بدرود رفیق علی یزدانی

زنده‌یاد علی یزدانی در تمام طول عمر خود کارگر و فرزند طبقهٔ کارگر بود. او در سال ۱۳۳۶ در محله دروازه غار تهران، از محلات کارگرنشین جنوب تهران در خانواده‌ای کارگری به‌دنیا آمد. به‌قول خودش، همیشه کودک کار بود.

ادامهٔ مطلب

بدرود رفیق عاصمی

با برگزاری «پلنوم ۱۸» (آذر ۱۳۶۲) و انتشار دوره هشتم «نامه مردم» (خرداد ۱۳۶۳)، رهبری جدید حزب انتشار نشریهٔ «راه توده» را تعطیل، و همهٔ مسؤولیت‌های حزبی رفیق عاصمی را، که در خرداد ۱۳۶۵ و در جریان «کنفرانس ملی» به عضویت اصلی کمیتهٔ مرکزی حزب برگزیده شده بود، سلب کرد. این برکناری و «خانه‌نشین» کردن تا آخرین روز حضور رفیق فرهاد در تشکیلات حزبی، در نیمهٔ سال ۱۳۷۰، ادامه داشت.

ادامهٔ مطلب

پیام رفیق محمد‌علی عمویی به‌مناسبت درگذشت رفیق علی خاوری

با توجه به مسائلی که در یکپارچگی حزب توده ایران در سال‌های اخیر پدید آمده بود نامه‌ای به رهبری حزب توده ایران ارسال کردم و در آن خواستار تلاش برای به هم پیوستن بخش‌های مختلف حزب توده ایران که با نام‌های گوناگون به فعالیت توده‌ای ادامه می‌دادند، شدم. امید داشتم و هم‌چنان امیدوار هستم که این پراکندگی تشکیلاتی منجر به یگانگی شود. با درگذشت تأسف‌بار رفیق خاوری شانس به نتیجه رسیدن این اقدام تا حدودی کاهش یافته است ولی امیدوارم علاقه‌مندان به وحدت صفوف حزب هم‌چنان به تلاش خود در این جهت ادامه بدهند.

ادامهٔ مطلب

به‌مناسبت زادروز رفیق زنده‌یاد احسان طبری

در این بزم بزرگ رزم خواهم جام برگیرم 
 ثنای جانفشانان عدالت را زِ سر گیرم 
 شما ای دوستان خفته با صد سرب در پیکر 
 شما ای عمر خود را برده در زندان وحشت سر 
 زمانی نو رسد از راه، این بایای تاریخ است 
 از این رو آنچنان باشید، کو شایای تاریخ است زمان چون ریسمانی […]

ادامهٔ مطلب

جان شیفته دیگری از میان ما رفت

رفيق کاظم (عباس) نديم هم ما را تنها گذاشت. او مبارز پيگير راه رهايی زحمت‌کشان، يکی از اعضای ديرسال رهبری حزب توده ايران و يکی از ايرانيان فداکار و ميهن‌دوست بود، که پس از سال‌ها پنجه افکندن با بيماری، سرانجام روز ۳ دسامبر ۲۰۲۰ (۱۳ آذر‌ماه ۱۳۹۹) در غربت کوچ روی در نقاب خاک کشيد. او بيش از ۶۰ سال […]

ادامهٔ مطلب

در سوگ رفیق عزیزمان مظفر علی‌عباسی

عبث نرفته‌ای، «پیام‌آور و پیام‌بر امید» آن زمان که با تبر، به جنگل همیشه سبز ما زدند و با خیال خام خود، تیشه بر ریشه‌های ما، تو در غم سرنوشت ریشه و دلواپس جوانه ها، بارها، براین دشت‌های یأس ازین سو به آن طرف، و زآن طرف به پیش ما، به کار کاشتن پرداختی، امید می‌کاشتی. آن زمان که دود […]

ادامهٔ مطلب

یادِ یارِ رفته خوش باد؛ بدرود با مظفر علی‌عباسی!

          «او از دوردست‌ها آمده بود، از ژرفای بیکرانه عشق، وبه دوردست‌ها بازگشت، به دشت‌ها و دامنه‌های ناپیدا، اما هنوز، پژواک آوازش،   در باغ زندگی جاریست» جعفر علی‌عباسی که همۀ رفقا، دوستان و آشنایانش او را با نام «مظفر» می‌شناختند، پس از پشت سر گذاشتن یک دوره چند ساله مقاومت جانسوز در برابر بیماری سرطان، […]

ادامهٔ مطلب

یادمانده‌هایی چند از سالیان خاموشی

۱- زندان کمیته مشترک: خرداد ۶۲ چند هفته‌ای می‌‏شد که در راهروی بند ٢ زندان کمیته مشترک در چند قدمی دست‏شوئ‌ی‏ها روی پتوئی که در سطح زمین قرار گرفته بود و با چشم‌‏بندی که ۲۴ ساعته بر چشمانم بسته بودند، رو به انتهای راهرو دراز کشیده بودم. من آخرین نفر بودم و درک درستی از آن‏چه در پشت سرم می‏‌گذشت، […]

ادامهٔ مطلب

بدرود با هنرمند توده‌ای، رفیق مجید فلاح‌زاده

«آوازه‌خوان گذشت ولیکن ترانه‌اش                     گل می‌کند به دامنه کوه پایه‌ها!» روز یکشنبه اول مرداد‌ماه ۱۳۹۶ مصادف با ۲۳ ژوئیه ۲۰۱۷، سالن نمایش آرکاداش تئاتر شهر کلن، مرکز «صحنه فرهنگ‌ها»، شاهد گردهمآیی صدها تن ازهنرمندان و علاقمندان هنر تئاتر برای گرامیداشت یاد مجید فلاح‌زاده، کارگردان، نمایشنامه‌نویس، پژوهشگر و بنیانگذار و مدیر «فستیوال تئاتر ایرانی در کلن» بود. مجید فلاح‌زاده که به […]

ادامهٔ مطلب

زندگی کارگران معدن در ۲ پرده

ــ میترا تهامی ــ پرده اول: صدور حکم تعلیقی شلاق و زندان برای معدنچیان  بافق  بخش اول:  در اردیبهشت ماه ۹۳،  ۵ هزار تن از کارگران معدن سنگ‌آهن مرکزی بافق دست به اعتصاب زدند. دولت احمدی‌نژاد در مهرماه ۹۱، ۷۱/۵ درصد از سهام معدن را بابت «رد دیون»، به صندوق بازنشستگی صنایع فولاد واگذار کرده بود. سهام باقی‌مانده معدن به […]

ادامهٔ مطلب

وداع با سهراب طاهر

سهراب طاهر نیز رفت. سرانجام پس از تحمل یک دوره طولانی بیماری، روز چهارشنبه ۴ ماه مه برابر با ۱۵ اردیبهشت ماه ۱۳۹۵ قلب سهراب طاهر، شاعر و نویسنده باسابقه و شناخته‌شده مردم آذربایجان از طپش باز ایستاد.  سهراب طاهر که فعالیت‌های هنری خود را از دهه ۵۰ میلادی آغاز کرده بود، یکی از چهره‌های فراموش‌نشدنی هنر شعر دمکراتیک معاصر […]

ادامهٔ مطلب

یادی از آن که دیگر نیست، اما همواره با ما است!

رفقای گرامی سایت «مهر» ‌خسته نباشید. راستش چیزی که باعث شد تا من این نامه را برای شما بنویسم فرارسیدن شانزدهمین سالگرد درگذشت رفیق کیانوری و درنگی به یاد اوست. می‌دانید که رفیق کیانوری و جایگاه ویژه او در تاریخ گذر از رنج‌های حزب توده ایران فراموش‌نشدنی است. من به‌عنوان کسی که سال‌هایی از عمرش را در سنگر مبارزه حزب […]

ادامهٔ مطلب

به یاد رفیق مریم فیروز

رفیق مریم فیروز در سال ۱۲۹۲ در کرمانشاه متولد شد. تحصیلات ابتدایی، متوسطه و عالی را در تهران بهپایان رساند و در مهاجرت اجباری سیاسی به دریافت درجهٔ دکترا در ادبیات و زبان فرانسه نائل گردید. رفیق مریم فیروز از سال ۱۳۲۰ در نهضت آزادیخواهی ایران شرکت فعال و پرثمر داشت. وی از سال ۱۳۲۳ در تشکیلات دموکراتیک زنان ایران […]

ادامهٔ مطلب
1 2