مارگاریتا سیمونیان رئیس خبرگزاری روسیه منتشر شد، گفتند که «روز ۴ مارس از طریق ترکیه وارد روسیه شده و در ازای دریافت ۵۰۰ هزار روبل، معادل حدود ۵ هزار یورو، حاضر به ارتکاب این جنایت شده‌اند.»
همۀ نشانه‌ها در آن عملیات تبهکارانه گواه بر آن بود که دست ایالات متحده و دولت مورد حمایت ناتو در اوکراین در کار است. سخنان ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، نیز بلافاصله پس از اطلاع از آن جنایت تروریستی جز این نبود. با این حال، او و کارشناسان روسی براین نکته تأکید داشتند که حتی در صورت اثبات نقش اوکراین در ترور، روسیه هرگز به انتقام‌جویی از مردم غیرنظامی روی نخواهد آورد، اما مراکز نظامی اوکراین از حملات سنگین ارتش روسیه در امان نخواهند ماند.
ترور مردم در سالن کنسرت کروکوس، واقع در یک مجتمع تجاری در حومۀ مسکو، ضمن آن‌که جنبۀ انتقام‌جویی از موفقیت‌های چشمگیر ارتش روسیه در مقابله با نئونازی‌های اوکراین دارد، نشانۀ ضعف آمریکا و اروپا در پیشبرد سیاست‌های خود در اوکراین، و نیز شکست ناتو است. لشگرکشی فرانسه به اوکراین و تصمیم آلمان به اعزام نیرو به آنجا خود گویای ناتوانی و شکست اوکراین و حامیان آن در ناتو است. بنا به گفتۀ پیوتر تولستوی، معاون رئیس پارلمان روسیه (دومای دولتی)، «کشته شدن ۱۴۷ نفر از مجموع ۳۶۷ مزدور فرانسوی» بلافاصله پس از ورود به اوکراین توسط ارتش روسیه نیز نشانۀ دیگری از شکست پی در پی اوکراین و حامیان غربی آن در این نبرد است.
اما توسل مزدوان آمریکا و ناتو در اوکراین به این‌گونه عملیات تروریستی رویۀ دیگری نیز دارد و آن تلاش برای وحشت‌آفرینی، تفرقه‌افکنی‌های قومی، سلب اعتماد شهروندان از حافظان امنیت داخلی، و القای ناتوانی دولت‌ها در ادارۀ امور داخلی خود است، که معمولاً چاشنی برنامه‌های دولت‌های امپریالیستی و صهیونیستی علیه ملت‌ها است. می‌توان گفت که این‌گونه عملیات تروریستی نفس‌گاهی برای این دولت‌ها است تا با انحراف افکار عمومی، مقاصد سلطه‌جویانه و تجاوزکارانۀ خود را در مناطق درگیر به‌اجرا در آورند.
گروه «۱۰ مهر»، ضمن ابراز همدردی با خانواده‌های قربانیان عملیات تروریستی در کروکوس، اقدام جنایتکارانۀ مزدوران ناتو را قاطعانه محکوم می‌کند.