آزمون‌های دشوار ارتجاع رو به رشد سرمایه‌داری، دسیسه‌های رژیم جنایتکار ــ الیگارشی، بحران‌های عمیق سرمایه‌داری، و دود باروت درگیری‌های نظامی که در سراسر کره زمین پخش می‌شوند، در پیش هستند. با این وجود، ماهیت و خصلت مترقی و خلاق ایده‌های کمونیستی را محال است الغا کرد. آنها مردم را در مبارزه برای جایگزینی سازنده و موثر سیستم بورژوایی الهام می‌بخشند. حزب کمونیست فدراسیون روسیه بر پیوندهای موجودی که در حال حاضر با طبقه کارگر ساخته شده است، اتحادیه‌های کارگری مبارز و مؤثر، توده‌های وسیع روشنفکران زحمت‌کش، جوانان کار و در حال تحصیل، کهنه سربازان نیروهای مسلح و همه زحمت‌کشان تکیه دارد. بگذار دلاوری‌های پرافتخار اسلاف بلشویک ما و کل جنبش کمونیستی جهانی، مبارزان کنونی و آینده علیه سرمایه‌داری را برای دستاوردهای نوین الهام بخشند! بگذار همبستگی زحمت‌کشان و عزم راسخ در رویارویی با الیگارشی و سرسپردگان آن نیرومند‌تر شود! بگذار ایده‌های کمونیسم راه را روشنایی دهند و پرچم سرخ باافتخار بر فراز صفوف رو به رشد مبارزان به‌خاطر جهانی بهتر به اهتزاز درآید!

در آغاز ماه فوریه، اطلاع حاصل شد که ایالات متحده آمریکا در حال ساختن ۵ پایگاه نظامی جدید در فیلیپین است. در هنگام دیدار «لوید آستین»، رئیس پنتاگون در دوم فوریه از فیلیپین، واشنگتن و مانیل توافقنامه‌ای را برای دسترسی نیروهای نظامی ایالات متحده آمریکا به چهار تاسیسات نظامی دیگر فیلیپین امضا کردند. چند روز پس از این مسأله، مقامات فیلیپین چین را متهم به تعقیب ناوهای آنها در دریای چین جنوبی کردند.

ارتش سرخ سال ۱۹۴۳ که سال تحولی بنیادی در جریان جنگ کبیر میهنی و کل جنگ جهانی دوم بود، با عزم و اراده‌ای بالا عملیات خود را آغاز کرد. ستاد فرماندهی عالی عملیات «حلقه» را برنامه‌ریزی کرد که در جریان آن نیروهای جبهه «دون»، سرلشگر «ک. ک. روکوسفسکی» (از ۱۵ ژانویه ۱۹۴۳ ــ سپهبد) قرار شد گروه‌بندی دشمن را که در منطقه استالینگراد در منگنه قرار داده بود، متلاشی و نابود کند. تا ۱۰ ژانویه، تمام عملیات تدارکی انجام شده بودند. برای اجتناب از خونریزی‌های بیهوده و بی‌مورد، پیش از آغاز عملیات، نماینده ستاد فرماندهی عالی سپهبد توپخانه «ن. ن. ورونوف» و فرمانده جبهه «دون»، ژنرال «ک. ک. روکوسفسکی» به فرماندهی ارتش ششم آلمان که در محاصره قرار گرفته بود، اولتیماتوم دادند و از آنها خواستند که داوطلبانه اسلحه خود را زمین بگذارند.

«کیسینجر» ماهرانه نمایش «جنگ اعراب و اسرائیل» را تدارک دید و اجرا کرد. او همانند یک پروکاتور حرفه‌ای عمل کرد و در ۶ اکتبر ۱۹۷۳ مصر و سوریه را وادار به تجاوز به اسرائیل کرد. جنگی محشر و آخرالزمانی درگرفت که موجب افزایش شوک قیمت نفت شد که توسط «بیلدربرگرها» برنامه‌ریزی شده بود.

صحبت از تقویت و شدت گرفتن نفوذ خارجی سازمان همکاری شانگهای بدون شکل‌گیری و تنظیم ساختاری و تقویت پایه قراردادی آن هنوز نابهنگام و زود است. با این وجود، بر اساس فعالیت‌های مسکو و پکن، سازمان همکاری شانگهای گسترش، تکامل و تقویت خواهد شد. و ممکن است به زودی ما شاهد شکل‌گیری یک بلوک جدید در مقابل آمریکا باشیم.

اجلاس سه‌جانبه سران ترکمنستان، آذربایجان و ترکیه در ۱۴ دسامبر به پایان رسید. رؤسای جمهور، رؤسای وزارتخانه‌های امور خارجه، سازمان‌های انرژی و حمل‌و‌نقل این کشورها در منطقه بین‌المللی گردشگری ترکمنستان به‌نام «آوازا» دیدار کردند. آنطور که رسانه‌ها نوشتند، «اردوغان تله‌ای برای پوتین آماده کرده بود» و مرد حیله‌گر ترک هدف از سفر به ترکمنستان و نشست «تروئیکا» را این‌گونه مشخص کرده بود : «اطلاع دادن به شرکای خود در مورد ایده ایجاد یک ‌هاب گازی در ترکیه و اتصال آنها به زیرساخت‌های آن. در این بین، بدیهی است که برای استانبول امتناع عشق آباد از عضویت کامل در سازمان کشورهای ترک دردناک بود، آنطور که «مولود چاووش اوغلو» وزیر امور خارجه ترکیه در برابر نشست سران سازمان کشورهای ترک در سمرقند نوید داده بود.

در اسرائیل عکسی از یادداشتی منتشر شد که نخست‌وزیر مستعفی «نتانیاهو» برای جانشین خود بر روی میز کار گذاشته است. متن این یادداشت کوتاه چنین بود: «من به زودی برمی‌گردم!» او به قول خود وفا کرد.

طبق پیش‌بینی‌ها، نه‌تنها عربستان سعودی، بلکه بخش قابل توجهی از کشورهای اوپک پلاس در حال آماده شدن برای پرداختن تجارت نفت به «یوان» هستند. برای نمونه تحلیلگران «Saxo Bank» دانمارکی به این گزارش پایبند هستند و معتقدند که کشورهای اوپک، چین و هند صندوق بین‌المللی پول را ترک کنند و وارد یک ارز ذخیره جدید در تجارت که ظرف یک سال آینده «یوان» خواهد بود، بشوند. یکی از نتایج این امر باید افزایش قیمت طلا و کاهش بودجه کشورهای پیشرو غرب باشد ــ شرکت‌های برون مرزی و فرادریایی تحت کنترل آنها به‌سادگی برچیده می‌شوند.

فراوانی افراد به‌لحاظ روانی ناسالم در ایالات متحده آمریکا نمی‌تواند بر کیفیت دولت بازتاب نیابد. برای نمونه، «تایمز» در مورد نگرانی روانپزشکان از صاحبان کاخ سفید نوشته است. این روزنامه مدعی است که گویا نزدیک به نیمی ‌از روسای جمهور ایالات متحده آمریکا از بیماری روانی رنج می‌بردند. «تایمز» اشاره می‌کند که «تئودور روزولت» از اختلال شخصیت دوقطبی رنج می‌برد. «لیندون جانسون» «خودشیفتگی بزرگ» را نشان داده است. حدس و گمان‌هایی وجود دارد که «رونالد ریگان» علائم اولیه بیماری آلزایمر را نشان داده است. دستیاران «بیل کلینتون» در مورد خطر «اروتومانی» (خود‌معشوق‌پنداری، روان‌پریشی عاشقانه، جنون شهوانی. مترجم) او ابراز نگرانی کرده‌اند. «ریچارد نیکسون» به‌طور کلی به‌عنوان «پارانوئید» به تصویر کشیده می‌شد، بدون اینکه به اعتیاد به الکل او اشاره کنیم. خوب، تا آنجا که به جو بایدن، رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا مربوط است، همه مدت‌هاست که در مورد مشکلات سلامت روانی او صحبت می کنند.

دوره «شی»، امیدهای پیشن غرب را مبنی بر اینکه رشد سریع اقتصادی منجر به لیبرالیزه کردن بیشتر خواهد شد، از بین برد. آری، چین به آزادی بیشتر حرکت و جابجایی، تماس‌های خارجی بیشتر، طیف وسیع‌تری از نظرات در نشریات رسانه‌ای و توسعه سازمان‌های مردم نهاد وغیردولتی، از‌جمله آنهایی که مربوط به «حقوق بشر» هستند، اجازه داده بود. «پروجکت سندیکیت» می‌نویسد، با این وجود، کنگره بیستم حزب کمونیست چین «دُم» همه امیدهای آمریکا برای «مشارکت و تعامل» را قطع کرده است.

درگیری در دونباس، ضرورت محافظت از جمهوری خلق دونتسک و جمهوری خلق لوهانسک در برابر تجاوز اوکراینی‌ها، و جنگ تحریم‌ها که غرب علیه روسیه به‌راه انداخته، عواقب دردناکی را برای اروپا هم در اقتصاد و هم در سیاست به‌بار آوردند (اگرچه دومی‌ خود را آهسته‌تر نشان خواهد داد). از کشورهای مختلف اروپایی، اخباری مبنی بر افزایش چندین برابری قبوض برق به گوش می‌رسد. هزینه استفاده از یخچال در ایتالیا به ۱۵۰ یورو در ماه افزایش یافت. ۲۳ درصد از ساکنان بریتانیا که مورد بررسی قرار گرفتند، می‌گویند که در زمستان آینده نمی‌توانند گرمایش خانه خود را روشن کنند.

احتمال می‌رود گام بعدی برای ناتو نظامی‌ کردن فضای کیهانی باشد. و به احتمال زیاد این امر به‌صورت مخفی انجام خواهد گرفت. یکی از دلایل عدم تمایل متحدان غربی به بحث عمومی‌ درباره مسائل فضای نظامی ‌این است که به استثنای فرانسه و بریتانیا، بسیاری از کشورهای اروپایی به‌طور سنتی با جنگ در فضا، به‌ویژه عملیات تهاجمی ‌مخالفت کرده‌اند.